مءاليكە: جەردىڭ سالماعىنان اۋىر زات بار ما؟

ءاءبىلدا: بار. ول – كاليما-شاھادات. زامانىندا ازىرەت الىدەن اسقان كۇشتى بولماپتى. قۋاتى بويىنا سىيماي: «جەردىڭ تۇتقاسى بولسا، كوتەرىپ الىپ، اينالدىرىپ وينار ەدىم»، – دەيدى ەكەن. ءبىر كۇنى جەردىڭ تۇتقاسىن ىزدەپ جولعا شىقتى. الدىنان ءبىر قاريا كەزدەستى. ول: – ءالي، بالام، تۇيىنشەگىم ءتۇسىپ كەتتى. سونى الىپ بەرشى. مەن ەڭكەيسەم تۇرا المايمىن، تۇرسام ەڭكەيە المايمىن، – دەدى. ءالي اتتان قارعىپ ءتۇستى. تۇيىنشەك دەگەنى الاقانداي زات ەكەن. ءبىر ساۋساعىمەن ءىلىپ الماقشى بولىپ ەدى، سۇق ساۋساعى مايىسىپ، اۋىرىپ كەتتى. بىلەكپەن كوتەرمەك بولىپ ەدى، تۇيىنشەك قوزعالمادى. ەكى قولىمەن كوتەرىپ ەدى، تىزەدەن جەرگە كىرىپ كەتتى.

سول كەزدە قاريا: – بالام-اۋ، سەنى دە كۇش كوپ دەپ جۇرت ماقتايدى-اۋ. بىراق، تورعايدىڭ تۇرقىنداي تۇيىنشىكتى كوتەرە المادىڭ. سەن جەردىڭ تۇتقاسىن ىزدەپ تابارسىڭ. بالكىم كوتەرەرسىڭ، بىراق جەردەن دە اۋىر زات بار. ول – كاليما-شاھادات، – دەپتى دە تۇيىنشىكتى تاياعىمەن ءىلىپ الىپ، جونىنە كەتىپتى.

اليگە كەزدەسكەن قاريا قىزىر اتا ەكەن دەسەدى. ال تۇيىنشىكتە جاپىراقتاي قاعازعا جازىلعان كاليما-شاھادات ەكەن.

دەرەككوز: Mazhab.kz

Abai.kz