ءبىر كۇنى جۇمىستان ۇيىنە كەلگەن ءبىر كىسى، ۇيدە ايەلىن جىلاپ وتىرعان جەرىنەن كورەدى دە، جىلاۋىنىڭ سەبەبىن سۇرايدى.

ايەلى:

– ءۇيىمىزدىڭ الدىنداعى اعاشقا قونعان قۇستار مەنى ورامالسىز كورۋى مۇمكىن. بۇل ءىسىم اللا الدىندا كۇنا بولار دەپ ويلادىم، سوعان جىلاپ وتىرمىن، – دەيدى.

ەر ادام ايەلىنىڭ اللادان قورقاتىن تاقۋالىعىنا قاتتى ءسۇيسىنىپ، ونى قۇشاعىنا الىپ، ماڭدايىنان ءسۇيىپ، قۇرال-سايمانىن الىپ، ايەلىن مازالاعان قۇستار قوناتىن اعاشتى تامىرىمەن قوپارىپ تاستايدى.

كۇندەر ءوتىپ جاتادى. ەر ادام بەلگىلى ۋاقىتتا جۇمىسقا بارىپ، بەلگىلى ۋاقىتتا قايتاتىن. ءبىر كۇنى جۇمىستا كۇتپەگەن اقاۋ بولىپ، ول ۇيگە ەرتەرەك ورالادى. ەشكىمگە سەزدىرمەي ەسىكتى اشىپ، ايەلىنە توسىن سىي جاساعىسى كەلىپ، ۇيگە كىرگەندە… ءۇش ۇيىقتاسا تۇسىنە كىرمەگەن ماسقارا كورىنىسكە كۋا بولادى.

قۇستاردىڭ ءوزىن ورامالسىز كورۋىن ارعا داق دەپ ساناعان ايەلى مۇنىڭ اق توسەگىندە ويناسىمەن "ويناپ" جاتىر ەكەن..

بۇل ءوز كوزىنە ءوزى سەنە الماي اڭىرىپ قالادى دا، ازدان سوڭ ەسىن جيىپ، ايەلى مەن ونىڭ ويناسىنا بىلدىرمەي، وزىنە قاجەتتى زاتىن جيناپ الىپ، ءۇنسىز شىعىپ باسى اۋعان جاعىنا كەتە بارادى.

ۇزاق جول ءجۇرىپ، اقىرى ءبىر قالىڭ حالىق جينالعان جەرگە كەلەدى. جينالعان جۇرت ابىر-سابىر، تۇسىنىكسىز ءبىر گۋىلدەپ جاتىر ەكەن. ول بىرەۋدەن نە بولىپ جاتقانىن سۇرايدى.

سويتسە پاتشالىقتىڭ قازىناسى ۇرلانىپتى. ۇرى تابىلمايىنشا، پاتشا بارلىق حالىقتى سارايدىڭ الدىنا جيناپ ۇستاۋعا بۇيرىق بەرىپتى.

سول كوپشىلىكتىڭ اراسىنان ونىڭ نازارىن اياعىنىڭ ۇشىمەن اقىرىن باسىپ كەلە جاتقان ءبىر كىسى اۋدارادى. مىنانىڭ قىلىعىنا تاڭ قالعان جىگىت، "بۇل كىم؟" - دەپ، جۇرتتان سۇرايدى.

ولار:

– بۇل – وسى پاتشالىقتىڭ ەڭ تاقۋا، ەڭ ءدىندار ادامى. ول تابانىن تولىق باسسا، بايقاۋسىزدا قۇمىرسقا باسىپ كەتەم بە دەپ قورقادى. سوندىقتان اللادان قورقىپ، وسىلاي ءجۇرىپ كەلەدى، – دەيدى.

سول ساتتە الگى ەر ادام:

– ۋا، حالىق! مەن ۇرىنى تاپتىم! مەنى پاتشاعا اپارىڭدار! - دەپ، ايقايلاپ جىبەرەدى.

ونى پاتشاعا الىپ بارادى. ول پاتشاعا:

– قازىنانى ۇرلاعان وسى مىناۋ ءدىندار. ەگەر ول ەمەس بولسا، مەنىڭ باسىمدى كەسىڭدەر، – دەيدى.

پاتشانىڭ الدىنا الگى ءدىنداردى ادامدى الىپ كەلەدى. قىسقا عانا تەرگەۋدەن كەيىن، شىنىندا قازىنانى ءوزى ۇرلاعانىن مويىندايدى.

بىراق پاتشانىڭ كوكەيىندە سۇراق قالادى...

– سەن بۇرىن-سوڭدى كورمەگەن بۇل كىسىنىڭ ۇرى ەكەنىن قايدان ءبىلدىڭ؟ – دەيدى پاتشا.

ءبىزدىڭ كەيىپكەر:

– ۋا، تاقسىر!

ىزگىلىك ىستەپ، ساۋاپ العىسى كەلگەن كەيبىرەۋلەر، اللادان قورقۋ سەزىمىن اسىرا كورسەتەدى. بىراق ول – شىن تاقۋالىق ەمەس. سول «اسىرا قورقۋىمەن» وزگە ءبىر كۇناسىن، ايىبىن تۇمشالاپ جۇرەدى! - دەپ جاۋاپ بەرەدى.

اڭىزدىڭ ءتۇيىنى - شەكتەن شىققان جاساندىلىق – شىنايىلىقتى جاسىراتىن پەردە عانا.

ليۆيا حالقىنىڭ ءتامسىلى

ءومىر شىنىبەكۇلىنىڭ الەۋمەتتىك جەلىدەگى پاراقشاسىنان الىندى

Abai.kz