باۋىرجان باباجانۇلى. «ەلشىنىڭ بالاسى»
— ماسقارا بولدىق، باۋكە، — دەدى ەربول. ءوڭى قاشىپ كەتىپتى.
— نە بوپ قالدى؟
— نە بولمادى دەپ سۇراسايشى، باۋكە.
— ءبۇيتىپ قىزعا بارعانى قۇرىسىن...
...ەربول مەن ءنالىباي كەشە نارحوزدىڭ جاتاقحاناسىندا تۇراتىن قىزدارعا باراتىن بولعان. وتكەندە ءبىر ۆەشىردە كورگەننەن كەيىن، كىل سۇڭعاق بويلى، اپپاق، ادەمى قىزدار ەرپوشتىڭ تۇسىنە كىرەتىن دارەجەگە جەتكەن. اسىرەسە ءانابىر ناركەس كوزدى ارۋ... قالتانىڭ جۇقالىعىنان ءبىراز ۋاقىتقا دەيىن بارا الماي ءجۇردى. كەشە ءبىر ىڭعايىن تاپقانداي بولعان. تاپقاندا... ءبىز جوعارى كۋرستا وقىپ جۇرگەندە كەرىم دەگەن جىگىت ءجيى كەلگىشتەپ جۇرەتىن. اقكوڭىل ەدى. بىزدىكىلەر ول كەلگەندە كەرىم برات كەلدى دەپ ءبىر جىرعاپ قالاتىن. تولىق، تەرشەڭ، سويلەگەندە ىسىلداپ سويلەيتىن كەرەكەڭ يۋرفاكتا سىرتتاي وقيدى دەپ ەستيتىنمىن. ماقتانشاقتاۋ كورىنگەن... ەربول ءنالىبايدى اراعا سالىپ، سول «براتتى» سىندىرادى عوي. ادەمى قىزدارعا بارامىز دەگەسىن، كەرەكەڭ دە كوپ بالسىنبەسە كەرەك. قىمبات كونياك، كونفەت الىپ بارعان جىگىتتەردى قىزدار دا قۇراق ۇشىپ قارسى الىپتى. اڭگىمەنى دە، ءاندى دە ادەمى ايتاتىن ەربول، ۇندەمەي وتىرىپ، اندا-ساندا ءازىل تاستاپ قوياتىن سىرباز ءنالىبايدىڭ قالجىڭدارى ايايلارعا ۇناعان. تەك ءاپ-ادەمى باستالعان اڭگىمە كوپ ۇزاماي سۇيىلا باستاپتى. كىنالى — «برات». «مەن مەكتەپتى گەرمانيادا وقىدىم عوي...» — دەپتى باۋىرىمىز. ەلشىلىكتە قىزمەت ەتكەن ادامنىڭ بالاسى ەكەن. باسىندا نەمىسشە ءتىل سىندىرۋ قاتتى قيىن بولىپتى. ەلدى ويلاپ جىلاپ الادى ەكەن. قىزدار سەنگەن. سەنگەنى بىلاي تۇرسىن، كوزدەرىنە جاس الا وتىرىپ، ەلتي تىڭداپتى. كەرەكەڭ ءوزىنىڭ وتە ءىرى فيرمانىڭ ديرەكتورى ەكەنىن مالىمدەگەن. الماتىدا ءتورت بولمەلى ءۇيى بار ەكەنىن ايتقان. جاقىندا عانا شەتەلدەن سۋ جاڭا اۆتوكولىك الىپ كەلگەنىن ايتقاندا، قىزدار «قۇلاعان». ءتىپتى «وفيسكە ءدال سەندەردەي ادەمى قىزدار كەرەك...» دەپ ارۋلاردى ەلىكتىرىپ قويىپتى. ولار جۇمىسقا تۇراتىندارىن ەلەستەتىپ، ءماز بولعان. ءبىزدىڭ ەكى جىگىت ءبىر-بىرىنە ۇرلانا قاراپ قويىپ، كونياكتان ۇرتتاي بەرىپتى... وسىنى ايتقان ەربول ءبىر اۋىر كۇرسىنىپ الدى.
— ە، جارايدى، — دەدىم مەن. وندا تۇرعان نە بار؟ كەلەسى جولى بارعاندا كەرىم برات بىزگە دە حابارلاسپاي كەتتى دەي سالاسىڭدار...
— ە، ەي، باۋكە، حاس ماسقاراسى بار. ۋھ... ەربول ورنىنان تۇرىپ كەتتى.
— نە ماسقارا؟
— براتتىڭ پاپكىسى قالىپ كەتىپتى قىزداردا.
— وندا تۇرعان نە بار؟
— ماسقاراسى سوندا بوپ تۇر عوي. قاس قىلعاندا، بۇكىل قۇجاتى پاپكىدە ەكەن. اتتەستاتتا قايدا وقۋ بىتىرگەنى جازىلىپ تۇر. ءبىزدىڭ برات وسى ساباقتى دا قارىق قىلماعان ەكەن عوي. كىل «3». ەربول كۇيىپ تۇر.
— ال قىزىق. سودان؟
— ەڭ سوراقىسى، پاپكىدە 10-جاتاقحاناعا ۋاقىتشا تۇرۋعا بەرىلگەن رۇقسات قاعازى جانە پروەزدنوي بار ەكەن...
— حا-حا-حا. سودان؟
— بۇگىن بارسام، قىزدار كۇلىپ، قولىما ۇستاتتى. وي، ۇيالعانىم-اي. جەرگە كىرىپ كەتە جازدادىم. قايدان عانا جولاپ ەدىم سول پالەگە...
— مۇمكىن، ولار اشىپ قاراماعان شىعار؟
— ءوي، باۋكە، سەن دە... قاراماق تۇگىلى، مازاقتاپ، سالەم ايتىپ جىبەرگەن جوق پا براتقا...
ءىشىمدى باسىپ دومالاۋعا ەربولدان قىسىلىپ تۇرمىن. ونىڭ ءدال وسىنداي كۇيگە تۇسكەنىن ءبىرىنشى رەت كورۋىم... سودان كەيىن جىگىتىمىز نارحوزعا باراتىن جولدى ۇمىتتى... ...
«ەلشىنىڭ بالاسىمەن» دوس بولعان جوق پا ەدىڭدەر-ەي؟
