«Абай kz» ақпараттық порталы мен «Қазақстан» апталығының (№19 (310), 27-мамыр, 2010 ж) санында Қ.Жолдыбайдың «Абай уаһһаби ма?» атты мақаласы менің біраз уақыттан бергі ҚМДБ-ның «уаһһабилік қызметін» әшкерелеген мақалаларыма «жауап» ретінде жарияланыпты.  Аталмыш мақаласында Қайрат  ҚМДБ-ны да, өзін де барынша уаһһабизмнен алшақ көрсеткісі келіп, осы уақытқа дейінгі ҚМДБ-ның «Ислам және өркениет» газетінде үздіксіз жарияланған ұлттық дәстүрдің «кейбіріне» емес, «негізгілерін» уаһһабиттік тәсілмен «ширк», «бидғат» деп тапқан, ал әулиелердің сұлтаны саналған Яссауи мен Шәкәрімдей ислам ғұламаларына «мүшрик» деп «пәтуә» бергендіктерінен табан астында танып, ақыр аяғында қазақты «негізсіз ырым жасайтын мүшрик» етіп, ал мүшриктермен қажет жағдайларда «соғысыңдар» деген аятты Құраннан ашық келтіріпті.

«Абай kz» ақпараттық порталы мен «Қазақстан» апталығының (№19 (310), 27-мамыр, 2010 ж) санында Қ.Жолдыбайдың «Абай уаһһаби ма?» атты мақаласы менің біраз уақыттан бергі ҚМДБ-ның «уаһһабилік қызметін» әшкерелеген мақалаларыма «жауап» ретінде жарияланыпты.  Аталмыш мақаласында Қайрат  ҚМДБ-ны да, өзін де барынша уаһһабизмнен алшақ көрсеткісі келіп, осы уақытқа дейінгі ҚМДБ-ның «Ислам және өркениет» газетінде үздіксіз жарияланған ұлттық дәстүрдің «кейбіріне» емес, «негізгілерін» уаһһабиттік тәсілмен «ширк», «бидғат» деп тапқан, ал әулиелердің сұлтаны саналған Яссауи мен Шәкәрімдей ислам ғұламаларына «мүшрик» деп «пәтуә» бергендіктерінен табан астында танып, ақыр аяғында қазақты «негізсіз ырым жасайтын мүшрик» етіп, ал мүшриктермен қажет жағдайларда «соғысыңдар» деген аятты Құраннан ашық келтіріпті.
Жолдыбай аталмыш мақаласында: «Біраз уақыттан бері «Қазақстан» газетінде Әзірет Барбол деген біреу ҚМДБ-ның қызметі мен қызметкерлеріне қарсы сүйкемелерін қарша боратуда. Олардың мазмұнынан Барболдың ешқандай діни білімінің жоқ екені анық байқалды. Тіпті қарапайым діни кітап оқыған қатардағы мұсылманнан да сауаты әлдеқайда төмен. Оның жаптым жала, жақтым күйе ниетінде жазылған мақалалары назар аударуға да тұрмайтындықтан, осы уақытқа дейін қарсы жауап беруді уақыт ысырабы деп жүрдім», - дей келіп, «бірақ біздің осындай ниетпен үнсіз отыруымызды айтылған орынсыз сындарды мойындағаны деп қабылдаса керек, оның ғайбатшыл шабыты шалқып, жала жабуға деген құмарлығы одан әрі жалындай түскен сияқты», - дейді.
Осы уақытқа дейін жазған «ҚМДБ-ның былығы немесе, уаһһабизмнің қаупі», «Қазаққа қауіп қайдан?!», «ҚМДБ мен Нұр Мүбәрәк уаһабилер дайындайды ма?», «Ата-бабадан қалған дәстүр деп қашанғы далбалақтай береміз депті имам», «Ата жолынан адасқан Қайрат Жолдыбай», «Әулие білгіш айтты деп, жазылған талай қате көп», «Тағы да уаһһабилер бүлігі туралы» мақалаларымның ҚМДБ-ның «аса қауіпті» қызметі мен қызметкерлеріне арналғандығы рас, бірақ Қайрат Жолдыбай айтқандай «ғайбатшыл шабытым шалқып, жала жабуға деген құмарлығым жалындай түскеннен» жазғам жоқ. Оны осы уақытқа дейін «уаһһабиттік пиғылдарын», «террорлық белгілерін» нақты деректермен дәлелдеп жазғанда «мойындап» үн-түнсіз жатқан ҚМДБ-да, Абайдың өзіңді ақтап алатын қара сөзін оқығанға дейін аузын буған өгіздей  үнің өшіп жатқан сен де «жақсы білсең» керек.   
Ал осы күнге дейін әйтеуір бір «жазылған» ғылыми негізі жоқ, жауап беруге де тұрмайтын «жалалы жауаптарыңа» жауап бермеуіме де болар еді, бірақ мұнафықтық танытып сен мойындаудан бас тартқан  «террорлық», «уаһһабистік», «дүмшелік» бет-перделеріңді жұртқа тағы да әшкере етіп,  сөйтіп жазған мақалаларымның қаншалықты ғылыми негізінің бар екендігіне оқырманның көзін жеткізіп, қазаққа,  қоғамға ҚМДБ-ның қаншалықты қауіптілігін дәлелдеу үшін жауап беруіме тура келді. Ал, неге екендігі белгісіз осы мақалаңда да, Қайрат, сен өзіңнің және «уаһһабиттік» пиғылыңды  ашық білдіріпсің.  
Енді жоғарыдағы айтқандарымды ғылыми негізде, нақты дерек-дәйектерге сүйеніп отырып тарқатсам.

ҚАЙРАТ ЖОЛДЫБАЙДЫҢ МҰНАФЫҚТЫҒЫ

ҚМДБ-ның «Жаназа пәтуасының» қабылдануына орай Арқалық қаласының тұрғыны, зейнеткер Хамит Досжанов ҚМДБ-ның наиб мүфтиі, «Нұр Астана» мешітінің бас имамы Қалижан Байырбековке хат жолдаған болатын. Ол хатты ҚМДБ-ы «Ислам және өркениет» газетінің (№24 21-31 тамыз, 2009 ж) санына жариялады.
Хамит Досжанов аталған хатында: «...Осыдан 4-5 жыл бұрындары жаназа намазынан кейін сол жерде мәйітке бағыштап құран оқылатын еді. Осыған тыйым салды. Сосын сол жаназа намазынан кейін барша жиналған жамағатты иіріп отырғызып қойып мата, ақша үлестіретін еді. Бұл әдет те доғарылды» деп, «Жаназа пәтуасының» редакция хабарлағанындай «исламды қазақы кірме түсініктерден тазартып, жөн-жоралғыларды бір ізге салып жатқандығын» мақтанышпен жазған еді.
Қ.Жолдыбай  маған жазған жауабында: «Өліге Құран бағыштаудың сауаптылығын» Құран мен хадистерге негіздеп жазғандығын айтып «уаһһабит» емеспін деп, «ақталыпты». Хамит Досжанов «Ислам және өркениетте» «жаназа пәтуасынан» соң «Осыдан 4-5 жыл бұрындары жаназа намазынан кейін сол жерде мәйітке бағыштап оқылатын құранға тыйым салынғандығын» ашық айтты. Не деген қарама-қайшылық. Меніңше уаһһабтар: «Құран тек тірілер үшін ғана түскен, өлілерге пайдасы жоқ» дейтін еді. Ал аппарат басшысы Жолдыбай болса «өлілерге Құран оқытудың сауабы бар» дей отырып, «пәтуалары» арқылы мәйітке «құран оқуға тыйым» салады.  Міне бұл Жолдыбайдың мұнафықтығының бір көрінісі. Қайрат «ғұламаның»  екіжүзділігін және әшкере етейін.
Алматы 2008 жылы «Көкжиек» баспасынан жарық көрген «ҚМДБ-ның 2000 жылдан бастап шыққан пәтуалар жиынтығының бір бөлігі» атты кітапта «Шапағат-нұр» журналы оқырмандарының сауалдарына ҚМДБ-ның шариғат, пәтуа және діни істер бөлімінің меңгерушісі, наиб мүфти Мухаммад Хусайн Алсабековтың жауаптарын топтастырыпты. Онда атыраулық Қайрат Қабышевтың: «Мен жақында ұлымды сүндетке отырғызып той жасадым. Ағайыныммен айтысып жүріп арақсыз өткіздім және барынша қызықты етуге тырыстым. Бірақ ән айтылып, би биленді. Мен өзімше мұның өзін жеңіс деп есептедім. Дей тұрғанмен, кейбір намазхан кісілер: - бұл харам, - деп кетіп қалды. Сонда мұсылманның тойы қалай болуы керек?» деген сұрағына «Шариғат бойынша қандай той болса да музыка аспаптарын ойнату дұрыс емес. Той туралы Пайғамбарымыз (с.ғ.с.): «Тойдың ең жаманы, байларды ғана шақырып, кедейлерді қалдырып кету», - деген. Яғни той жасаушы адамдарды алаламауы керек» деп жауап береді. 261-262-беттер.  
Ал, Қайрат болса, әлгі жауабында «домбыра тартудың» харам еместігін дәлелдегендігін жазды. Бірақ интернеттен көшірген «пәтуасы» ма тағы да белгісіз онда өздері атаған уаһһаб, салафилерше «тойда музыка аспаптарын ойнату дұрыс емес» деп үкім шығарыпты. Міне «мен не деймін, домбырам не дейдінің» кері осы емес пе? Мұнафық Жолдыбай «дұрыс» деп тапқанды ҚМДБ-ның пәтуәсі «дұрыс емес» дейді. Ал қазақ халқы тойшыл халық оның тал бесіктен жер бесікке дейінгі өмірінің көпшілігі «тоймен» өтеді. «Нағыз қазақ домбыра» дегендей қазақы тойдың сәнін домбыра ашпаушы ма еді? Домбыра қазақтың ұлттық музака аспабы екендігін кім білмейді. Ал мынау ҚМДБ-ға салсаң «домбыра тарту да тойда дұрыс емес» болып шығады екен?! Бұл Жолдыбайдың екінші мұнафықтығының көрінісі. «Мен тек кейбір негізсіз ырымды терістедім» деп ҚМДБ-ны ақтауға тырысқан Жолдыбайдың сөзімен айтсақ «домбыра тарту» да негізсіз, күнә іс, исламға қайшы ма сонда?! Жоқ әлде «шаманизмнің» сарқыншағы ма екен ұлттық музыка аспабымыз домбыра да? ҚМДБ-ға сұрақ қойған Қабышев сұрағында «музыканы харам» деп кетіп қалған «уаһһабилердің уәждерінің» дұрыс-бұрыстығын білгісі келсе ҚМДБ тағы да сол уаһһабитерге болысып «музыка дұрыс емес» дейді. Яғни, ол жауап уаһһабтардың пайдасына шешіліп тұрғандығы көрініп тұр ғой оқырман қауымға. Қайраттың мұнафықтығын әшкерелейтін тағы бір жайт.
Мәселен мен мысал етіп отырған «пәтуалар жинағының»  Ағымдар туралы ХІІ-бөлімінде:
«...Дегенмен, сопылардың кейбірінің «хулул және иттихад» - «Алланың келуі мен пендемен бірігуі» сеніміне бет алып кетуі, тариқат жолы денені қинаудан тұрады деуі сияқты исламға жат амалдары да көп, ал ондай амалдар сопылыққа үнділерден, грек философиясынан, христиандықтан енген» - делінген. 240-бет
Пәтуадағыдай «сопылардың Алламен бірігуіне христиандықтан енген «мүшрик» деп баға беретін болсақ, онда барша мұсылман түркі әлемінде  әулиелердің сұлтаны атанған сопы Яссауиді де және әулие Шәкәрімді де «мүшрик» деп тануымыз керек екен (?!). «Даналық кітабында» сопы Қ.А.Яссауи: «мен - хақпын» деп  Аллаға ғашық болып, «Алламен бірігіп кеткендігін» ашық баяндайды.  Ол туралы 11-хикметте:  
Ей, мұсылман, мен де Мансұр болдым міне.
Ғашық Мансұр «әна-Әлхақты» зарлап айтты,
Жебірейіл келіп «әна-Әлхақты» бірге айтты - дейді.
«Құдаймен пенденің бірігіп кеткендігіне» ҚМДБ сияқты мүшрик деп «пәтуа» беретіндерге, немесе «Әна-Әлхақтың» мағынасын білмейтіндерге Яссауи:  
«Әна-Әлхақтың» мағынасын білмес надан,
Дана керек бұл жолдарға пәк, мардан (Қ.А.Иасауи Диуани хикмет Тегеран. «Әл-Хұда» 2000-жыл. 21- бет.) деп атап өтеді. Яссауи әулиенің сөзімен айтсам «Әна-Әлхақтың» мағынасын білмеген ҚМДБ-ны, сол секілді өзінің не жазып, не қойғандығын білмей жүрген Жолдыбайды  да «надан» деп айтуға негіз бар.
Оны қазақ: «әулие құдай емес, құдайдан былай емес» дейді.
Шәкәрім әулие де Алланың достарының Құдаймен бірігетіні туралы:
Жарынан бөлек жаны жоқ,
Табатын басқа Жары жоқ.
Асықтан аяп қалатын
Иманы, малы, ары жоқ.
Жарының жаны - жандары,
Жалынға жанбас тәндері. (Шәкәрім. Иманым. «Арыс» Алматы 2000 ж. 35-бет.) деп ашықтайды. Яғни, Жар дегені Алла. Оны Шәкәрім: «Менің жарым қыз емес, ақиқаттың шын нұры» деп атап көрсетеді.
Ал, екіжүзді Қ.Жолдыбайдың мұнафықтығы қай жерден көрінді дейсіз ғой? Ол аталған «жалалы жауабында»: «Яссауиді бабамыз» дей отырып «Диуани хикметтен» мысал беріпті. Онда Жолдыбай бауырым сен де «мүшриксің». Пәтуаларыңда «мүшрик» деп таныған «Құдаймен бірігетін» сопы Яссауиді «Бабамыз» депсің ғой. Бұл Жолдыбайдың мұнафықтығының үшінші көрінісі.

<!--pagebreak-->
«Ислам және өркениет» газетінің (№28, 2009 ж) санында Қ.Жолдыбайұлының «Ырымға сенуге бола ма?» атты мақаласына орай «Ата жолынан адасқан Қайрат Жолдыбай» атты жауап мақаламдағы «өзбекстандық ғалымдармен кездескенін, ондағы анекдотқа бергісіз хикаясын» болмағанды болды депсің» депті. Егер де менің осы айтқандарым  «шынайы ғайбат сөз, болмаған іс» болса мен оны «дәлелдеп беретін жерінде дәлелдеп беруге де дайынмын». Бұл сенің төртінші мұнафықтығыңның көрінісі.
