8 Қыркүйек, 2014 сағат 12:03
Қамаудың хан ауылы қыр жағында, Аңқытып ақ орданың бір жағында. Күйші отыр домбыраны дүрілдетіп, Құмар қып тартқан күйдің ырғағына.
31 Тамыз, 2014 сағат 00:28
Біз ол кезде құрбым Жауһар екеуміз қаланың шетінде пәтер жалдап тұратынбыз. Түнгі клубқа, таныс жігіттер шақырған кештерге бармай, үйде кітапқа көміліп жатып, болашақ ханзадамыз туралы қиялдаймыз. Кафеде танысқысы келген жігіттерге мойын бұрмай екеуден екеу отырамыз.
29 Тамыз, 2014 сағат 13:04
Аспан мен жерді жалғап жаттанды күн, Сол күннен сыр суырып ақтардым үн. Ең басты қателігі адамдардың, Білмейді қайда бара жатқандығын.
20 Тамыз, 2014 сағат 11:50
Осы әңгіменің нобайы Орал қаласының аэропортында қойын дәптеріме түсіп еді. Ақпанның аяғы, наурыздың басы болса керек. Алматыға ұша алмай отырмыз – түтеген боран. Көз аштырмайды. Басты кейіпкердің аты да сол жерде ойыма сарт ете қалды. Орал облыстық телерадиокомитетінің төрағасы Наурыз Сыдықов деген аса тәрбиелі, инабатты ағамыз бар еді – сол кісінің есімін сюжетке таяныш еттім. Әрі қарай оқиға өз арнасын тауып жүре берді.
11 Тамыз, 2014 сағат 01:12
Мен Астанаға Торғай өңірінен оң-солымды танып үлгермеген 17 жасымда білім қуып келген едім. Ол кезде қаланың ел ордасы ретінде құрылып жатқанына үш-ақ жыл болған.
7 Тамыз, 2014 сағат 13:27
Жабырқау ғана ауылдың ескілеу кеңсесінің алды.
31 Шілде, 2014 сағат 11:51
Ескек ұстағаны тоқтай қалды. «Болса осы араның бір жерінде,» деді ол.
29 Шілде, 2014 сағат 14:35
Әлем тарихы біреудің билеп төсеп, екіншісінің оның құлақ кесті құлы болуына құралған. Билікте екі ұлтқа бірдей орын жоқ.
