Жексенбіде бір бітірген пайдалы ісіміз болса, ол - осы фильмге баруымыз шығар. Себебі, айналамдағылар "Құнанбайдан" кейінгі әсерлерін жеткізе алмай жүрген. Көп естігеннен бір көрген артық, рас. Ал, енді кино туралы:

Біз білетін Құнанбайдың болмысы мұнда жоқ. Қатаң, кей жерлерде озбыр деп сипатталатын Құнанбайдың қалдығын да көре алмадық. Бұл тиынның екі жағы болады дегеннің дәлелдемесі болды. Образ жақсы ашылған. Себебі, біз адамдарды сырт келбетіне, дидарына қарап-ақ, жаман не жақсы деп баға беріп үйреніп кеткенбіз. Ал, осы әрекетінің соңында не жатыр деген сауалды көп қоймаймыз. Кинодағы бірнеше кадрлардан алған тәрбием осы болды. Мейлі, Қодар мен Қамқаны өлімге кессін, түптің түбінде шариғат бойынша аруласын деп келісім берді. Демек, іштей оның жүрегі жұмсақ, иманды кісі болғаны. Иә, мүмкін образ әсіре жұмсарып кеткен шығар. Қазаншының өз еркі дегеннің кебі деп қабылдадым. Десе де, қазақтың қандай болғанын көз алдыма келді. Намысты, айбарлы, аузынан Алласы түспеген және аса сабырлы. Бізде жоғалып бара жатқан қасиеттерді көрсету арқылы көрерменді тәрбиелеудің бірінші планға қойылғаны қуантты. Салт-дәстүр мен шариғаттың әдемі үйлесімі өз алдына бөлек әңгіме.