Қазақтың сен атағандай «кейбір негізі жоқ күнә ырымдары» арқау болған «Ырымға сенуге бола ма?» атты мақалаңа әуелі Пайғамбарымыз с.ғ.с.-нің хадисімен, одан соң өз сөзіңмен жауап қайырам. Аталмыш мақалаңда: «Қайтыс болған кісінің түнеген бөлмесіне шырақ жағып қою немесе береке орнасын деген ниетпен астына дән шашу секілді ырымдар - мүлдем қате, негізі жоқ күнә ырымдар» - деп жазғандығың рас қой. Оны мойындайсың. Сөзбе-сөз айтқаның осы. Яғни, қазақ ол ырымдарды орындағанда өзің айтқандай: «береке орнасын» деп орындайды екен.  «Береке орнасын» деген сөз «жақсылық орнасын» деген. Яғни ол ырым жақсылыққа орындалады екен өзің атағандай. Ал сен болсаң ол мақалаңда: «Пайғамбарымыз с.ғ.с.-ның : «Жаман ырымдау - исламда жоқ. Бірақ, маған «әл-фәл» жақсы ырым, жақсы сөз ұнайды» - деген хадисін келтіріп өттің. Онда сен «негізі жоқ» деген «жақсы ырымның» пайдасына шешілмеді ме сен келтірген пайғамбар хадисі. Өзің Пайғамбарымыз с.ғ.с.: «жақсы ырымға рұқсат етіп отыр» дейсің де, «қазақ ол ырымды жақсы ниетте орындайды» дейсің. Онда қазақтың «жақсы ырымдарына» Пайғамбарымыз с.ғ.с. рұқсат етіпті ғой. Сонда сен өзің не жазып, не қойғаныңды біліп отырсың ба? Пайғамбар «былай дейді», деп Пайғамбар хадисіне өзің қарсы сөз жазасың. Анықтап, көзіңді ашып қарасаң ол мақалаңда өзің «негізсіз» деп тапқан ырымды пайғамбар хадисі негізінде исламға кереғар еместігін өзің «дәлелдепсің». Одан соң сен секілді «ғұламаларға» сөз шығын етудің өзі артық.
Мұхаммед пайғамбарымыз с.ғ.с-ның «амал ниетке байланысты» деген хадисі бар. Ал сен мысал еткен ырымдар о баста  «от құдайына» құлшылық есебінде болғанның өзінде, қазір ондай ниетпен орындалмайтындығын сен де, бүкіл халық та біледі. Қазақ халқы отқа май тамызып жатқанда «менің от тәңірім жарылқа» деп от құдайына арнайы құлшылық жасамайтындығы анық. Ондай сөзді естіп те көріп те жүргеміз жоқ. Ол салтты көпшіліктен неге орындайсың? десең «қазақтың бір ырымы ғой» дей салады. Ал пайғамбарымыз с.ғ.с.-ның «амал ниетке байланысты» дегенін ескерсек, онда ол ырымның қай жері қайшы дінге? Өйткені ниеті басқа, серік қосу емес. Бұл бір. Екіншіден осы секілді о бастағы шығу төркіні «от құдайына» табынушылыққа барып тірелетін, бірақ қазір мүлде басқаша сипат алған, тіптен ұлттық салтқа сіңген дәстүрлер көп. Мәселен, қазақтың ұлттық, дәстүрлі төл мейрамы, «ұлыстың ұлы күні» деп аталатын жыл басы жаңа жылы - Наурыз мейрамы бар. Ол мейрам жалпыұлттық сипатқа айналған халқымыздың дәстүрінің негізі саналады. Және ғасырлар бойына ұлттық дәстүр ретінде аталып өтіліп келген. Тіптен  «Наурыз» деген сөздің өзіне үңілсең ол қазақы сөз емес, парсының «Жаңа күн» деген сөзі. Ал, о бастағы түркілік кезеңдегі «Наурыздың» тойлануы  парсының «Зардушт пайғамбарына» құлшылық есебінде тойланған. Ол туралы Ахат Шәкәрімұлының «Шәкәрім жайындағы естеліктерінде» Шәкәрім қажының Ахатқа «Наурыз туралы» айтқандарында аталып өтіледі. Онда: «Тағы бір ескіден келе жатқан жоқтау, бұл да ұлыс күнін дәлелдейді. Кіші жүз Шақшақ Жәнібек кенже қызын өзінің досының баласына берген. Жәнібек өлгенде, сол қызы әкесін жоқтайды.

<!--pagebreak-->
Бұл ұзақ жоқтау еді, Наурыз туралы айтқанын ғана айтайын:
Айналайын, әкекем, неге бердің кедейге!
Қанша ақылды десең де, кедейді-кедей демей ме?
Байға берсең, әкекем, қазысы қарыс айғырды,
Сүбесі сүйем қошқарды Ұлыс күні соймас па ем!
Танам сорлы тоймас па ең! Ұлыс сайын бастарына
«Жұп шырақ» жағып қоймас па ем!
Мен әкейден: «жұп шырақ» болатыны қалай, не біреу, не үшеу болмай, жұп болуы неліктен?» - деп сұрадым. Әкей: «Жұп шырақ» тілек, намаз есепті құлшылық. Бұл фарсының баяғы Зардушт пайғамбарының (орысша Зарастр) жолынан қалған болуы керек. Ал «жұп шырақ» болуының мәнісін толық білмесем де, мақал білдіреді:
«Жалғыз шала сәуле болмас,
Жалғыз шырақ тәубе болмас» - деген бар» -деді» (Ш.Құдайбердіұлы. 2-том. Алматы «Жібек жолы» 2007 ж. 512-бет).
Бірақ қазір Наурыз мейрамы мүлдем басқаша сипатта аталып өтілетіндігі белгілі. Шәкәрім қажы атағандай «наурыз тойлағанда қазіргі уақытта «жұп шырақ жағып» Зардушт пайғамбарға намаз есебінде құлшылық қылып», одан тілек тілемейді ғой! Оны халық та, сен де жақсы білсең керек, Қайрат. Ал Наурыздың о бастағы мағынасының Зардушт пайғамбарға табыну екендігін біле отырып неге «кейбір негізсіз ырымдар» қатарына қоспадың ұлттық «Наурыз мейрамын» да?! Сол секілді мен «арашалауға» тырысқан сен айтқан «негізі жоқ ырымдар» да қазір Наурыз секілді басқа ниетте, өзге мақсатта қазақы дәстүр есебінде аталып өтілетіндігі хақ. Неге сен «наурызды тойламайық ол Зардушт пайғамбарға құлшылық еді, бірақ мына Әзірет өзінше тәпсірлеп, «Ұлыстың ұлы күні» дейді», деп, отқа май тамызуға айтқан жауабыңдай жауаб бермедің? Болмаса ол мақаламда да наурызды да «ақтап едім ғой». Мағжан Жұмабаев: «Әр халықтың өзінше жаңа жылы, жыл басы болады. Қай уақытта қай халықта болса жаңа жыл сол халықтың, сол уақыттың шаруа жағдайына қарай белгіленген. Қазақ жаңа жылы дін әсерінен таза. Бұл күні ешбір құлшылық, дін әдеттері жасалмайды. Бар болғаны - ел бір-бірімен көрісіп: «Жасың құтты болсын!» дейді» - деп, Шәкәрім қажы  атаған о баста «дін әсері» болған Наурызда осы күні «діннің әсері жоқтығын» айтып отыр.

Негізсіз, ширк ырымдарды «тергіш» екенсің онда бәрін теріп атап көрсет. Шамаң жетсе онда да.
«Сондай-ақ, Әзірет Барбол жазғандай қазақтың барлық «салт-дәстүр, ырым-тиымын» емес, «кейбір ырымдар мен негізсіз тиымдарға» дегенмін» деп, Қ.Жолдыбай бауырымыз тағы да өзгені «ғайбатшыл» дей отырып өзінің қалай ғайбат айтқандығын білмей қалыпты. Ал оны біз тағы да дәлелдейік.
«Ырымға сенуге бола ма?» атты сүйкемесінде Қайрат: «Қазақ та өте ырымшыл халық. Қара мысықтың жолын кескенін көрсе, жолаушылығының сәтсіз болатынын болжайды. Әлдебір себеппен бір жағдайға ұшырай қалса, оны Алланың жазғаны деп емес, әлгінде жолын кескен қара мысықтан көреді. Сондай-ақ қайтыс болған кісінің түнеген бөлмесіне шырақ жағып қою немесе береке орнасын деген ниетпен астына дән шашу секілді ырымдар - мүлдем қате, негізі жоқ күнә ырымдар» дейді. Бұл да Қ.Жолдыбайдың сөзбе-сөз айтқаны. «Қазақ та» деп, бүкіл халықты айта отырып, «мен қазақ халқы деп көпшілікке топырақ шашқан емеспін, керісінше «бәзбір танымы таяз жандардың» дегенмін» деп екі сөйлейді. Қайрат, сен бұл мақалаңда «Қазақ та өте ырымшыл халық» деп бүкіл қазаққа да топырақ шашып, «бәзбір танымы таяз жандар» деп те екі сөз айттың ғой. Одан неге танып қалдың?!  Жоқ бұл да сенің мұнафықтығыңның көрінісі ма?!
«Сен ҚМДБ қызметкерлерін жаппай уаһһаби етіп көрсетіп, ел сенімінен айыру үшін бар айлаң мен зымиян тәсілдеріңді қолданып жүрсің. Тіпті ҚМДБ-ны экстремист етіп көрсету үшін күллі мұсылман ғалымдарының бірауыздан Құраннан кейінгі арқа сүйейтін екінші кітап деп баға берген аты әлемге мәшһүр имам Бұхаридің «сахих хадистер жинағынан» өзің шала түсінген бірнеше хадистерді теріп алып, оны экстремистікке уағыздайтын кітап деп айды аспаннан бір-ақ шығарыпсың» - дейді. Және «Сен экстремистікке үндейді деген хадистердің ішінен «Кім Аллаһтың сөзі асқақ болу үшін соғысса, сол Аллаһтың жолында» деген хадисті талдап көрелік» дей келіп Жолдыбай:
«Біріншіден исламда қажет жағдайда қарулы соғысқа да рұқсат етіледі. Құранда: Өздеріне қарсы соғыс ашылған мұсылмандарға мүшриктермен соғысуға рұқсат берілді. Өйткені, олар зұлымдыққа ұшырап, жәбір көрді. Әлбетте, Алла Тағала оларға жәрдем беруге толық күші жетеді. Олар ешбір себепсіз тек «Раббымыз - Алла» дегендері үшін отандарынан қудаланды...» (Хажж сүресі 39-40 аят). Басқа бір аятта: «Сендермен соғысқандарға қарсы сендер де Алла жолында соғысыңдар. Бірақ шектен шықпаңдар. Алла Тағала шектен шыққандарды жақсы көрмейді. (Бақара сүресі, 190 аят)-делінеді. Яғни, Исламда өздеріне ешбір себепсіз зұлымдық жасап, сан-алуан қиыншылықтарға душар етіп, елінен-жерінен кетуге мәжбүрлеп, мал-мүліктерін талан-таражға салған адамдарға қарсы соғысуға рұқсат етіледі. Ескерте кетейік, Исламда соғыс - дипломатиялық жолдар түгелдей іске аспаған жағдайларда ғана амалсыз баратын ақырғы шара. Ал бейбітшілікке, келісімге қайтадан мүмкіншілік туған жерде соғысқа жол жоқ. Яғни қарсы жақ соғысты тоқтатып, келіссөз сұраса, мұсылмандар да соғысты тоқтатып, келіссөзге жүгінгені абзал. Қасиетті Құранда: «Егер олар келіссөзге, бейбітшілікке (ниет білдірсе) жақындаса, сен де жақында» («Әнфал» сүресі, 61-аят) - делінген» деп, жоғарыда келтірілген хадисті Құран аяты негізінде осылайша «тәпсірлепті».
Қайрат-ау, тәпсірші екенсің онда неге мен мысал еткен хадистердің баршасын Құран аятына негіздемедің? Мәселен,  «Исламнан шыққан кез-келген адамды өлтіріңдер». Сахих Бухари.  «Аллаһ елшісі: «Кағб ибн Ашрафты кім өлтіреді? өйткені ол Аллаһқа және оның  елшісіне тіл тигізді» деді. Сахих Бухари. «Бірде Пайғамбардан түнде көпқұдайшылардың қосына шабуыл жасаса қалай болады? Балалар мен әйелдерге қауіп төнбей ме? деп сұрағанда Пайғамбар: «Олардың арасында еш айырмашылық жоқ» деп жауап берді» делінген Сахих Бухаридің хадистер жинағының ішіне «еніп кеткен» хадистерді неге Құран аятына негіздеп «тәпсірлемедің»?! «Өзің шала түсінген бірнеше хадистерді теріп алып» дей салып, «Исламнан шыққан кез-келген адамды өлтіруге», «Мүшриктердің әйел-балаларын өлтіруге» рұқсат етілген «уаһһабиттік сарындағы», «террорлыққа үндейтін» «хадистерді» ақтап алыпсың! Осылайша өзіңнің уаһһабиттік бет-пердеңді және өзің ашып жұртқа масқара болыпсың.
Қасиетті Құран кәрімдегі: «Жақсылық пен жамандық тең болмайды. Жаман қылықтыға жақсы ниетпен қара. Сонда саған өшпендігі бар адамдардың өзі бейне сырлас досыңдай болып кетеді» (Фуссилат сүресі, 34-аят.) деген аят жамандыққа жақсылық қылуға шақырған аят болып есептелінсе, Нахыл сүресінің 125-аятында: «Тәңір жолында адамдарды даналықпен шақыр, олармен сыпайы сөйлес, ненің жақсы екені туралы пікірталасқа да түс» делінген аят дінді дінсіздерге жиһад жариялаумен емес, бейбіт түрде, жаюға бұйырылғандығының дәлелі. Ал, Бухаридің: «Исламнан шыққан кез-келген адамды өлтір» делінген хадисі Құрандағы: «Сен, адамдарды мұсылман болуға күштеп көндіремін деп ойлайсың ба?» (Жүніс сүресі, 99-аят.), тағы басқа аяттағы: «Дінде зорлық жоқ» деген аятқа қарсы айтылғандығы көрініп тұр ғой! Ал, «көпқұдайшылардың, дінсіздердің әйел бала-шағасын да өлтіре беруге болады», деп келтірілген хадисті Құран аятына негіздеп, «тәпсірлеу» Қайрат секілді «ғұламалардың» ісі болса керек. Болмаса осы аталған «мен түсіне алмаған хадистерді» «ақтап алмас» еді ғой. Ал пайғамбарымыз с.ғ.с.-ның әрбір хадисі негізінде Құран аятына түсіндірме, Құран сырларының мән-мағынасын ашу емес пе, керісінше Құранға кереғар емес?!
