الگىندە ورتالىق الاڭنان ءوتىپ بارا جاتسام، جوڭكىلىپ جۇرگەن بيىلعى تۇلەكتەرگە كوزىم ءتۇستى. ءار جەردە ەسىنەپ، ۇيقىلى-وياۋ وتىرعان اتا-انالار... كوزىنىڭ قيىعىمەن جاستاردى باعىپ تۇرعان شارشاڭقى ۇستازدار...
نە ءۇشىن؟ نە توسىپ جۇرسىزدەر دەپ سۇرامادىم... سەبەبى، جاۋابىن بىلەمىن. ءوزىمىز دە ءوستىپ، ەش ماقساتسىز، ەرسىلى-قارسىلى جۇرگەنبىز...

بىراق، ول كەزدە بىزدە ءبىر شەكارالار بولاتىن، انا ءبىر بوزبالا سەكىلدى، قاتارلاس قىزدىڭ بەلىن قاپسىرا ۇستاعان جوقپىز... مىنا ءبىر بويجەتكەن سەكىلدى سىنىپتاس سىرعالىلار جۇرەگى اينىپ، شىرشانىڭ تۇبىنە جۇگىرگەن جوق بولاتىن...

"ەستە قالاتىن ءتۇن بولسىن" دەيمىز-اۋ... بەلگىلى ءبىر داستۇرگە بايلانباعاسىن، ۇلكەن ماقساتپەن ۇندەسىپ جاتپاعاسىن ونداي ساتتەر ويعا دا ورالمايدى-اۋ...

تەك، ابىر-دۇبىر بوپ باردەردە وتىرعان بوزبالا-بويجەتكەندەردىڭ قاسىنان ءوتىپ بارا جاتىپ، "تاڭنىڭ شاپاعىن قارسى الامىز دەپ، تاعدىردىڭ شاپالاعىن جەيتىن، عۇمىر تاپ كەلمەسە ەكەن" دەگەن تىلەكپەن، دۇعا قىلدىم. اللا پانا بولىپ، ومىردە ءوز جولىن تاۋىپ، بەرەكەلى بەلەستەردى باعىندىراتىن تۇلعالارعا اينالعاي. قوعامنىڭ كەرەكسىز كەسەگى بوپ كەتپەي، اتا-اناسىنىڭ كوز قۋانىشىنا اينالاتىن اق پەيىل، ادال كاسىپتى پەرزەنتەردىڭ قاتارىن كوبەيتكەي..!

مۇحاممەدجان تازابەك

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان