Берелде болдық. Патшалар даласы екені рас. Таудың ең биік алаңында кең жазық дала. Кезінде гунндардың, түріктердің мекен етіп, "халықтардың ұлы көшуі" атанған дүниені дүр сілкіндірген пассионарлық күш берген қасиетті жер...

Дәл сол Берел қорығының жанына біздің үлкееенн бір шенеуік өзіне "демалу айлағын" салдыртқан екен, қонжитып отырып. Әй шенеуәктерің де қорқудан қалған екен деп ойладым. Жоқ бүгінгі биліктен емес, өйткені өздері бірге жасайды ғой, ана түріктердің аруағынан. Сонда түнде бұлар дискотекалатып билеп жатқан кезде, дәл жанындағы қорғаннан анау аруақтар келе қалса не болар екен? Әй бұларың олармен ұрсысатын шығар, жасарын жасадыңдар, енді бізде көрейік деп?

Ерлан Саиров.