ەرتەڭىمىز بەلگىسىز...انەۋ كۇنگى مۇگەدەكتەر ارباسىنا تاڭىلىپ، قايىرشى بوپ وتىرعان اعاي دا كورىنبەيدى بۇل كۇندە. ءدال سول كەزدە الاڭداپ تيىن سالعان كوپ جان بۇگىن ونى ۇمىتقان. ۇمىتتى دەيمىز عوي ەسىندە ساقتاۋعا دا مۇرشا بەرگەن جوق-اۋ تىرشىلىك.

ءدال سول كەز ءوزىنىڭ قايىرشى ەمەس ەكەنىنە شۇكىر دەپ ءبىر ساتكە تاۋبەسىنە كەلگەن كوپ ادامنىڭ ءبىرى ەدىم عوي مەن دە. ول كەشە ەدى. بۇگىن قولىمىزداعى تيتتەي تيىنىمىزعا ماساتتانىپ، وزىمىزدەن تومەنگە مۇسىركەي قارايمىز. ءبىز مۇسىركەيتىندەي كىم بولدىق سوندا؟ قىزىق ءا؟!

ال، ەرتەڭ نە بولاتىنىن بىلمەيمىز. بىراق، جوسپارىمىز كوپ. بۇل - زاڭدىلىق. ايتسە دە، ءبارىبىر قارىن قامىن، تيىن سانىن ويلاپ كەتە بەرەتىنىمىز نەسى ەكەن؟... مەن ەرتەڭ ەمەس، ودان كەيىنگى، ودان كەيىنگى، ودان كەيىنگى كۇنى نە ىستەيدى ەكەنمىن؟! قاي ومىردە، قاي جۇرەكتە، قاي تىلەكتە بولادى ەكەم؟

مەن كۇتكىم كەلەدى. ەرتەڭدى. وسىلاي وتىرىپ. سوسىن ءسىزدى. عاجايىپتارعا سەنەمىن. سىزگە دە. اناۋ جۇدىرىقتاي قىزىل ەت جاقسىلىققا سەنەدى. كەشەگىمدى وشىرمەي، بۇگىنىمە ەسىرمەي، ەرتەڭىمە سەنىممەن قاراعىم كەلەدى. كەشەگىدەي بولايىقشى. قۇتقارىڭىز...كىم ءبىلسىن، قانشا عۇمىر كەشەرىمدى...

راۋشان پەردەباي

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان