Сион сөзі иврит тілінен шыққан Иерусалимдегі бір төбешік, қырдың атауы, Еврей халқының сенімі бойынша Сион тауында Дәуіт пайғамбардың мемлекеттік билік және үкімет үйі орналасқан. Бұл жайлы А.М. Прохоровтың: «Большой энциклопедический словарь» атты еңбегінде «Сион - холм в Иерусалиме, где, согласно Библии, была резиденция царя Давида, а также храм» - делінген, [1.250б].

Б.з.б ХІ ғасырда Дәуіт патша қырық жыл Иудеяны билеп, күш-қуаты артқан мемлекет құрған болатын. Осы себепті иудейлер Дәуіттің заманындағыдай күш-қуаты артқан билікті армандап, Дәуіттің билік құрған Синон тауын сиянистер саяси ұранға айландырған. Сондай-ақ, бұл сөз Иудеяның тәуелсіздік жолында бас көтеріп, Иудея Республикасын құрған Сиянизм тобының аталуына негіз болды. 

Сионизм ағымы иудаизмнен шыққан ең үлкен қозғаушы саяси әрі деструктивті діни ұйымы болып қалыптасты. Қазіргі уақытта жалғасып келе жатқан қауіпті, ықпалды әрі ең бай діни ағым болып есептеледі. Бұл ағым туралы Девид Дюк өзінің «Еврейский вопрос глазами американца» атты еңбегінде «Сиянизм деструктивті діни ағымдарды іске қосушы, ағымдарға дүниежүзілік саясат арқылы жәрдемші, атеистікті дамытып, адамдарды руханияттан, діннен алшақтатуды құпия түрде негізге алды деп баяндайды.

Бұл топтың құрылуының басты себебі: Осман империясынан Ханнана аумағын ажыратып алып тәуелсіз Иудей мемлекетін құру және Осман империясын ыдырату болды. Сионистердің мақсаты – иудейлерді өздерінің тарихи отанына шоғырландыру һәм бүкіл әлемдегі иудейлерді бір орталықтан басқару1. Сионистер ұйымы 1897 жылы Базель конгрессінде құрылған, сол жиыннан кейін Сионистер әлемге тарыдай шашылған иудей халқын Ханнанаға (Иерусалимге) жинап, б.з.б 2500  жылдары айырылған тәуелсіздігімен қоса Ханнана аймағын қайтарып алуды армандайды.

Иудейлердің ең алғаш Ханнан жеріне (Палистинаға) Ефрат өзенінен өтіп қоныстанған әулет Алмалифтер Сириюн-Акат мемлекетін құрады, олардың тектері смиттіктерге жатты. Еврей сөзінің мағынасы да өзеннің ар жағынан келгендер. Бұл мәселе жайында профессор Қалмахан Ержан өзінің «Салыстырмалы діндер тарихы» атты еңбегінде ««Еврей» деген сөз, ғалымдардың пайымдауынша, «өзеннің арғы бетінен келгендер» немесе «кезбелер» дегеннен шыққан. Еврейлер мен арабтар бір ұрпақтан тарайтын нәсілдес халықтар» деп көрсетеді[3.60б]. 

Иудейлерді шамамен б.з.б 1300 жылы Фараон құлдыққа алады, осы құлдықтан б.з.б 1403 жылы Мұса пайғамбар алты жүз мың иудейді құлдықтан босатып отандарына қайтаруға тырысады, бірақ Дәуіт патшаның тұсындағыдай мемлекет құра алмады.

Б.з.б 721 жылы Ассириялықтар иудейлерді жантүршігерлік құлдыққа салады, б.з.б 588 жылы Вавилондықтар Ассирияны жеңіп, он мың иудейді құлдыққа алып, Иерусалимдегі храмдарды қиратады. Б.з.б 539 жылы парсылардың Ахеменидтер әулетінен шыққан Кир патша иудейлерді отарлап ұстаса,  одан кейін II Дарий, Александр Македонский, б.з.б 63 жылы Рим империясы және Византияның езгісінде болып, барлық қатыгездікті, қинауды, менсінбеушілікті бастан өткізді. Иудейлердің осы уақыт ішінде тілдері мен мәдениеттері, діни жазбалары біршама өзгеріске ұшырап, жоғалыпта жатты. Б.з 66-70 жылдары Римге қарсы екі көтерліс жасаған, тарихта бұл көтерліс «Ұлы көтеріліс» деп аталған. Б.з 132-136 жылы Бар-Кахва көтерілісінің соңы иудейлер тәуелсіздік арманынан толық айрылды, 1 миллион адам өлді.

638 жылдан бастап иудейлер Ислам Халифатының, Мәмлүктер  және Осман империясының отарында кезең-кезеңімен болды. Тарихшылардың айтуынша иудейлер құлдық дәуірлерінде тек халифалық кезеңде және Османдық билік кезінде бейбіт өмір сүріп жауапты мамандықтардың басын ұстады.  

