مىنا زامان قازاققا سىرتىن بەردى
زار جىلاپ تا، زاماننان قالجىراپ تا،
كەشىر، اللا، بەت السام ساندىراققا!
سەن كەسسەڭدە، ءتىلىمدى ەشبىر پاتشا
كەسە المايدى شىدەرلەپ، قارعىلاپ تا.
جاز داۋرەننىڭ جۇرگەندە ءسانىن بۇزباي،
ارامزادان الدانعان ارۋ قىزداي
سەنىمىمدى جوعالتىپ جان بىتكەنگە،
مىنا ومىردەن تۇڭىلگەن جانىم مۇزداي.
ءتانىمدى اسقاق ارماننىڭ قانى كەزگەن،
مىرزان ەدىم ءانى دە، جانى دا وزگە.
ءوز ەلىمدە ەزىلىپ، ەڭسەم ءتۇسىپ،
ءبىر جان بولدىم ءۇمىتتىڭ ءنارى بەزگەن.
شىندىق ىزدەپ تەككە ءوتىپ ەسىل كۇنىم،
كەساپاتتان تىلەگىم كەسىلدى مىڭ.
مىنا جەردىڭ بەتىنە كەلگەننەن-اق،
جازامدى وتەپ جۇرگەن جان سەكىلدىمىن.
«جات جۇرت تاپتاپ باعىمدى تۇرعان گۇلدەپ،
قانىشەر مەن قاراقشى جىرعاپ ءجۇر تەك»،–
دەسەم، كۇلەد پارىقسىز پاقىرلارىڭ،
«زارلاۋى عوي باياعى مىرزاننىڭ»،–دەپ.
سەرىك قىلىپ جانىما قايعى اسىراپ،
جىر جازامىن وزىمشە «جايعاسىپ اپ»
مەن دە وزىمشە كۇلەمىن بىرەۋلەرگە
ء«ماز بولاد،–دەپ،–تاپقانعا پايداسىماق».
سولار وزىپ، بوس ءسوزىڭ قۇرىسىن دەپ
كەتكەنىمەن، شارۋام دا جۇمىسىم جوق
جۇباتپاقشى بولامىن كەيدە ءوزىمدى،
ء«بىرىنشىنىڭ» سوزىنەن دۇرىس ىزدەپ.
ەسىمدە جوق «ۋاقىتپەن ۇندەسكەنىم»،
قادامىما كورگەم جوق «گۇل دە وسكەنىن»،
اق پەرىشتە بولسىن دەپ، بالامنىڭ دا
قالامايمىن ءدال مەنشە كۇن كەشكەنىن.
كۇلە بەر، جۇرت، كەپ تۇرسا كۇلكىڭ دە ەندى،
سۇيرەتۋمەن كەلەمىن قۇر سۇلدەمدى
«ەسى كىرمەس، ەرجەتپەس ەل ەكەن»،–دەپ،
مىنا زامان قازاققا سىرتىن بەردى.
بولمايتىنىن بىلسەڭ دە جازا جەڭىل،
ايتقىزباستى ايتقىزار نالا كوڭىل،
ءبىز قيمايتىن ەشتەڭەڭ قالعان جوق-اۋ،
كىم كورىنگەن كەمسىتكەن مازاق ءومىر.
ءبىز كۇتكەن باقىت بۇل ەمەس
ازاتتىق تاڭى اتقاندا
الدىمنان شىعىپ ءبىر ەلەس
الاقان جايىپ اسپانعا
ءبىز كۇتكەن باقىت بۇل ەمەس.
ەستى الىپ ەرگە قوندىرىپ،
ەركىندىك دەگەن ءبىر ەلەس
قولداعى باردى قور قىلىپ،
ءبىز كۇتكەن باقىت بۇل ەمەس.
جىرلاپ ەڭ ەركىن بولدىم دەپ
قۇم-قويما بولدىڭ كومەيىم
جۇرقانى كيدىم تورعىن دەپ
قاتەمدى كىمنەن كورەيىن؟!...
جابا المان جانعا جالامدى
(قاسقا دا ايتام، دوسقا ايتام)
ءاجۋالاپ اۋليە بابامدى
باسىما شىقتى-اۋ كوپ شايتان.
جۇلىعى جىرتىق قۇلىنىم
شاتتىعىن ىزدەپ شەتەلدەن
سۇمىراي بولدى سۇلۋىم
كورپەسىن اركىم كوتەرگەن.
سويلەسەم اتا تىلىمەن،
ءسوزىمدى شونجار ۇقپايدى.
«كولاعا» تولى كۇبىدەن
شۇباتتىڭ ءيسى شىقپايدى.
ارۋانام قايىپ ايىردان
مايىما تويىپ ماس ءبورى،
جايلاۋعا دوڭىز جايىلعان...
ءبىز كۇتكەن باقىت باسقا ەدى
قارايمىن وڭعا، سولعا دا
وسى ما بۇكىل كەلەشەك!
ءبىز كۇتكەن باقىت سوندا دا
ءدال مىنا باقىت ەمەس ەد.
مىرزان كەنجەباي، اقىن، قر مادەنيەت قايراتكەرى
Abai.kz
