اللاتاعالا ادامنىڭ دەنە مۇشەلەرىن ماشينانىكى سياقتى نەگە المالى-سالمالى عىپ جاراتپادى ەكەن؟ سوندا ءوزىمنىڭ ءبىراز مۇشەلەرىمدى ايىرباستاپ، جوندەتىپ، جاڭارتىپ الار ەدىم. اۋەلى اۋىزدان باستار ەدىم. اۋزىم بارىپ تۇرعان ۇياتسىز. انانى دا، مىنانى دا، نە كورىنسە سونى جەي بەرگىسى كەلەدى. ال قارنىم ءتۇپسىز تەرەڭ ءارى سوزىلمالى، نە قاجەتتىڭ ءبارى سىيىپ كەتە بەرەدى. كوزىم ءتىپتى تويىمسىز. قاجەتتى دۇنيە مۇلىكتىڭ ءبارى بولسا دا، تويمايدى-اۋ، تويمايدى.

ءوزىم ايدىك ۇلكەن قىزمەتتەمىن. قولدا ءبىرتالاي بيلىك بار. سول بيلىكتىڭ ارقاسىندا «ولەردەي» بايىدىم. بىراق نەگە ەكەنىن قايدام، ماناعى ۇياتسىز اۋزىم «جەي بەر»، ءتۇپسىز قارنىم «جۇتا بەر» دەپ تۇرتكىلەيدى دە تۇرادى. بۇلاردىڭ «ءسوزىن» ەستىگەن كوزىم جايناپ كەتەدى. «بولدى»، «توقتا»، «جەتەدى» دەپ ايتاتىن ءبىرى جوق. جەي دە، جۇتا دا بەرەر ەدىم-اۋ، بىراق قازىر «قاقپانعا» ءتۇسىپ، «يتجەككەنگە» ايدالىپ جاتقاندار تىم كوبەيىپ كەتتى. سولاردىڭ قاتارىنا ىلىگىپ كەتەم بە دەپ زارە جوق.

دەنە مۇشەلەرىم المالى-سالمالى بولسا عوي، اناۋ ۇياتسىز اۋزىمدى دا، ءتۇپسىز قارنىمدى دا، تويىمسىز كوزىمدى دە مونتيعان، ۇياتتى، يناباتتى باسقا «زاپاس بولشەكتەرمەن» ايىرباستاپ الار ەدىم. سوندا ەشتەڭەدەن قورىقپاي، الاڭسىز جۇرەر ەدىم.

قۇرمەتتى، وقىرمان! مەنىڭ سىزدەردەن بىلەيىن دەگەنىم، قازىر عىلىمنىڭ شارىقتاپ دامىعان كەزى عوي، دۇنيەنىڭ «ءتورت بۇرىشىندا» ادامنىڭ دەنە مۇشەلەرىن ايىرباستايتىن عىلىمي ينستيتۋت جوق پا ەكەن؟ بولسا، ماعان مەكەنجايىن جازىپ جىبەرىڭىزدەرشى. جەمقورلىقتى ءبىرجولا قويىپ، ۇيالشاق، يناباتتى ادام بولعىم كەلىپ ءجۇر.

قۇرمەتپەن، جەمقور جالماۋىز.

قۇرمەتتى، جەمقور جالماۋىز! ءسىز بۇگىنگى تاڭداعى بۇكىل ادامزات بالاسىنىڭ اقىلى جەتپەي وتىرعان وتە وتكىر دە وزەكتى ماسەلەنى كوتەرىپ وتىرسىز. ەگەر ءسىزدىڭ «ارمانىڭىز» جۇزەگە اساتىن بولسا بار عوي، وندا جالعىز ءسىزدىڭ عانا ەمەس، «اناۋ» سوتتالىپ تۇرمەدە جاتقان، سوتتالماعان، بىراق سوتتالۋعا «قۇلشىنىپ تۇرعان» قولىندا بيلىگى كوپ ءبىراز شەنەۋنىكتەردىڭ ءوزىڭىز ايتقانداي دەنە مۇشەلەرىن «زاپاس بولشەكتەرمەن» ايىرباستاپ الار ەدىك.

ءسىز دۇرىس ايتاسىز، قازىر عىلىم كەرەمەت دامىدى. ەشقانداي سىمسىز قالتاڭىزداعى ۇيالى تەلەفون ارقىلى دۇنيەنىڭ «ءتورت بۇرىشىمەن» ەمىن-ەركىن سويلەسەمىن دەپ كىم ويلاعان. كومپيۋتەر دەگەن عاجاپقا قالاي تاڭقالمايسىڭ. ءيا، ادامنىڭ اقىل-ويى عارىشقا سامعاپ كەتتى. بىراق ساناسى سول باياعى ىقىلىم زامانداعىداي وزگەرىسسىز قالدى. مايمىل «باباڭ» ءىشىپ-جەۋدى عانا ويلاسا، ءبىز دە سونىڭ «سالعان جولىمەن» ءالى تارتىپ كەلەمىز. ىشە بەرسەك، جەي بەرسەك، جۇتا بەرسەك دەگەن سانا ابدەن قاتىپ-سەمىپ قالعان. جانە كوزىمىز دە ەشقاشان تويمايدى.

ءسىزدىڭ ۇياتسىز اۋزىڭىزدى، ءتۇپسىز قارنىڭىزدى، تويىمسىز كوزىڭىزدى مونتيعان، ۇياتتى «بولشەكتەرمەن» ايىرباستاپ السام دەگەن ويىڭىزدى تولىق قولدايمىن. بىراق وندايمەن اينالىساتىن عىلىمي ينستيتۋت بار ەكەن دەپ ءالى ەستىگەنىم جوق. الايدا ساسپاڭىز، ونداي زامان كەلەدى. ويحوي، سول زامان تەزىرەك تۋسا عوي، بۇكىل جەمقورلاردىڭ باسىنان باقايشاعىنا دەيىنگى  تويىمسىز، جالماۋىز دەنە مۇشەلەرىن ۇياتتى «زاپاس بولشەكتەرمەن» ايىرباستاپ الار ەدىك. سوندا ءسىز دە بەتى اشىلماعان قىزداي ۇيالشاق بولىپ، ارمانىڭىزعا جەتەر ەدىڭىز. انەكي، جەمقورلىقپەن كۇرەستىڭ «كوكەسى» سوندا بولادى. ءسىز بۇعان ولشەۋسىز ۇلەس قوساسىز. وسى «جاڭالىعىڭىزدىڭ» ارقاسىندا ولشەۋسىز بايىپ، ميللياردەر بولاسىز. بىراق وعان دەيىن سوتتالىپ كەتپەسەڭىز بولدى. كۇتە تۇرىڭىز.

دامير ابىشەۆ

Abai.kz