Құран Кәрімдегі: «Сіздер, адамдар қауымының ішіндегі ең жақсысы болыңыздар. (Құдай) құп көргенді пайдалануға нәсіп етілдіңіздер де, құп көрмегеннен бас тарттыңыздар.» (Ғимран сүресі, 110-аят.) -делінген  аяттар діннің «бейбіт мақсатта» жайылу керектігін, мұсылманның Алла алдындағы шынайы болмыс-бітімінің қандай болу керектігін меңзеп тұрғандығын тәпсірлеудің өзі артық шығар.

ҚМДБ-НЫҢ ТЕРРОРИСТ, ЭКСТРЕМИСТ, УАҺҺАБИТ  
ЕКЕНДІКТЕРІНЕ НАҚТЫ ДӘЛЕЛДЕР

Ал мен осы уақытқа дейін ҚМДБ-ның қызметіне «уаһһаби», «салафи», «фундаменталист», «экстремист», «террорист», «дәстүрдің жауы» деп баға берсем оның бәрі Қайрат айтқандай: «жаптым жала жақтым күйе» емес, нақты деректер негізінде айтылған пікірлер болатын. Енді сол ҚМДБ-ның мен атағандай жоғарыдағы «белгілерін» және ашып, сөзімнің қаншалықты ғылыми негізі, дәлелі барлығына оқырманымның көзін тағы жеткізейін.
«Предупреждение терроризма в Казахстане»  (Алматы: Дайк-Пресс, 2008 ж.) атты еліміздің Ішкі істер министрлігі тарапынан жарыққа шыққан кітаптың 370 -ші бетінде:
«На сегодняшний день они повсеместно ведут борьбу за власть, для этого религию используют как оружие. В историй ваххабиты своими действиями оставили много кровавых следов. В начале ХІХ века они в городах Мекке, Медина все могилы, в том числе матерей Айши и Фатимы и многих сахабицев, сравняли с землей»  деп  уаһһабтардың, әсілі террористердің негізгі белгілері аталып көрсетілсе, ҚМДБ-ның «Ислам және өркениет» газетінің №16 (124) 1-10 маусым  2008 жылғы санында жарық көрген және 2007-2008 жылдары Астана қаласындағы мешіт имамдарының республикалық БАҚ-да жарияланған мақалалары мен сұхбаттары топтастырылған «Насихат айттым жамағат!...» атты кітаптағы «Мазар мәдениеті» атты мақалада:
«Мысырды фатх еткен араб қолбасшысы Әмр ибн Ас: «Мен өлсем, мені жоқтап жыламаңдар, қабір басына не ағаш, не тас қоймаңдар», - деп өсиет етіпті. Шариғат бойынша, мұсылманның қабірі жермен тегістелгенде, жеті қадам шетке шығып қарағанда оның төмпештігі байқалмауы керек. Бірақ, қазір жағдай мүлдем басқа» - деп Мекке мен Мединадағы барша сахабалардың, тіптен Айша мен Фатима аналарымыздың мазарларын тегістеп тастаған уаһһабиттерше «мазарларды тегістеу керек», «бірақ қазір жағдай мүлдем басқа» деп жазды.
«Предупреждение терроризма в Казахстане»  кітабының 370-ші бетінде және уаһһабтардың мынадай белгілерін атап көрсетеді:
Сторонники данного течения категорически отвергают:
молитву на могилах;
строения и укрошения могил;
ношение талисманов (тумаров);
поклонение духам предков (аруак);
молитвы посвященные умершим предкам, и т.д.

<!--pagebreak-->
Ал, «Ислам және өркениет» газетінің №16 (124) 1-10 маусым  2008 жылғы санындағы «Мазар мәдениеті» атты мақалада: «Бейіт басына келген адамдардың қабірді тәуап ету, тасын сүю, аруақтан бірдеме тілеу секілді шариғат үкімдеріне қайшы іс-әрекет жасау дұрыс емес» деп, тағы да өздерінің «террорлық» пиғылдарын ашып көрсетті.
ҚМДБ-ның бұл «террорлық» пиғыл-пікірлері Жүсіп Баласағұни, Үмбетей жырау, Ақтамберді жырау, Базар жыраудың, Мәшһүр-Жүсіп Көпейұлының, Шәкәрім қажының, АхметБайтұрсынұлының,  т.б. ұлтымыздың әулие-ғұламаларының  айтқандарына да кереғар, қайшы келіп тұр.
Көрсеткен әр бір түрлі нышананы,
Кереметпен білдірген ишараны.
«Әулие өлік емес, тірік» деген,
Қолдай гөр біздей кәріп бейшараны! (Мәшһүр-Жүсіп Көпейұлы Алматы «Алаш» баспасы. 2003 ж., 1-том. 277-бет) - деп атап көрсетеді Мәшһүр-Жүсіп әулие атамыз.
Алаш алыбы А.Байтұрсынұлы:
Қолдай гөр әз-әулие атам қазақ  ( А.Байтұрсынұлы 5-том. Алматы, «Алаш» 2006 ж. 187-бет.) - десе,
Ақтамберді жырау:
Бала берсе тезінен, -
Пірлердің бітсе демінен,
Шілтеннің тиіп шылауы,
Артылып туса өзімнен! (Дала даналары. - Алматы: Қазақстан даму институты. 2001 ж. Ақтамберді жырау (1675-1768 жж). 310-бет.) дейді.
Базар жырау:
Ұлсыздарға ұл берген
Қызсыздарға қыз берген
Кереметін кезінде
«Құлақ естіп, көз көрген» дейді. (Базар жырау. Жеті ғасыр жырлайды. 2-том Жазушы баспасы. 83-бет).
Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы «Өлеңмен берілген аят» атты өлеңінде де:
Кәміл дүр сенің пірлерің
Барша білер сырларын,
Түркістан-дүр жерлерің,
Хазірет Сұлтан, сенен медет! деп, ҚМДБ  «ширк» деп тапқан әулиеден медет тілейді.
ҚМДБ-ны «салафи», «уаһһаби» деп атауыма тағы негіз болды. Онда да мен емес, өздерінің уаһһабилермен қай деңгейде «түсінісіп» жүргендіктерін өздері ашық айтқан болатын.  
ҚМДБ-ның бастамасымен құрылған үгіт-насихат тобы Ақтаудағы кездесуде сол жиынға қатысқан ақсақалдың: «бізге уаһһабилер, салафилер, суфилер деген кімдер, соны ажыратып беріңдер?» деген сұрағына ҚМДБ-ның  Мешіт істері бөлімінің меңгерушісі Р.Ақымбеков: «Уаһһаби, салафи дегеніміз - бір жамағат. Сәл біздің мазхабқа келіспейтін жерлері бар. Бірақ ол жастармен түсінісуге болады. Себебі олар жақсылықты іздеймін, дінді іздеймін деп жүріп кейбір нәрселерді қате түсініп алған. Сондықтан оған Құдайға шүкір сауатты имам бар, сол жауап береді. Ал, оларды қайтып ажыратамыз деген сауалға айтарым: оны қарапайым халық ажырата алмайды. Біз діни басқармадан арнайы адам қойып отырмыз. Имамға келсін, сауалдарын қойсын. Ал, енді сақал қойғандарды уахабист деуге болмайды, қарапайым адамдар да сақал қойып жүр» деп тікелей террорлық әрекетімен түрме машақатын еншілеп жатқандармен (ондайлардың саны қазір жүзден асты) қаншалықты «түсінісіп» жүргендіктерін тағы бір дәлелдеп,  «уаһһабилерді қауіпті» деп атамапты.  
