Осы кітапты оқу барысында басыма мың-миллион ой келді десем артық айтпағандық болар. Сол ойлармен қатар соншалықты заңды сұрақтар да туындап жатты. Сол сұрақтардың біразына өз білгенімше жауап тауып жаттым. Білмегендерімді білгендерден сұрап жаттым, бірақ ең негізгі деген сұрақтарға жауап бәрібір табылмады. Ал олардың бір шоғыры мыналар еді:

1) Әлемдегі қазба байлыққа толы бірегей мемлекет бола тұра неге осыншама тұралап қалдық?

2) 18 ақ миллион халықты неге аузы мұрнынан шыққан бай жасамасақ та, қарапайым бір пәтері бар, 10 сотық жері бар, көлігі армениялық емес жасай алмадық?

3) СССР дың фундаменталды білім жүйесін еншілеп қалған еліміз, тәуелсіздік жылдары қалай жаппай санасыздыққа, тоғышарлыққа, надандыққа ұрындық?

4) Ең қарапайым һәм ең қиын сұрақтың бірі: Мұнай 150$ болғанда бензин 75 теңге де, мұнай 50$ болғанда бензин неге 170₸?
Неге 30 жылдық тәуелсіздік ішінде ең болмаса бір МӨЗ
(мұнай өндіру зауыты) сала алмадық?

5) Кеңестік жүйі бас аяғы 20 жылдың ішінде 300 миллионға жуық елді толық сауатты қылып шығарса, біз 30 жылдың ішінде сауатты, жоғары білімді аз ғана өз ҚАЗАҒЫМЫЗДЫ қазақша сөйлете алмай, Ә.Бөкейханның 100 жыл бұрын көтерген қазақ тілінің жағдайын түзей алмадық?

6) Неге әр салада деңгейсіз, тіпті сауатсыз басшылар билік тізгінін алды? Неге өз ісінің шебер маманы тентіреп бос жүретін, ал ортаңқол маман жұмыспен қамтылатын жағдайға жеттік?

7) Және ең негізгі сұрағым, не деген мәдениеттен жұрдай ел болдық? Не діни, не әдеби, не адами мәдениет қалмаған жабайыларға қалай айналып шыға келдік?