كينو دەسە...

-بۇگىن شارىقتاۋ شەگى. بۇگىن ءبارىن اشىپ ايتادى - دەدى وتاعاسى تەلەديداردى قوسىپ جاتىپ. ءبىز دە سوعان ۇلگەرىپ جەتەيىك دەپ، ءبىرىمىز جۇمىستى، ەكىنشىمىز ساباقتى تاستاي قاشقانبىز. ءىنىم وسى تەلەحيكايا ءۇشىن جول ەرەجەسىن بۇزعانىن ماقتانىشپەن ايتا كەتتى. نە كەرەك، ءبارىمىز كوك جاشىككە تەلمىرە قالدىق. مۇندايدا جارنامانى جارىسا بوقتاپ الۋ دا كۇن تارتىبىنەن تۇسپەيدى. 
الدىمەن تا-تا-تا، تا-تا-تا، سالدىر-كۇلدىر دەگەن اۋەن ون مينۋتتاي ويناپ تۇردى. بۇل شىنىمەن-اق وقيعا ابدەن شارىقتاۋ شەگىنە جەتتى دەگەن ءسوز. جۇزدەي ادام ءبىر-بىرىنە ەنتەلەي قالعان. ءبارىنىڭ ءتۇسى سۋىق. سولاردىڭ بەت-بەينەسىن ءبىر-بىرلەپ تۇگەل كورسەتىپ بولعان سوڭ، كوسەمنىڭ ءبىرى «مەنىڭ ستولدىڭ استىنا جابىستىرىپ قويعان ساعىزىمدى سەن الدىڭ با؟» دەدى اقىرىپ. توسىن سۇراق شامىنا ءتيدى مە، قارسى جاقتىڭ ءجۇزى كۇرەڭىتىپ، تىستەنە ءتۇستى. رەجيسسەر دە سۇڭعىلا نەمە بولسا كەرەك. ءدال وسى ءساتتى شەبەر پايدالانىپ، جۇزدەي ادامدى تاعى ءبىر رەت جەكە-جەكە كورسەتىپ شىقتى. «مەن شاينالعان ساعىزدى كەرەك ەتپەيمىن» دەدى ەكىنشى كوسەم نامىستان كۇيىپ-جانىپ. ءوزىنىڭ الدانعانىن، بىرەۋلەردىڭ ورتاعا وت سالعىسى كەلىپ، «ساعىزىڭدى كاپۋر الدى» دەپ، ايداپ سالىپ وتىرعانىن ەندى تۇسىنگەن العاشقى كوسەم توسىلىپ-اق قالدى. ءبارىمىز «ەندى نە بولار ەكەن؟» دەپ ىشتەن تىنىپ وتىرمىز. تاعاتىمىز تاۋسىلعان. امال قانشا؟ تا-تا-تا، تا-تا-تا، تا-تا-تا، سالدىر-كۇلدىر دەپ تاعى ون مينۋتتاي الاساپىران اۋەن ويناپ تۇردى دا ءبارىمىز وتباسىمىزبەن، كورشى-قولاڭىمىزبەن، مەملەكەتىمىزبەن بىرگە كۇللى تىرلىكتى ىسىرىپ قويىپ، اسىعا كۇتكەن تەلەحيكايانىڭ مىڭ ءبىر ءجۇز الپىس جەتىنشى ءبولىمى اياقتالدى.
بۇل شامامەن تاۋەلسىزدىكتىڭ العاشقى وتىز جىلدىعى، ياعني، تەلەارنا باسشىلارى ۇلتتىق يدەولوگيانى ىسىرىپ قويىپ، ەلىمىزگە ءار ەلدەن ءتۇرلى تەلەحيكايالاردى جارىسا تاسىپ جاتقان كەز ەدى...

قاناعات ابىلقايىر

(جازبا اۆتوردىڭ فەيسبۋكتەگى پاراقشاسىنان الىندى).