Татарлар негізін салып, қазақтар өзге ұлтты қазақтандырған Зубаир деген орыс ішінде рухын жоғалтпай, салтын сақтаған Бородулихадағы қазақ-орыс шекарасында орналасқан Жаңа ауыл және Байтанат деген таза қазақ ауылдарының орталығы бар.

Шекара бөлгенде орысқа гүлденген бөлік, бізге қураған бөлік тисе де, олар ата-баба аруағына кір түсірмеді. Осындағы тұрғындардың бәрі еңсесі биік өр жандар. Өздеріне арнап орыс тілінде шыққан қос әннің қазақша айтылуын қалайды. Осы өлеңді аударуға алаш ақындары көмектеседі деген оймен жариялап отырмын.

Олар осы әнді орыс тілінде 2012 жылдан бері айтып, жігерлері құм болып жүрген жайы бар. Қазақша шырқалуын қалайды.

Шекараны орыстандырудан сақтап отырған үш ауылдың рухы жоғары қазақтарына қол ұшын бер, ақын бауыр!

Зубаир, земляки

Әні мен сөзі ҒабдРауф Халиловтікті

           / Прапрадед наш ту деревню основал,

           Он ту землю нам, потомкам   завещал./

Есть деревня на краю земли,

Туда не ходят поезда, корабли,

В детстве бегал босоногим до пруда,

И с ребятами гуляли до утра.

Приезжали все туда без труда,          

Теперь добраться на авто порой нельзя,

Нынче молча обитают старики,

Там живут мои родные земляки.

                        П р и п е в:

Зубаир, земляки!

Зубаир, жив ли ты?

Зубаир как ты там?

Знаю, жизнь не «фонтан».

Зубаир –дорогой,

Зубаир -дом родной,

Был когда то  хлебный край,

Все мы помним и ты нас не забывай.

Если станет на душе не тепло,

Если в жизни не совсем повезло,

Я уеду не на море, на Памир,

Как когда то я приеду в Зубаир!

Есть деревня на краю земли,

Туда не ходят поезда, корабли,

Там сбывались прапрадеда мечты,

Деда именем  назвали  земляки.

Три поселка

Әні мен сөзі Рауф Халиловтікті

Стало снится мне деревня, отчий дом,

Будто так же, все осталось в доме том,

Вот соседи, живность бродит по двору,

Сладкий сон, я в наслаждении тону.

Рано утро, собираюсь будто в путь,

Вот  дорога, за пшеницей поворот,

Вижу лес, дома стояли строго в ряд.

Я приехал в Жанаул не в Байтанат!

Три поселка в моей памяти сидят,

Зубаир наш, Жанаул и Байтанат,

Пусть приснится снова, снова мне опять,

Зубаир наш, Жанаул и Байтанат!

Я теперь живу в столице,здесь мой дом,

Жизнь проходит быстро в шуме городском,

В интернете через спутник иногда,

Возвращаюсь я в деревню когда тоска.

Люди снятся мне порою вновь и вновь,

Мать,  отец и лица добрых земляков,

Сердце рвется, нежно просится обнять,

Посидеть, повспоминать и помолчать...

Снятса сны светлые,

Зубаир наш, Жанаул и Байтанат,

Верю я, приеду я,

в Зубаир наш, Жанаул и Байтанат!

Қос ән мәтіні www.stihi.ru сайтынан алынды

Әбіл-Серік Әбілқасымұлы

Abai.kz