ەكى اقىننىڭ ايەلدەرى اراسىندا مىناداي ديالوگ ءوربىدى.

ءبىرىنشى كۇن.

ءبىرىنشى ايەل ءوڭى سىنىق وتىر.

- ءوڭىڭ سىنىق قوي نە بولدى؟

- ماۋباسىم ءتۇنى بويى مازا بەرمەدى.

- قويشى-ەي. ءالى تۇرا ما؟

- تۇرعاندا قانداي؟ ۇيقى بەرمەيدى. ولەڭ جازادى. ءبىر شۋماق جازسا بولدى تاپىراقتاپ جەتىپ كەلەدى. «ءبىرىنشى تىڭداۋ باقىتىن ساعان سيلادىم» دەپ. سوسىن «شەدەۆر، گەنيالنو» دەپ ماقتاۋىڭ كەرەك. ايتپەسە ءبىر اپتا ۇندەمەي جۇرەدى. «تۇندە تىنىشتىق بەرشى. ءبىرىنشى تىڭداۋ باقىتى باسقاعا دا بۇيىرسىن» دەپ ايتىپ ءجۇرمىن.

- باقىتتى ەكەنسىڭ. بىزدىكى ولەڭ جازۋدى دا، ولەڭ ەمەستى دە قويعانىنا ون جىل بولدى.

ەكىنشى كۇن.

- تۇندە ولەڭ جازىلمادى ما؟

- جازىلعاندا قانداي. ءتۇن ورتاسىندا وياتىپ ولەڭ وقىدى.

قاتيرا، قاتيرا، قاتيرا!
ارحيۆتان ءبىر سورە تاتي ما؟
ەكى سورە جەتپەيدى بىزدەرگە،
ەي تاكاپپار دۇنيە،
ماعان قارا!
اقىيما!
قاتيرا، قاتيرا، قاتيرا!

«شەدەۆر، مۇقاعالي سەنىڭ قاسىڭدا پاتسان عوي» دەپ ۇيىقتاپ كەتتىم. ءبىر كەزدە كوزىم شارت اشىلدى. مەنىڭ اتىم كىم دەدىم.

- ءاتيپاش

- سەكرەتارشاڭنىڭ اتى كىم؟

- قاتيرا

- «وڭباعان سەن سەكرەتارشاڭمەن بايلانىسىپ ءجۇرمىسىڭ؟ ايت شىنىڭدى» دەپ ايقايلادىم. «قويشى ەندى. ەشتەڭە بولعان جوق. ۇيقاس ءۇشىن العانىم عوي. مۇقاعاليدەن كوشىردى دەپ ايتپاسىن دەپ»، دەپ اقتالدى. «قاتيراڭنىڭ ەرتەڭ بارىپ شاشىن جۇلام. جات جانىڭ بارىندا» دەدىم. «شابىتىمدى بۇزىپ جىبەردىڭ» دەپ  كۇڭك ەتتى دە، جاتا قالدى. جاقسى ۇيىقتادىم.

ءۇشىنشى كۇن.

- نە بولدى؟ سەكرەتارشاسىنىڭ شاشىن جۇلدىڭ با؟

- جوق. بۇگىن دەمالىس قوي.

- وندا نە بولدى؟ ءبىر اپتا تىنىشتىق بەرمەۋشى مە ەدى؟

- جوق. ون جىل بويى كورمەگەن گۇل اكەلدى. تۇندە قاتتى شابىتى كەلدى. ءتۇن ورتاسىندا ولەڭ وقىدى.

ماتيلدا، ماتيلدا، ماتيلدا!
اتيللا، قاتيرا، ساتيرا!
ءاتيپاش مەن سەنى سۇيەمىن،
ءاتيپاش سەن ناعىز قاتيرا! دەدى. ءتۇنى بويى دوڭبەكشىپ ۇيىقتاي المادىم. ەرتەڭ انانىڭ شاشىن جۇلماسام با، بالەم!

ءتورتىنشى كۇن.

- نە بولدى سويلەستىڭ بە؟

- سويلەستىم. سويتسەم وتەگەننىڭ ايەلى ەكەن. بايىمنىڭ شوپىرى عوي.

سويلەسەم دەپ باسىم بالەگە قالا جازدادى. كەلىنشەك وزىمە تاپ بەرىپ قويا بەردى. وقيعا بىلاي بولعان دەدى. «ولەڭدى ءبىرىنشى تىڭداۋ باقىتىن ساعان سيلادىم» دەدى. ولەڭ وقىدى. قالاي دەدى. جاقسى دەدىم.

سويتسەم اعاي قايتا-قايتا قاسىمنان ءوتىپ، قولىمدى بىلاي ءبىر سيپاپ وتەدى، بىلاي ءبىر  سيپاپ وتەدى. ۇيات ەمەس پە؟ وزىڭىزگە ايتايىن دەپ ءجۇر ەدىم. بۇنى قويماسا سوتقا بەرەمىن.

سوتتى قويا تۇر، اعاڭمەن سويلەسەمىن. سەن ەرتەڭ وعان «ولەڭىڭ ولەڭ ەمەس، شوڭگە» دەپ ايت دەپ زورعا قۇتىلدىم.

بەسىنشى كۇن.

- نە بولدى ۇيقى بەرمەدى مە؟

- ءتۇن ورتاسىندا مىناداي ولەڭ تىڭداتتى.

قۇس سۇلۋى - قوقيقاز،
قوقيقازىم قاتيپاش.
ءۇنىڭ ءشاربات، قايتەيىن،
قوقيقاز قايتا ءاتيپاش.

ۇيقى ۇيقى-تۇيقى بولدى. ولەڭدى ءبىرىنشى تىڭداۋ باقىتىن قالاي تولىعىمەن قايتارىپ الامىن دەپ ويلاۋمەن.

بەلگىسىز حاميت

Abai.kz