Білім және ғылым министрі Жансейіт Түймебаев оқулықтар жазу үшін көрші елдердің ғалымдары мен сарапшылары шақырылатынын жария етіп айды аспанға бір-ақ шығарды.

Шыны керек, Түймебаев мырза соңғы кезде нілдей бұзылды. Әнеугүні Ресеймен бірлесіп ортақ оқулық жасауымыз керек дегенді де осы министр былқ етпей айтқан. Ұлт болашағына жасап отырған ендігі «сыйының» сыйқы мынау...

Министр мырзаның көрші елдер деп отырған дәу де болса, Ресей болуы мүмкін. Үзілейін деп отырған өзбек пен қырылайын деп жатқан қырғызға сене қоймас, сірә. Бәлкім, көз қылып және бірнеше елден сарапшы қосар. Әйтсе де, Ресейге деген қазақ билігінің алабөтен «махаббаты» бұл жолы да өз дегенін істейтін шығар. Бұл да министрдің көзін ашып көрген кеңес заманына деген сартап болған сағынышы болса керек. Әйтпесе, оқулығын көршілерін жаздырып алыпты дегенді бұған дейін естіммеппіз. Бірақ, амал не шыққыр көзіміз Түймебаевтың бұл «ноухауын» да көретін болды...

Оқулық жазудан шығып отырған мәселенің түп төркіні ұлт пен мемлекеттің қауіпсіздігіне барып тіреледі. Яғни мемлекет өз болашағын көршісіне «сеніп» тапсыруға құлықты болып шығады. Бұл болашақты бодандыққа итермелеумен бірдей.

Білім және ғылым министрі Жансейіт Түймебаев оқулықтар жазу үшін көрші елдердің ғалымдары мен сарапшылары шақырылатынын жария етіп айды аспанға бір-ақ шығарды.

Шыны керек, Түймебаев мырза соңғы кезде нілдей бұзылды. Әнеугүні Ресеймен бірлесіп ортақ оқулық жасауымыз керек дегенді де осы министр былқ етпей айтқан. Ұлт болашағына жасап отырған ендігі «сыйының» сыйқы мынау...

Министр мырзаның көрші елдер деп отырған дәу де болса, Ресей болуы мүмкін. Үзілейін деп отырған өзбек пен қырылайын деп жатқан қырғызға сене қоймас, сірә. Бәлкім, көз қылып және бірнеше елден сарапшы қосар. Әйтсе де, Ресейге деген қазақ билігінің алабөтен «махаббаты» бұл жолы да өз дегенін істейтін шығар. Бұл да министрдің көзін ашып көрген кеңес заманына деген сартап болған сағынышы болса керек. Әйтпесе, оқулығын көршілерін жаздырып алыпты дегенді бұған дейін естіммеппіз. Бірақ, амал не шыққыр көзіміз Түймебаевтың бұл «ноухауын» да көретін болды...

Оқулық жазудан шығып отырған мәселенің түп төркіні ұлт пен мемлекеттің қауіпсіздігіне барып тіреледі. Яғни мемлекет өз болашағын көршісіне «сеніп» тапсыруға құлықты болып шығады. Бұл болашақты бодандыққа итермелеумен бірдей.

Әрине, министр оқулықты көрші елдерден ғалымдер мен сарапшылар алғызып жаздыру арқылы мұқым Қазақстанның ғалымы мен оқу жазу саласындағы мамандарды жерге қаратып, жігерін құм қылып, олардың білімі мен біліктілігіне зор күмәнмен қарап қана қоймай, бүткіл Қазақстан өз мектебіне өзі оқулық жаза алмайтын сауаты аз мемлекет ретінде жаһанға жария етіп отыр.

Тағы бір нәрсе, оқулықты көрші елдердің ғалымдарына жазғызу дегеніміздің өзі болашағымызды жаттың қолына тапсыру деген сөз. Осы жерде болашағынан үмітін үзген ел болып шығамыз. Мәселенің түбіне үңілсең үрей үлкені шығады.

Тіпті, Қазақстан ғалымдары мен оқулық жазу мамандарының жазған оқулықтары сын көтермей жатса, оғанда министрлік жауапты. Ол сол үшінде білім және ғылым министрлігі деп аталады. Оқулықтардың мазмұндық жағынан сапасыз екені жылда жыр болып айтылады. Ал, министрлік оқулық жазатын ғалымдар мен мамандардың біліктілігін арттыру барысыныда не істеді, шошқа тағалады ма?

Егер Қазақстан мектеп оқулығын жазуға шамасы келмесе (айтудың өзі ұят) онда оның оқулық жазатын ғылыми базасы өте төмен деген сөз. Оның неліктен төмендеп кеткеніне жауапты тағы да министрлік болмақ. Себебі, елдегі білім мен ғылымға жауапты бірден-бір мекеме білім және ғылым министрлігі.

Көрші елдердің ғалымдары мен сарапшыларын арнайы алдырып оқулық жаздырмақ ниеттегі министрдің идеясы өте аяншты көрінеді. Бірақ, Қазақстанның көршілерінің басындағы оқулық мәселесі де бір жүйеге түсіп, қарыштап дамып кетпегені белгілі.

Сайып келгенде, министрдің бұл ойын қалыпты адамның түсінуі қиын. Әйтеуір, біз түсіне алмай дал болдық...

«Абай-ақпарат»