ҚМДБ-ның баспасөз хатшысы Оңғар Өмірбек «Ислам және өркениет» газетінің (№10.16-31 мамыр, 2007 ж. 3-бет.) санында:
«Салафилердің жамағат арасында қылаң беруі өз алдына, енді жекелеген мешіттерге қызметке сұрануы да өкінішке орай ұшырасып қалуда. Манас Қыстаубайұлы мешітінде өткен семинарда сөз алған «Ақсай-Айша» мешітінің бас имамы Кенжәлі Мырзабаев:
- «Нұр Мүбарак» Египет Ислам мәдениет университетін бітірушілерді қызметке бөлу кезінде маған бір жас жігітті наибтыққа ұсынды. Мен оны бұрыннан да білуші едім. Практикасы біздің мешітте өткен. Қып-қызыл салафи! Қабылдаудан бас тарттым, - деді.
Семинарға қатысушылар ой үстінде қалды. Сонда еліміздегі бірден-бір имам-хатиб дайындайтын жоғары оқу орнымызда бұл салафи қайдан жүр? Бұл оқу орны түлектерінің еліміздің мешіттеріне қызметке жіберіліп жатқанына үш жыл болды. Сонда олардың арасында салафидің барын оқуға қабылдар кезінде және 4 жылғы оқу барысында ұстаздар ақидасынан айырмағаны ма?» - деп ҚМДБ-ға кадр дайындап жатқан діни оқу орнының «уаһһаби», «салафи» дайындап шығарғандығын мен емес, әуелі өздерің білдірмедіңдер ме? Оны қалай жоққа шығарасың?!
2008 жылдан бастап ҚМДБ жанынан құрылған Республикалық имамдардың біліктілігін көтеретін институты «Ақида» деп аталатын уаһһабилік идеяны уағыздайтын оқулықты қолдана бастады. Ал, аталмыш институтта осы кітап негізінде жергілікті жерлердегі имамдар өз біліктілігін жетілдіруде.
«Ақида» кітабтың 3-ші бетінде:
«...сенім мазхабтары «құтқарылғандар» және тозақтықтар деп екі түрге бөлінеді. Құтқарылғандар - Ахли Сунна уаль-Джамаа, тозақтықтар - Ахли Бидаа... Сондықтан Ахли Сунна Салафия, матуридия и Ашхария дейтін тағы үш тармаққа бөлінеді. Бұл үш тармақ бір-бірін мұсылман бауырлар ретінде көреді. Бүгінгі күні әлемнің 90 пайызы мұсылмандары өздерін ахли Сунна қатарында деп санайды» (Үш қиян. №40. 08.10.2009 ж.)
2007 жылы қыркүйек айында әлемнің жиырма екі елінен әлемге аттары әйгілі исламтанушы ғалымдардың қатысуымен Астанада өткен «Азиядағы ислам мәдениеті» тақырыбындағы ислам конференциясында Францияның Орталық Азиядағы зерттеу институтының директоры, ғалым Байрам Балчы  Қазақстандағы «Саид Нұрсидың» ілімін аяусыз сынға алды. Ол «Түркиямен және түрік әлемімен дін саласындағы байланыс» атты баяндамасында: «Түрік бизнесмендері мен негіз қаланған легитимді мектептер Ислам дінін насихаттайды. Олар алты мың беттен тұратын Саид Нұрси ілімімен байланысқан стратегиялық жоспарлар негізінде іске асады. Мұндай мектептердің Орталық Азияның исламдануындағы орны үлкен. Бірақ, бұлай таралған діни жұмыстар көбіне толеранттылық және тепе-теңдік деген идеяларды ұстана бермейді. Нұрси ілімін тарату түріктің ұлтшылдық қозғалыстарының күшімен қуат алып отырады» (А.Қуанбай. Евразия kz. №38. 21.09.2007 ж. 7-б.) деді.
Менің сен айтқандай «діни білімім төмен, «кімнің уаһһаби, кімнің нұрси, кімнің құраншы екендігінің парқын білмейді  екенмін», ал  исламтанушы Байрам Балчының айтқандарына не уәж айтасың?!  Сендер мешіттерде: «Көкжиек» баспасынан жарық көріп «ҚМДБ-ның сараптау комиссиясы мақұлдаған» деп жазылып таратып жатқан «Нұрсидің», «Фетһулланың» том-том кітаптарын, ілімін «қауіпті» деп танып отыр ғой. Жоқ ол да «мен сияқты діни білімі өте төмен, кімнің уаһһаб, кімнің нұрси екендігінің парқын білмейді ме екен»?! Болмаса өзің ғанасың ба «ғұлама», «исламтанушы» (?!) Екіншіден еліміздегі бірден-бір шығыстану институтына басшылық жасап отырған, институттың директор орынбасары исламтанушы Әшірбек Мүминов сендер мешіттерде таратып отырған «қалыпты» ілімді «қауіпті» деп атаған болатын. Яғни Сайд Нұрсидің шәкірті Футһулла Гүлен ілімінің қауіптілігін «төңкеріс теориясы» деп бағалаған еді. Сонда ол да «мен секілді түкке тұрғысыз тұжырым» жасады ма»?! Үшіншіден сендер «қалыпты» деген Фетһуланы өз елі өз отанында «саяси көзқарасы» бойынша қауіпті деп танып деппортациялап жібергендігі, оның әлі күнге шейін АҚШ-тың Нью-Джерси штатын паналап жатқандығы өтірік емес қой! Осындай біреудің қаңсығына таңсық болып отырсыңдар ғой! «Жауап жазғыш» екенсің осыларға неге «сүйкемеңде» сүйеніп өтпедің?!
Бұдан соң саған ҚМДБ-ның «уаһһаби», «салафи», «террорист» екендігін дәлелдейтін қандай факт керек?! Жоқ өзіңді және қызметі «түсініксіз, берекесіз» ҚМДБ-ны «ақтауың» үшін айтқан түкке тұрғысыз «бәтуәң» ба бауырым?!
ҚМДБ  ҰЛТТЫҚ ДӘСТҮРДІҢ ЖАУЫ
Мүфти Ә.Дербісәлінің айшықты ойлары мен ғибратты сөздері жинақталған Алматы «Білім» баспасынан 2006 жылы жарық көрген  «Дінбасы» атты кітаптың 61-бетінде:
«Қабірстан сыртында мал шалу - садақаға жатпайды» делінген.
Қабірстанның сыртында мал шалу - садақаға жатпайтын, дінге қайшы болса неге сонау аласапыран замандарда тіптен ұлы хандарымыз әулиелер мен хандардың мазарының басына құрбан шалған?!
«...Хан зиратының айналасында басына тұрғызылған ғимараттары ханның мазарынан кем түспейтін, тіпті, одан да еңселі басқа мазарлар көп. Біз келгеннен екі күн бұрын бұл жерге қазақ ханы Нұралы өзінің қолымен келіп, әкесіне бата жасаған екен, батаға семіз бие сойылған» (Үш Қиян №30 (438) 30.07.2009 ж.) деп, Әбілхайыр ханның бейітінің басына келіп баласы Нұралы ханның құрбандыққа бие сойғандығын осыдан 230 жыл бұрын Николай Рычков өзінің «Капитан жазбаларында» жазып қалдырған болатын. Сонда ұлттық хандарымыз да «бидғат» жасады ма? Абылай да Баба Түкті Шашты Әзізге құрбан шалды емес пе?!