Иудейлерлер Ислам халифатында ең бақытты күндерін сүрген. Тарихи еңбектерде иудейлер халифаттың маңызды әрі жауапты қызметтерін атқарған. Мұхаммед (с.а.у) да өз уақытында, мемлекетте қатар өмір сүрген иудейлерді құрметтеген және иудей ғалымдарына тіл үйретуге балаларды оқытқан. Омар халифаның тұсында ең алғашқы зейнетақы иудейлерден басталған-ды. Ислам дінін ұстанғандар иудейлермен дүние тіршілігінде барлық жағынан құрмет білдірулері керек болды[2. 67б]. Палистинадағы арабтар мен иудейлер ХІІ ғасыр тату-тәтті өмір сүріп, Халықаралық Сиянизм тобы пайда болғаннан кейін ғана Теодор Герцлға (1860-1904) ерген Сиянистер тарапынан араздық пен терроризм туындаған. 

Неміс сиянизмінің көшбасшысы Наум Гольдманның (1895-1982) айтуынша: «Сиянизм бастапқыда екіге бөлінген 1-ші топ: надан әрі Иудея тарихын білмейтін Теодор Герцльдың ұстанымы, иудейлер Құдайдың таңдаулы халқы сол үшін бүкіл әлем оларға бас иуі қажет және Палистина жері толығымен Иудеяға айналуы керек деген ұстанымда болды. Бұл ұстаным кейіннен террорлық әрекетке ұласты, террорлық әрекетті Менахем Бегин жүргізді.  2-ші топ: Аһад Гам иудей жазушысы: Иудея мемлекетін құру біздерге мүлдем керегі жоқ, бізге рухани әрі моральдық орталық ретінде Ирусалим қажет. Біз құпия руханиятты сақтау арқылы бүкіл әлемге үлгі болу арқылы Құдайдың таңдаулы халқы екенімізді дәлелдейміз» - деген ұранды ұстанған. 

Осман империяның тұсында Европа иудейлерінің басшысы Теодор Герцль бастаған сионистік ұйымы бүкіл әлем иудейлерінен және иудей банкирлерден түрлі жолмен қомақты қаржы жинады, қаржының көп бөлігін Ротшильдттер әулетінен алып 1909 жылы Осман сұлтаны II Абдул Хамидтен Ханнан жерін сатып алуға немесе Осман империясының сыртқы қарыздарын өтеу арқылы қол жеткізгілері келген. Осман сұлтанымен Стамбұлдағы  «Жұлдызды ұлық» сарайында кездесіп ұсынысын айтады. Олармен бірнеше мәрте кездескен Абдул Хамид Теодор Герцльды ылғи құрметтеп, марапаттап жүргеніне қарамастан бетін қайтарады. Кездесу нәтижесіз аяқталады, сионистер сол нәтижесіз отырыстан кейін, қайткен күнде де 100 жылдың ішінде тәуелсіз Иудей мемлекетін құрамыз деп уағдаласады. Теодор Герцль тәуілсіздік жолында «Еврейское Государство», «Письмо Ротшильду» атты еңбектер жазған болатын. 

Мемлекет құру үшін ең бірінші кедергі Осман империясы болды, сондықтан империяны сырттай және іштей құртып, Иудеяны империя құрығынан босату. Екінші мәселе мыңдаған жылдар бойы құлдықта, қинауда жүрген Құдайдың таңдаулы құлдарының (Иудейлердің түсінігі, өздерін басқа ұлттан жоғары санауы) өшін адамзаттан алу болған. Сионистер өздерін мақтап бізге Құдайдан түскен үкім 613 болса, Иудей емес ұлттарға ауыздан-ауызға тараған, қағаз бетіне түспеген 7 үкім бар. Бұл үкімдер топан судан аман қалған Нұх пайғамбардың иудей емес барлық ұрпағына арналған, олар:

• Пұтқа табынуға тыйым салу;
• Құдайға тіл тигізуге тыйым салу;
• Ұрлыққа тыйым салу;
• Азғындыққа тыйым салу;
• Хайуандарға қатігездік жасауға тыйым салу;
• Соттың әділетті болуына, адамның сот алдында тең құқығы барлығын қадағалау;

«Егер еврей еместерге тек жеті Заң ғана міндетті болса, ал еврейлер үшін олардың саны – 613», -делінген [4.6том 384-385 б].

