Балтиморда кездескен Елімай
Американың Amtrack пойызы зулап келеді. Барар бағытымыз - Delaware штатының Wilmington қаласы. Қасымда отырған қара жігіт өте шыдамсыз адам болып шықты. Аяқ киімін шешіп алып терезеге қойып суретке түсірді. Одан кейін қайта киіп, орындықтарды аралап әрі-бері жүрді.
Бурна Бой дейтін әншінің Last, last деген әнін ілесіп айтып, бүкіл вагонды басына көшірді. Ешкім үндеген жоқ. Сәлден соң төбелес іздеді ме, қасыма келіп қайдан келгенімді сұрады. Айтып едім, "ондай мемлекетті білмеймін" деп өз сөзіне өзі күлді.
Пойыз терезесінен сыртқа көз салдым. Қараша соңы болса да, далада сыз жоқ. "10 минуттан кейін Балтиморға жетеміз", - деп хабарлады. Пойыз бекетке тоқтаған соң, бірнеше адам сыртқа шығып, бірнешеуі жаңа жолаушы ретінде ішке енді. Әлгі қара жігіт те осы жерде ғайып болды.
Kurt Vonnegut-тің "Мысыққа арналған бесік" атты романын оқып, өз ойыммен әбігер отырмын. Кенет қатарлас орындағы бір кішкене бала мазасызданып жылай бастады. "Can I play a game!?" дегенді қайталай берді. Отыздың жуан ішіндегі келіншек Apple планшетін сөмкесінен суырып алып, ұлына ұстатты.
Көзін төңкеріп бері қарағанда, оның азиялық екенін байқадым. "Балтимордан өтіп бара жатырмын. Кеште қайтамын", - деп әлдекімге дыбысты хабарлама жібергенімде, ол мен жаққа жалт қарады. Сәл үнсіздіктен кейін "Қазақстаннан келдіңіз бе?", - деп орысша сұрақ қойды.
"Yes, I am from Kazakhstan. Бірақ орысша түсінбеймін", - деп ағылшынша сөйлеп едім, ол сәл езу тартты. Мені қырсықты біреу деп ойласа керек. Терезе сыртына қарап біраз уақыт отырды.
"Мұнда оқисыз ба? Есіміңіз кім?" деген сұрақтарым оның ойын бөліп жіберді. Шын ба, өтірік пе, Құдай біледі, есімі Зарина екен. Тыныш отырмай, ұлының атын сұрадым. Тергеушісіз бе дегендей, көзіме тоқталып қарады да: "Ұлымның аты - Елімай", - деді.
Қапелімде недерімді білмей, отырдым да қалдым. "Келесі аялдама Wilmington бекеті", -деп хабарлады. Пойыздан түсіп бара жатып онымен қоштастым. Басын сәл изеді. Елімай анасының тізесіне басын қойып пырылдап ұйықтап жатыр. Amtrack пойызы Американың солтүстік даласын бетке алып кетіп барады. "Иә, оның аты Елімай екен", -дедім күбірлеп. Күбірімді өзімнен басқа ешкім естіген жоқ.
Дүйсенәлі Әлімақын
Abai.kz