استانادا تۇرعان جىلى مامىر ايىندا وتباسىمدى، قارىنداسىمدى بالالارىمەن الىپ الجير-گە باردىق. ونشا الىس ەمەس، زۋ ەتىپ جەتىپ كەلدىك.

جول بويى بالالارعا بىلگەنىمدى ايتىپ كەلە جاتىرمىن. بالالارىم تىم ءسابي ەدى، سول كەزدە 4 جانە 5 جاستا عانا. كولىكتى قاڭتارا سالعان ادام بىردەن قىزىل ۆاگونعا بەتتەيدى. الجير-ءدىڭ قاسىرەتتى ەكسپوناتتارىنىڭ اۋەلگىسى وسى.
بالالار بارا سالدى دا، ىشىنە ۇڭىلە سالا تاپىراقتاي قاشتى. ۇلىم ءتىپتى باسپالداقتان قۇلاپ قالا جازدادى. "قورقىنىشتى، قورقىنىشتى" دەي بەرەدى. ءسوزىمدى ءتىپتى تىڭداعان جوق.

ۇرپاقتىڭ بويىندا بىرنەشە بۋىندىق ۇرەي قالىپ قويدى ما؟ قۇداي ساقتاسىن!
ەندى ۇرپاق قاسىرەت كورمەسىن، جاماندىقتىڭ ءبارى حح عاسىردا قالسىن.
ەشكىمدى ۇمىتپايمىز، ەشقاشان ۇمىتپايمىز...

ەسەي جەڭىسۇلى

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان