جامبىل بابا تۋرالى باللادا

ءوزى دانا، ءسوزى اسىل، جىرى داڭعىل،

قايمىقپايتىن دۇشپاننىڭ قىرىنان ءبىر.

قان قاقساتقان تالايدى كرەملدە،

ساجدەسىنە باس ءيدى ۇلى جامبىل.

پەرىشتەدەي كۇنادان ازات پەندە،

سەرت ەتكەن جان نامازىن قازا ەتپەۋگە.

كرەملدە جاڭعىرتتى اللا ەسىمىن،

قۇدىرەتىن كورسەتىپ "كاززاپتەرگە".

"اللالاعان" ءور ءۇنى شارق ۇرادى،

قابىرعاسى كەڭ زالدىڭ قالتىرادى.

نامازىنا ۇيىعان پەندەسىنىڭ،

ماڭدايى دا جۇلدىزداي جارقىرادى.

اينالاسىن ءبىر عاجاپ نۇر بولەدى،

توقسانداعى جاكەڭ ءبىر تۇرلەنەدى.

اڭ-تاڭ بولىپ، بولەنىپ بولەك كۇيگە،

كۇبىرلەسەر قالىڭ توپ "بىردەڭەنى".

قارت جىراۋدىڭ وت شاشىپ جانارىنان،

جارقىلدايدى جاسىنداي دانا-قىران.

قۇبىلاعا كوز تىكتى "باتشاعارلار",

ەسى كەتىپ ەسكەن نۇر سامالىنان.

سەزدى، بالكىم، سەزبەدى شۋاق-نۇردى،

بويلارىنا ايتەۋىر قۋات كىردى.

بولماسا دا مۇسىلمان جۇرەگىمەن،

اللاعا ايان، ولار دا قۇلاپ-تۇردى.

ۇلى قۇران ءبارىن دە ءيىلدىردى،

جان سارايىن جاڭعىرتتى، كۇيىن كۇللى.

ءتۇسىندى ولار قۇدايدىڭ قايدا ەكەنىن،

"قۇداي" ساناپ جۇرگەنىن بۇرىن كىمدى...

توڭكەرىستى دەي المان تۇسىنبەدى،

مويىندادى ءبىر حاقتى ىشىندەگى.

ۇقتى، بالكىم، جالعاننىڭ جالعاندىعىن،

"كوسەمنىڭ" دە وتىرىك "ىسىنگەنىن".

ادامدارى سەزىنىپ ءبىر جىلىلىق،

ناداندارى ىشىنەن تۇردى كۇلىپ.

پەندەلەرىن كەشىر دەپ جاراتقاننان،

ابىز اقىن ءبىر تۇردى، ءبىر جىعىلىپ.

ءور داۋىسى ساڭقىلداپ كرەملدە،

ءبىر مەيىرىم توگىلىپ رەڭىندە.

قۇلشىلىعىن جاسادى قايمىقپاستان،

"قۇدايسىنعان" كۇناھار بۇل ەلىندە.

قاھارىنان كوسەمنىڭ قىسىلعان جوق،

ىزدەمەدى وزگە ورىن ءىسىم بار دەپ.

ءدال سول ساتتە "جەز مۇرت تا" قۇدايىنا،

مويىنسۇنعان سەكىلدى مۇسىلمان بوپ.

الدە، الدە تۇردى ءۇنسىز وتقا ورانىپ،

قاھارىنىڭ قىلىشىن بوققا مالىپ.

ۇلى جامبىل ءدال وسى مىنەزىمەن،

كاپىرلەردىڭ ورداسىن تاپتادى انىق.

ءور مىنەزىن دالەلدەپ حاققا جاقىن،

تەكسىزدىكتىڭ سارايىن تاپتادى اقىن.

الداناعان جوق قۇرمەتكە، مارتەبەگە،

تابانىنىڭ استىندا جاتسا دا التىن.

اللا ەسىمى اسقاقتاپ تۇردى بيىك،

جامبىل، جاكەم بولعان سوڭ قۇلدىق ۇرىپ.

بەتىن سيپاپ، جىميىپ "مىنا ەنەڭنىڭ",

"شەشەسى بار ما ەكەن"  دەپ تۇردى كۇلىپ...

سەرىكجان قاجي،

اقىن، قازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى.

Abai.kz