-Не болыпты, сонша бізге жалынар,

Күн туар ма, тексіздерден арылар?

Неге бұлар орындарынан кетпеді?

-Себебі ме, бұлар –ұры-қарылар!

-Неге бізді басынады тексіздер,

Билік, тақтан, Қазақ, неге шетсіздер?

-Себебі ме, бұлар дінсіз, тілсіздер,

Жалпақ тілмен айтсақ, нағыз бетсіздер!

-Мен шындықты шырқыратып жазайын,

Намыссыздың көрін терең қазайын...

-Шыныменен біз Ұлт болсақ Намысты

Неге олардың тартқызбаймыз сазайын?

-Бұл сұрақтың себебіне жетсем ғой?

Көргенімше бұл қорлықты, кетсем ғой...

Біздің Қазақ – 24 жыл ішінде

Жасып, құрып, әбден құл боп кеткен ғой.

-Сол құлдарды оятуға қиын ба?

Былтыр солай, тағы солай биыл да...

Бір мөңіреп қоюшы еді мұндайда,

Ыңыранып, сиыр екеш – сиыр да?

Ешқашан да түзелмейді - оңбаған,

Себебі ме, жатырынан - ол надан.

Бұл Қазаққа соншалықты не болған,

Тым құрыса, сиыр құрлы болмаған!..

Жұмаш КӨКБӨРІ,

24.08.2014 жыл.

Abai.kz