Сионистерден бұрынырақ Украинада Хаббат Любавич атты иудейлік ең бай, ең қауіпті террористік секта құрылған болатын. Бұл сектаның негізгі мақсаты әлемдік державалардың билігін игеру, билеушілердің өзі Хаббаттықтардың кеңесінсіз әлемдік саяси шахматында жүріс жүре алмайтын дәрежеге жеткізу. Осы топтар арандатуымен Орыс-Түрік шайқасы, Бірінші Дүниежүзілік соғыстарды ұйымдастыруға себептердің бірі болды, Ислам әлемінің індетіне айналған Уһабизмді дүниеге әкелді. Осылайша империяны құлатты. Сонымен қатар коммунизмнің мен атеизмнің негізін қалады деген тұжырымдарды Девид Дюк өзінің «Еврейский вопрос глазами американца» атты еңбегінде ұсынады.

1948 жылы БҰҰ-ның көмегімен Британияның уақытша қол астында болды. Осман империясын құлатқан соң ендігі мәселе иудей халқының сан ғасырлар бойы тартқан азабының өшін адамзаттан алу тұрды, Сионистер оны былайша іске асырды әлемді аздыру, адамдарды адам қатарынан кетіріп музыкаға, киноға, фудбол мачтары мен жекпе-жек ұрыстарын тамашалап, интернет ойындарға қызықтырып, қызтекелікке, лезбияндыққа теледидар арқылы және ғаламдық музыкалық байқаулар арқылы үйрету саналарын улауға бағытталды, адам азғындыққа бағытталып дүниеқұмарлыққа негізделсе Құдайды ойлаудан, ар-ұяттан, тәрбиеден алшақтайды. Сондықтан сионистердің нақты қадамдары мен өштері осылайша болды. Сионостердің бұл әрекеттерін Ашкеназдар мен ортодоксалды дінді ұстанушы равиндер мүлдем қолдамаған [5.25б]. 

Алғашқы қадам: Адамдарды Құдайға деген сенімнен қылдыру, сенгендерді барынша кемсітіп ақпараттық құралдар арқылы күлкіге айналдырады. Ал денесін елге жарнамалағандарды, есірткі қабылдағандарды, ішімдікке салынғандарды керемет үлгі ретінде қарастырып, жас ұрпаққа теледидардың ең танымал арналары арқылы жарнамалап, психологиялық шабуылдарды ұйымдастыруды қаржыландырады. Адамды жастайынан өздеріне үйір ету үшін мықты кино компанияларды өз қауымдастықтарына басқартты.

Адамдарды қатігездікке, жауыздыққа үйрететін бұл компаниялар зиянсыз көрінеді, бірақ олардың жұмыстары, сәбидің алғашқы көрген мултфилмінен басталады, алғашқыда балаларға жауыздықты үйретеді. Басында зиянсыз көрінгенмен баланың санасына жануарларға деген қатыгездікті оятады. Екіншіден: Жас өспірімдерге арналған филмдер, комедиялар дағы оқыған сауатты студенттерді есуас етіп көрсету арқылы білім үйренуді мазаққа айландырады, спортпен айналысатын мықты жігіттерді ақымақ етіп көрсетеді. Ал арақ, есірткі қабылдаған адамды қарапайым дұрыс сөйлейтін, дұрыс ойлайтын азамат ретінде көрсету. Компьютерлік ойындарда профанизация қасиетті кітаптарды аяқ асты ету, адам өлтіру, жануарларды қыру, жақсылықтан басқасының барлығын жасау арқылы ойынның келесі дәрежесіне көтерілуін келтірген. Қорыта айтар болсақ: Бұл әр ұлттың болашағына балта шабу, жастарын азғындату. Жаман істерге тосқауыл болу әр адамның парызы. Ал, жастарымыздың психикас, патриоттық сезімі мен иманы бұзылса болашаққа өте қауіпті іс. Әркім деструктивті ағымдардың сипаттарын білуге хақы бар.

Пайдаланған әдебиеттер

• А.М. Прохоров, «Большой энциклопедический словарь», Норинт 2004 ж.

• Қ. Құрманбаев, «Исламдағы адам құқығы», - Алматы: Нұр-Мүбарак, 2019. -204 б.

• Қ. Ержан, «Салыстырмалы діндер тарихы», -Алматы: «Нұр-Мүбарак» баспасы, 2017. -288 б.

• Балаларға арналған энциклапедия. 6-том, - «Әлемдік діндер»  M., 1996. 
• М. Сыддық Гүміш, «Ағылшын тыңшысының мойындаулары және ағылшындардың Исламға дұшпандығы», - Алматы 2011. -148б.

Мамырбаев Дидар Жетпісұлы, 

гуманитарлық ғылымдарының магистрі, Абай атындағы қазақ ұлттық педагогикалық университеті, оқытушы

Оразғалиев Ақылжан Арқашұлы

Филасофия ғылымдарының докторанты, Нұр-Мүбарак Египет ислам мәдениеті Университеті, оқытушы 

Abai.kz