ماحابباتتا شەكارا بولمايدى. بىلتىر رەسەيدە قاۋىن-قاربىز ساتىپ جۇرگەندە، كەشكە كرەمل جاقتا پىستە شاعى-ى-ىپ، قىدىرىپ جۇرەتىنمىن. ءبىر كۇنى رەسەي پرەزيدەنتى ۆلاديمير ءپۋتيننىڭ قىزىنىڭ قىزى سۆەتامەن تانىسىپ قالدىم-ەي... كىرپىكتەرى نايزاداي، كوزدەرى نايزاعاي، مۇرىنى شاعىلماعان پىستەدەي ەكەن، سودان «دۆيجەنيە» جاساپ، ءوزىمدى پرەمەر-ءمينيستردىڭ «جيەنى­مىن» دەپ قۋىپ كەتىپ، سانكت-پەتەربۋرگتە قىدىرىپ، نەۆا وزەنىندە شومىلىپ، اقىرىندا اياعىن اۋىرلاتىپ قويدىم... ء«ولا-ءا... ەندى قايتتىم؟ سوتتالاتىن بولدىم-اۋ!»، دەپ دەگبىرىمدى دىرىلدەتىپ ءجۇردىم دە، «قۇلاساڭ تۇيەدەن، نە كەمەدەن قۇلا!» دەگەندەي، سۆەتامدى الىپ قاشتىم. پويىزبەن. ماشينيستكە جيىرما مىڭ تەڭگە بەرىپ...

       قايىن اتام پۋتين ەلباسىمىزعا ىزبانداپ، «مىناۋ قايدان شىققان جۋليك؟» دەگەن بە، ايتەۋىر، قاسىمجومارت توقاەۆ اراعا ءتۇسىپ، ارەڭ دەگەندە باسىلدى عوي... ايتپەسە، مەن كىممىن؟ ءجاي اشەيىن، مەكتەپ قاراۋىلىنىڭ بالاسىمىن...  سىزدەر كۇلمەڭىزدەر، سودان كەيىن نە بولدى دەيسىزدەر عوي؟ دەپۋتاتتار  مىڭ دوللاردان جيناپ بەردى، سابيليانوۆ اعام دەمەۋشىلىك جاساپ دەگەندەي، قۇدالىق وتكىزدىك. وبلىس اكىمى ون جىلقى سويعىزىپ، ون كيىز ءۇي تىككىزىپ، قۇدالاردى اسپاننان كۇتتىك. اسپانعا قاراي –قاراي، موينىم قيسايىپ قالدى. جۇرتتىڭ ءبارى قازىر اسپانعا قاراپ، قيسايىپ جۇرەدى. ويتكەنى، پرەزيدەنت پۋتين باستاعان قۇدالار تىك ۇشاقتارمەن ۇشىپ كەلىپ، پاراشيۋتتەرمەن سەكىردى. ۇيالعانىم-اي، ەنەم، سۆەتامنىڭ شەشەسى ماريا پۋتينانىڭ كويلەگىن جەل ۇرلەپ... قىزىل لىپاسى قىزاراڭداپ... ءپۋتيندى ەلباسىمىزدىڭ وق قاعارلارى قاعىپ الدى. اياعىن جەرگە تيگىزبەي. كەيىنگى جاس قاتىنى الينا كاباەۆانى ءبىر جىگىت كوتەرىپ اكەتىپ بارا جاتىر! «ويباي قايدا؟» دەستىك. «اسپاننان قىز جاۋدى، ۇيلەنەمىن!» دەيدى. ارەڭ توقتاتتىق! «قىرىمدى تارتىپ العان پۋتين قۇدانىڭ قاتىنىن الا قاشاتىنداي سەن كىم ەدىڭ؟» دەپ تۇمسىعىنان ءبىر پەردىم.  سودان نە كەرەك، كرەملدەن كەلگەن قۇدالاردى شىمكەنتتەگى  «ەكى جۇلدىز» تويحاناسىنا جايعاستىردىق. باس قۇدا ۆلاديمير كىسى، شىرەنىپ قالىپتى، كوزىندە — قىرىم. ۋكراينانىڭ قىرىمىن ايتامىن دا. ونىڭ جانىندا دوسى، پرەمەر-مينيستر دميتيري اناتولەۆيچ مەدۆەدوۆ، اشتان ولگەندەي تاۋىقتىڭ سيراعىن ءمۇجىپ وتىر.  ءپۋتيننىڭ ايەلدەرى ليۋدميلا مەن الينا قاتار وتىرىپ قالعان ەكەن، ءبىر-ءبىرىنىڭ شاشتارىن ۇستاسىپ، جابىسىپ قالىپتى. اسابا الما شىرىنىن باستارىنا قۇيىپ جىبەرىپ، ارەڭ اجىراتتى. قۇدالىققا قىرىق شاقتى پۋتيندەر كەلگەن ەكەن. ءبىر جاقسىسى، كيىت كيگىزبەيمىز، قازەكەم سياقتى. پرەزيدەنتتىڭ تۋىسى يگور پۋتين اراقتى اۋزىنا لاقتىرا سالدى. رومان پۋتين تۇنەرىپ وتىر. ۆەرا پۋتينا ىرجالاقتاپ، جان-جاعىنا قاراي بەرەدى. ەنەم ماريا پۋتينا مەن ءسىڭىلىسى ەكەتارينا پۋتينا ايقايلاپ: «قۇدا تاباق قاشان كەلەدى؟ ءبىز «چاستۋشكا» ايتامىز!» دەپ قويمايدى عوي، قۇدالىق باستالماي جاتىپ. ۋكراينانىڭ ەكس- پرەزيدەنتى ۆيكتور فەدوروۆيچ  يانۋكوۆيچكە نە جوق دەسەڭشى؟ قىستىرىلمايتىن جەرى جوق، قويدىڭ باسىن ءمۇجىپ وتىرعانى قىزىق ەكەن. جىندى جيرينوۆسكيدىڭ اۋزىن ينە-جىپپەن تىگىپ تاستاپتى... «اۋزى جىبىرلاپ، بۇل­دىر­مەسىن...» دەگەندەرى بولار... سودان، «مۇزارتتىڭ» انىنەن كەيىن ءسوز باس قۇدا ۆلاديمير پۋتينگە بەرىلدى. ۆلادەكەڭ قىزىپ قالىپتى.

