Неге екені бұл тізбек жеке-жеке өте сирек айтылады.
'Ертең еліңнен " дегенді айтқан мезет банданың қалған мүшелерін де тап осы интонациямен тізіп айтпайынша, спектакілін аяқтамайтынын сезесің.
Екі жасар балаға жаттатып қойсам, сосын, әлдекімдер, шашы додаланып:
"Ертең тілімізден айрыл..." - деген кезде "тоқтай тұрыңыз, қалғанын балақайым айтып берсін"- деп қалған тақпағын балаға айтқызып брикол ұстауға болады. Бірақ, балаға обал.

Кейде патриотсымақ атаңа нәлеттер айтарға сөз таппағанда осындай жаттанды клишені суырып салғандай боп, тап өзі сияқты автопилотта жүрген жамағатын дән риза қылатыны бар.
Маған салса, бұл тіркесті пікірталаста аргумент етіп аузына алған адам, тап сол мезет мен үшін: " Че пачем, хоккей с мячом, Ари бери том и джери, а -у, тоси-боси, тірс -пірс, Бритни Спирс, там хуле не в ауле, кто шарит тот картошку жарит" деп қойып өзін  сұмдық сөзуар оратор сезінетін амёбалардың деңгейіне түседі.

Ниеті түзу ғой демеңдерш. Ниетінің әкесін аузы. Екінің бірі Гитлер, екінің бірі Чикатило заманда емеспіз. Бәрінің ниеті түзу. Мәселе, әрқашан амалда.
Әгәрәки, біреу-міреу осы сөздердің жаттанды тізбегін ағынан жарылып, ізгі ниетпен айтып тұрса да, өтініш сіздерге, достарым, періштеге бергісіз аппак өмірлеріңде, ең болмаса бір рет қара ниет танытып, қылқындыра салыңдаршы...

Асқар Базарбайдың facebook парақшасынан

Abai.kz