وركەنيەتتىڭ قادىرىن بىلمەيتىن ەل بولىپ كەتىپپىز عوي. كەلەر ۇرپاققا نە كورسەتەمىز بىلمەيمىز. بولاشاعىن ويلايتىن ورازدى ەلدىڭ بالاسى بولساق، تاريحقا جاناشىرلىق تانىتار ەدىك...

زامانىندا قاپال قالا بولاتىن. قاپال قالاسىندا اتاقتى ءبىلال سۇلەيۇلى دۇنيەگە كەلگەن، مىنا ۇيدە فاتيما عابيتوۆا تۋعان، تۇرعان ەدى. بيىل ءبىلالدىڭ مەرەيتويى، ەشكىم ۇندەمەدى. ارحيۆتەن ءبىلال سۇلەيۇلى مەن فاتيما قاتىستى مول قازىناسىن تاۋىپ وتىرمىن، بىراق ولاردى الۋعا ەش قاراجات تاپپادىم. قالتالى ازاماتتارعا ءوتىنىش ايتىپ ەدىم، ول دا بولمادى. بويىمىزدا تالاپ، قابىلەت بولعانىمەن، قالتامىز تەسىك. قايتەيىك... وزىڭدە جوق بولسا، اكەڭ دە جات دەگەن وسى.