- كۇيەۋ بالا، كو منە! — دەگەنى.  جەتىپ باردىم.

- تىڭدا، مەن ءپۋتينمىن! مەنى ۋكراينا حالقى «گيتلەر» دەپ مازاقتاپتى! مەن ولارعا كورسەتەمىن! گرۋزيادان وسەتيانى ءبولىپ تاستادىم با؟ تاستادىم! شەشەندەردى قىرىپ جويدىم با؟ جويدىم! قىرىمدى الدىم با؟ الدىم! نە ءۇشىن؟ قايدا بولسا دا، ورىس حالقىن ويلاپ جۇرەمىن عوي! سولار «جىلاما­سىن­شى»، سولار «ۋايىمداماسىنشى» دەپ... سولاردىڭ قۇقىن قورعاپ...

       جىنىم كەلدى. شىمكەنتشەلەپ: «و، شەشەڭ...» دەپ قالعانىم.  قايىن اتامنىڭ جاعاسىنان الا ءتۇستىم. قىرعىن توبەلەس باستالدى دا كەتتى! ءبىر قاراسام، «پالەسىنەن اۋلاق!» دەپ ءوزىمىزدىڭ دەپۋتاتتار، اكىمدەر، ءبىراز مينيسترلەر قاشىپ بارادى ەكەن.  توبەلەسىپ جۇرگەندەر ءوزىمنىڭ سىنىپتاستارىم، تۋىستارىم، بۇرىن ءجۇرىپ، تاستاپ كەتكەن قىزىمنىڭ  اعالارى! ءپۋتيننىڭ جەلكەسىنە سەكىرىپ ءمىنىپ الىپ، جالتىر باسىن شاپالاقتادىم: «ابىرويىڭىز الەم الدىندا  الباستى بولدى! يت ەكەنسىز عوي! قىرىمدى وتىرىك رەفەرەندۋممەن العانىڭىز قالاي؟ ەندى «ورىسىڭنىڭ قامىن» ويلاعان بولىپ، قازاقستانعا كىرپىگىڭدى قادايتىن شىعارسىڭ؟ ءما ساعان!» دەپ  ومىرىمدە ءبىرىنشى رەت قايىن اتامنىڭ كىندىگىنىڭ استىنان ءبىر تەپتىم! سۆەتام جىلاپ- ەڭىرەپ ءجۇر: «نە نادو، نە نادو!» دەپ قويادى. «كەت-ەي، تالاقسىڭ! تالاق، تالاق، تالاق!» دەپ ءۇش رەت داۋىستاپ، تويحانادان  اشۋلانىپ شىعىپ كەتتىم. قازاق جەرىنە كوز الارتىپ كورسىن وسىدان! قازاقستانىمىزدى قانىمىز كەپكەنشە قورعايمىز! قايتىپ كەلسەم، پۋتين باستاعان قۇدالار  «قىزىل ورىككە» بيلەپ ءجۇر ەكەن! ءايدا! شىركىن-اي، وسىلاي ارمانداسام ءا؟ نە، ارمانداۋعا دا بولمايدى ما؟

Abai.kz