«Ислам және өркениет» газетінің № 20 (104) 16-31 қазан, 2007 жылғы санындағы С.Ғилмани мешітінің бас имамы Бақтыбай Қыдырбайұлы «Салт-дәстүрімізді шариғатпен шатастырмайық» атты мақаласында:  
«Үші, жетісі, қырқы, жылы дегендер шариғатта бар ма?! Әрине, жоқ. Бұл исламға дейін қалыптасып, әдетке айналып қалған нәрсе. Негізін жоғалтқан әдетке айналып қалған нәрсені көпшілік ислам дінінің шариғатынан шыққан заң ретінде қабылдап, шатастырып жатады. Сосын имамдардан: «Қырқын қырқына жеткізіп істеу керек пе, немесе қырқынан асырып істеу керек пе» деп шариғатта жоқ нәрсе туралы сұрайды. Егер сол қырқы, не жетісін сол күндерден асырып, не жеткізбей бергеннен де, тіпті оның бәрін өткізудің марқұмға  еш пайдасы жоқтығын, тек тірілер алдында тыраштанып мал шашпақ әрекет екенін айтсақ сені «халық жауы» көреді. Ата-бабадан қалған дәстүр деп қашанғы далбалақтай береміз. Бір сәт ақылға салып, мән-жайды логикалық тұрғыдан ойланған жөн ғой. Исламға дейін ата-бабаларымыздың істегенін бүгін жасай беретін болсақ, тілге тиек етіп отырған жайттардан өзге қаншама салт-дәстүр, жоралар болған. Уақыт өте оның бәрі де қалып қойды емес пе?! Исламға дейін халал мен харамды ажыратпаған халық болдық қой. Енді мұсылмандық жолында жүріп, ақылға сыйымсыз нәрселерден арыла алмай, соның жетегінде кете бермекпіз бе?» - деп, «жылын, жетісін, қырқын өтікізудің өліге пайдасының жоқтығын», ол дәстүрдің өзі «исламға дейін қалыптасып негізін жоғалтқандығын» айтып «оны өтікізу дінге қайшы» екендігін ашық жазбады ма?! Ал ол дәстүрлер де «шаманизмнің сарқыншағы ма екен?!» Өткен тарихта үш жүздің басын қосқан ұлы хан атанған Абылайдың да асы берілмеді ме? Сонда бүкіл халқымыз исламға қайшы, негізін жоғалтқан әдеттен арылмапты ма әлі күнге шейін?! Жоқ сендердің сөздеріңмен айтсам: «кейбір негізсіз ырымдардың» бірі ма ол дәстүрлер де?!
Алматы 2008 жылы «Көкжиек» баспасынан жарық көрген «ҚМДБ-ның 2000 жылдан бастап шыққан пәтуалар жиынтығының бір бөлігі» атты кітаптың «Жаназа пәтуасында»:
Сұрақ: Марқұмның жетісі, қырқы, жылына сиыр немесе жылқы союды талап етіп жатады. Осы дұрыс па?
Жауап: Марқұмның жетісі, қырқы, жылына сиыр немесе жылқы сой деп талап ету - харам делінген. 72-бет
Менің білуімше Құранда Алла Тағала тыйым салғандарды ғана «харам» деп айтпаушы ма еді? Ал жылына, қырқы мен  жетісіне жылқы сиыр союды талап етуді Құранда Алла тыйыпты ма? Алла тыймаса, оны харам демесе сендер қалай «харам» деп «пәтуә» бересіңдер?!
Халқымыз «харам» дәстүр орындап жүр екен»(?!)

<!--pagebreak-->
Хамит Досжанов «Ислам және өркениет» газетінің (№24 21-31 тамыз, 2009 ж) санына жариялаған хатында:  «Осыдан 4-5 жыл бұрындары жаназа намазынан кейін барша жиналған жамағатты иіріп отырғызып қойып мата, ақша үлестіретін әдеттердің доғарылғандығын» жазды.
Пайғамбар с.ғ.с. рұқсат берген «жақсы ниетте» таратылатын «жыртыс жыртуды» да тыйыпсыңдар пәтуаларыңда. Жыртыс та біздіңше әрбір өлім кезінде «жыртылып» таратылмаса керек. Тек ұзақ жасаған адамдар өмірден қайтқанда «сен де сондай бол, осы жасқа жет» деп «жақсы ырым» етіліп  таратылмаушы ма еді?! Жақсы ырымға пайғамбарымыз с.ғ.с. рұқсат берген ғой хадисінде!
«Шариғат бойынша қандай той болса да музыка аспаптарын ойнату дұрыс емес» ҚМДБ-ның «пәтуасы».  Музыка аспабын ойнату «дұрыс емес» дегеннің аяғында «кейбірі дұрыс» делінбейді. Яғни, бүкіл музыка аспабын атап отыр. Қараңыз ҚМДБ «пәтуаларынан»
Қазақстан-Zaman  газетінің (№39, 27-қыркүйек, 2007 ж) санында - «Өлі разы болмай тірі байымайды» деген қазақ аруақты аса қадірлейді. Осы жөнінде алаш жұрты екіге жарылып тұр. Осыған қандай төрелік айтар едіңіз? деген сұраққа мүфти: - дүниеден өткен ата-баба аруағына табынуға, одан тілек тілеп жалбарынуға болмайды. Біз тілегімізді дұға арқылы тек Ұлы Жаратушыдан ғана сұрай аламыз».  Ал жоғарыда ұлттық даналарымыз, тіптен дін ғұламаларының өзінің «өліден тілек тілегендігін» көрдіңіздер. Яғни, қазақтың айтатын «әруақ қолдасын» дегеніне мүфтидің жауабы. Ал «әруақ қолда» деп ұлы ханымыз Абылай да атойлаған елді жаудан қорғағанда. Ол да мүшрик па?!
«Шариғат бойынша, мұсылманның қабірі жермен тегістелгенде, жеті қадам шетке шығып қарағанда оның төмпештігі байқалмауы керек. Бірақ, қазір жағдай мүлдем басқа». (ҚМДБ-ның «Ислам және өркениет»  газеті №16 (124) 1-10 маусым  2008 жыл «Мазар мәдениеті»)
«Сұрақ: қабір басына салынатын құрылыс нысанын бір жүйеге түсіруге бола ма? Яғни, орнатылатын көк тастың көлемі белгіленсе және марқұмның бейнесін қашап  естелік орнатуына тыйым салынса дұрыс болар еді.
