ورازا ايتتىڭ ەكىنشى كۇنى بولاتىن. بەسىن نامازىنان شىعىپ ايتشىلاپ بارا جاتقانبىز. جولدىڭ شەتىندە، ءشوپتىڭ اراسىندا بىرەۋ جايراپ جاتىر. قاسىنا باردىم. ءبورتىپ الىپتى.

ەكىنتى نامازىنا كەلە جاتساق، ءالى جاتىر. نامازعا بارا جاتقان شەشەننىڭ بالالارى قاراپ كەتىپ بارادى. ولاردىڭ ارتىنان سامسا ساتاتىن وزبەك قىزىن جەتەكتەپ مەشىتكە كەتىپ بارادى. ول دا قاراپ بارا جاتىر. نامىستىنىپ كەتتىم. الگىنى ارى جۇلقىلايمىن، بەرى جۇلقىلايمىن تۇرمايدى. "كىشكەنە جاتا تۇرايىنشى" دەيدى.

ىزا بولىپ كەتتىم. "جات، جات، جاتىپ ال. 5 جىلدان كەيىن ۇكىمەت بۇل جەردى قىتايعا ساتادى. سول كەزدە جاتاتىن جەر تاپپاي قالاسىڭ. جاتىپ ال" دەدىم. سول كەزدە قاسىمنان ەكى ايەل ءوتىپ بارا جاتقان ەدى.

بۇگىن بەسىننەن كەيىن مەشىتتىڭ الدىندا وتىرسام، ءبىر ايەل كەلدى قاسىما. "وتكەندەگى سەنىڭ ءسوزىن ماعان قاتتى اسەر ەتتى. جۇرەگىمدى اۋىرتتى. بىلتىر جەر ساتىلادى دەگەن كەزدە كوللەكتيۆپەن ۇكىمەتتى قولداپ شىعىپ ەدىك. وسى ۋاقىتقا دەيىن جەر تاعدىرى، ەل تاعدىرى تۋرالى ويلاعان ەمەسپىن" دەيدى. مۇعالىم ەكەن. نە ءۇشىن ويلاماعانىن، قالاي زومبيلارعا اينالعانىن ءتۇسىندىرىپ بەردىم. مويىندادى...

وسى جەردە دە وتىر عوي زومبيلار باستارىن قىلتىيتىپ...

سارسەنباي قاليبەك

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان