سايلاۋ بايبوسىن. استاناعا ودا!
استانا، شاھارىم!
اشتارحانداي بۇگىن سەنىڭ اتاعىڭ.
ۇركەتۇعىن ءۇرىمىڭ مەن ماسكەۋىڭ،
ءبىر قالا دەپ، نۇر-قالا دەپ حاس-كەرىم.
ماداقتايمىز ەرەسەن!
بىراق ەندى...
ارتىق ايتتى دەمە سەن،
ءتىلىڭ ءسال-ءسال ورىسشالاۋ دەمەسەڭ،
تۋىسقانعا ءورىس تار-اۋ دەمەسەڭ.
پارا العىشتار جاقسى ورىندا دەمەسەڭ،
بايلىعىمىز جات قولىندا دەمەسەڭ.
تىرلىك تۇسكىر ماردىمسىزداۋ دەمەسەڭ،
ايارلىقتان ار قۇنسىزداۋ دەمەسەڭ
سەنى ءتىپتى جامان قالا دەمەس ەم!
داڭعازادان كەندە ەمەسسىڭ،
دەگەنمەن،
مەن ءوزىڭدى ماقتار بولسام ولەڭمەن
رەنجي مە تاستاي سالىپ ارباسىن،
بازارداعى اربا يتەرگەن قانداسىم.
قارىنداسىم ەدەن جۋعان كەڭسەدە،
كەلىسپەيدى مەنىمەنەن ولسە دە.
جالاقىسى جامباسپۇلدان قالماعان،
جەرلەستەرىم «جەتىم بۇرىش» جالداعان...
جايلاپ جاتقان كىلەڭ ساباز، سەرىمەن،
دەسەم سەنى تورە شىعار ءتورىم ەڭ.
قاپتالىڭدا جىرتىق شەكپەن اۋىلدار،
داۋلاسا ما مەنىمەن؟!
الدە ءسوزىم بولسىنشى دەپ ءوتىمدى،
اقورداعا بۇرىپ الىپ بەتىمدى.
اعىتام با ايحاي، ماقتاۋ نە ءتۇرلى،
اتاق قۇمار اقىن اعام سەكىلدى!
قۇرىسىن!
مىقتىلاردا مەنىڭ قانشا جۇمىسىم.
ايتقانىم ءجون دۇرىسىن:
...قىزدارمەنەن ءتانىن ساتقان كۇن ءۇشىن،
قۇرىلىستاردا قۇلاپ ولگەن ۇل ءۇشىن!
استانا، شاھارىم!
اشتارحانداي بۇگىن سەنىڭ اتاعىڭ.
ۇركەتۇعىن ءۇرىمىڭ مەن ماسكەۋىڭ،
ءبىر قالا دەپ، نۇر-قالا دەپ حاس-كەرىم.
ماداقتايمىز ەرەسەن!
بىراق ەندى...
ارتىق ايتتى دەمە سەن،
ءتىلىڭ ءسال-ءسال ورىسشالاۋ دەمەسەڭ،
تۋىسقانعا ءورىس تار-اۋ دەمەسەڭ.
پارا العىشتار جاقسى ورىندا دەمەسەڭ،
بايلىعىمىز جات قولىندا دەمەسەڭ.
تىرلىك تۇسكىر ماردىمسىزداۋ دەمەسەڭ،
ايارلىقتان ار قۇنسىزداۋ دەمەسەڭ
سەنى ءتىپتى جامان قالا دەمەس ەم!
داڭعازادان كەندە ەمەسسىڭ،
دەگەنمەن،
مەن ءوزىڭدى ماقتار بولسام ولەڭمەن
رەنجي مە تاستاي سالىپ ارباسىن،
بازارداعى اربا يتەرگەن قانداسىم.
قارىنداسىم ەدەن جۋعان كەڭسەدە،
كەلىسپەيدى مەنىمەنەن ولسە دە.
جالاقىسى جامباسپۇلدان قالماعان،
جەرلەستەرىم «جەتىم بۇرىش» جالداعان...
جايلاپ جاتقان كىلەڭ ساباز، سەرىمەن،
دەسەم سەنى تورە شىعار ءتورىم ەڭ.
قاپتالىڭدا جىرتىق شەكپەن اۋىلدار،
داۋلاسا ما مەنىمەن؟!
الدە ءسوزىم بولسىنشى دەپ ءوتىمدى،
اقورداعا بۇرىپ الىپ بەتىمدى.
اعىتام با ايحاي، ماقتاۋ نە ءتۇرلى،
اتاق قۇمار اقىن اعام سەكىلدى!
قۇرىسىن!
مىقتىلاردا مەنىڭ قانشا جۇمىسىم.
ايتقانىم ءجون دۇرىسىن:
...قىزدارمەنەن ءتانىن ساتقان كۇن ءۇشىن،
قۇرىلىستاردا قۇلاپ ولگەن ۇل ءۇشىن!
ەي، استانا، ءدۇر قاباق!
ماڭ دالادا ماڭعاز تۇرسىڭ مۇندالاپ،
بەردىم دەيسىڭ بەككە بايلىق، قۇلعا باق.
مەن دە كەيدە ساعان كەتكىم كەلەدى،
ەرەيمەننىڭ توبەسىنەن ءبىر قاراپ!
بۇعان ءتىپتى كەرەك ەمەس مول شىدام،
كوشەر ەدىم بولە قاشىپ قوڭسىدان.
...بەيسبولكا كيگەن بەكزات باۋىرداي،
گولف سوعا بىلمەگەسىن قورسىنام!
بريتاندىق قويشىلاردىڭ ونەرىن،
بىلمەگەسىن قايتىپ ساعان كەلەمىن؟!
(ەرمەگى بۇل تەكتىلەر مەن تورەنىڭ)
مەن ۇلىمىن اسىق اتقان دالانىڭ،
بىلمەۋىمنىڭ ايتار بولسام سەبەبىن.
ەي، استانا، ەل سەنەر!
سەنى سالعان ءبىر ساۋلەتشى ەڭ شەبەر.
سول ارادا ءبىز بىلمەيتىن مىقتىلار،
سول ارادا ءبىز كىرمەيتىن كەڭسەلەر.
دارەجەسى دوللارمەنەن ولشەنەر،
سول جەردە ءجۇر تالاي-تالاي ەڭسەلى ەر!
«اقشا-قالا» دەپ اتار ەم ءوزىڭدى،
ماعان بيلىك بەرسە ەگەر!
بىزدەن ءوزىن ءسال بيىكتەۋ سانايتىن،
ادامدارىڭ زور تىپتەن.
شەنەۋنىگىڭ شەكەسىنەن قارايتىن،
«مادامدارىڭ» «مەرسەدەسىن» موڭكىتكەن.
بەۋ، استانا!
قازاعىمنىڭ مۇراتى!
جارقىراعان ءوندىرلى ەلدىڭ شىراعى،
سارقىراعان «تەندەرلەردىڭ» بۇلاعى.
جاقسىلار مەن جايساڭداردىڭ تۇراعى!
تۇرماعاسىن بوساعاڭدا ءىلىنىپ،
«اياز ءبيدىڭ تىماعى»
ەلدىڭ ساعان تارقاماي ءجۇر كۇمانى!
ەي، باس قالا!
باۋىر ءۇشىن بولعاننان سوڭ باسپانا،
مەن ءوزىڭدى الماستىرمان باسقاعا!
وكپەلەمە، جازىلماسا جاقسى ولەڭ،
تارتىلعانداي تاسپاعا...
ءبىر ۇرتى-ماي، ءبىر ۇرتىم-قان قازاققا،
ءدال وزىڭدەي جاراسىپ تۇر استانا!
«اباي-اقپارات»