Жауап:  Ханафи мәзһабының ғұламалары мәйіт жерленген орынды қиындықсыз табу үшін қабір басына белгі қойып, аты-жөнін жазуға рұқсат берген. Алайда, зәулім тас, қажетсіз қоршау, үлкен сәнді күмбездер орнату, қашап сурет салу және т.б. осы сияқты амалдар ысырап, әрі бәсекелестік болғандықтан, шариғатымыз тыйым салған. (ҚМДБ-ның «Ислам және өркениет» газеті (№17. 11-20 маусым, 2009 ж.,8-9 бет) саны «Жаназа пәтуәсі»)
Ал қазір елімізде ғасырлар қойнауынан жеткен сәулеттік құрылыс өнерінің ең үздік туындылары әулие-ғұламаларға тұрғызылған кесенелер мен архитектуралық құрылыстар жетерлік. Оларды айтып тауыса алмайсың. Ал ҚМДБ-са салсаң шариғат тыйым салғандарды «тегістеу керек»
«Сүннетті мойындамау - дін бұзудың амалы» деген тақырыппен жарияланған бұл сұхбатыма зиялылар мен дінтанушылардың көбі ризашылық білдірген-ді. Ал Әзірет Барбол бұлардың бәріне көз жұмып қарап, мені бұл ағымды қорғап, қолдап отырғандай, журналистің «Пайғамбар сөздерін қабылдамайтын бұл топ қазақ еліне қаншалықты қауіпті?» деген соңғы сұрағына берген жауабымның аяқ жағын тағы да қасақана қысқарту арқылы оқырманды жаңылдыруға ұмтылған»  деп,  «мені құраншылар мен уаһһабиттердің парқын білмейтін діни сауатсыз ретінде» атап өтіпті. Мәселен, сенің « - Әуелі Қазақстанда бас көтере бастаған бұл жансақ пікірдің жақтаушыларының бәрінің ниеті дін бұзу деп жалпылай айту қате» және «Қазақ жерінде бұл ағымның анау айтқандай ықпалы болады деп айта алмаймын» делінген  пікірлеріңді қысқартып берсем де, қысқартпай берсем де оның еш айырмасы жоқ еді. Біріншіден сенің жауабыңның аяқ жағын қысқартсам ол жауабыңдағы сенің айтайын деген идеяң, ой-пікірің өзгерген жоқ. Өйткені сенің: «Бұл ағымның ықпалы жоқ» делінген жауабыңның соңында «Ықпалы бар» деген  пікірің кездеспейді. «Ықпалы бола, қоймайды, бірақ...» делінген, басқа айтқан тұжырымыңды «алсам» онда мен нағыз ұры, жалақор болдым. Бірақ олай етпегендігімді оқырман толық берген нұсқаңнан да оқыды. Ал «Сүннетті мойындамайтындардың ниеті дін бұзу емес» дегенің қате пікір. Уаһһабиттің де құраниттің де аттары екі бөлек болғанымен екеуі де - «сүннеттің жауы», «дәстүрдің дұшпаны» емес пе? Егер де екеуінің де негізгі белгісі осындай ортақ болса оның парқын енді қалай ажырату керек. Екеуі де сен атаған «орианталистердің астауынан жем жегендер» емес пе? Екіншіден «Сүннетті мойындамайтын» жамағат қатарына сен  атағандай тек құраншылар ғана кірмейтіндігі белгілі. «Уаһһабиттердің» сүннетті мойындамақ түгілі «бізге пайғамбар да авторитет бола алмайды, бізге бір Алла» деп жүргендігін жұрт біліп те, көріп те отыр сен білмесең. Ал «сүннеттің жауы», «діннің жауы» болса ол қалайша қазақ топырағына сен атағандай «анау айтқандай ықпалы болмайды». «Шатақ діндей қақпан жоқ» дейді Шәкәрім әулие. Қазақ айтпай ма: «иманыңнан айрылсаң жиғаныңнан да айырыласың» деп.  Ал «Ырымға сенуге бола ма?» деген сүйкемеңнен де «жауабыңды монтаждасам» бәрібір идеяң сол ғой «ырым ширк» деген. Ал ондай «жауапты монтажда» не «монтаждама» не бәрібір «ырымның ширк» екендігін айтып отырсың ғой. Жоқ соңында «ырым ширк» емес» деп тағы екі сөйлегенің бар ма?! Ал сенің толық берілген жауабыңның өзі соны дәлелдемеді ме?!
Осылайша әрбір айтқан тұжырымдарымды ғылыми тұрғыдан, нақты деректер негізінде дәлелдеп беруге бармын. Және бұл мен жазған мақалалардың «бәрі» емес, кейбіреуі ғана. Бірақ оның бәрін жаза берсем сендер кім болып шығасыңдар?!
Сөз соңында айтарым ғарасат майданында кімнің жағасына кімнің жабысып ақысын алатындығына «пәтуа» айтатын сендер емес, оны «ғайыпты білетін» тек бір Алла ғана біледі. Ал Алла атынан сөйлеп, үкім айтудың қаншалықты дінге қайшы екендігін сен білсең керек. «Тәубем көп деп мақтанба Барсисаны да Құдай қарғаған», «Күнәсі таудай болса да Насуханы да Құдай оңдаған». Бұл да Құран аяты.  
Қайрат Жолдыбай осыдан-ақ оқырманның көзі жетеді кімнің не айтып, не жазғанына. Ал сен екі сөйлесең ондай екі сөйлеп, ісіне амалы сай келмейтін «мұнафықтар» туралы Құран Кәрімде: «(Мұхаммед Ғ.С.) саған мұнафықтар келген кезде: «Сені анық Пайғамбар деп айғақ боламыз» деді. Сенің хақ Пайғамбар екеніңді Алла біледі. Сондай-ақ Алла (Т.) расында мұнафықтардың мүлде суайт екендігіне куәлік етеді» десе, енді бір аятта «Олар дұшпан. Сондықтан олардан сақтан. Оларды Алла типыл қылсын. Қайда адасып бара жатыр?» деп екіжүзді мұнафиқтардың жағдайынан Алла Тағала «Мұнафиқун» сүресінің 1-4-ші аяттарында хабар береді.
Енді әлгі «ғұлама» атағандай «негізсіз ырым» бойынша емес, Қасиетті Құранның үкімі бойынша Қайрат Жолдыбайға баға беретін болсақ: «Алла барша қазақты суайт куәлік ететін Қайрат Жолдыбай сияқтылардан сақтасын, ол қазаққа, дінге дұшпан, Алла оны типыл қылсын, Қайрат қайда адасып бара жатыр» (?!) дегеннен басқа не айтпақпыз?!
Кімде болса шын мінез,
Болмас онда екі сөз.
Өлтірсе де көзбе көз,
Иманын сатып алмас бөз.
Сөз мінезі құбылса,
Ар иманы жоқ деп біл делінген Шәкәрім қажының айтқаны да осы аяттың мән-мағынасын аша отырып, Қайраттың «ар иманының жоқ» екендігін тағы дәлелдеп беріп отыр?!
Құранда: «Алла оны типыл қылсын» деп баға берген Қ.Жолдыбайдай «ғұламаға» осыншама «уақытымды» ысырап етіппін. Ал менің осы күнге дейін жазған «монтаждалмаған» тұжырымдарымның қаншалықты ғылымилық негізі барлығын оқырман тағы да өз көзімен оқысын! Халық Хақтың бір есімі. Біреуі, екеуі алданар, бірақ һәммасын алдай алмайсың Қайреке!
Ал ҚМДБ-ның «пәтуасы» бойынша жүріп-тұратын болсақ: «Домбырамен тойда ән айтып, күй-күмбірлету дұрыс емес», «Дүниеден өткенге жетісін, қырқын, жылын беру шариғатта жоқ», «Асқа жылқы сиыр сой деу - харам», «Әруақ қолда деу ширк», «Жыртыс-жыртуға болмайды», «жаназа намазынан кейін мәйітке құран оқуға болмайды», «Қазақстандағы барша кесенелерді қиратып, тегістеу керек», «Яссауи, Шәкәрім, Шәшһүр Жүсіптер мүшрик», «террорлық әрекетімен түрме машақатын еншілеп жатқандармен түсінісуге болады», «Пайғамбарымыз с.ғ.с. рұқсат еткен «жақсы ырымдарды» орындау күнә іс» т.т. кете береді...