Абай, Шәкәрім, Шоқан тағы басқа ағартушылар жеке-жеке болып жұмыстар атқарды. Сол замандағы әр жерден жанған шам секілді болды.

Ал, XX ғасырдың басындағы Әлихан, Ахмет, Міржақып бастаған зиялылар бір жұдырық болып топтасты. Осы топ қазақты ағарту жолында іс қылды, яғни білім мен ғылымның пайдасын түсіндірді. Оған бір ғана мысал "Қазақ" газетінің әрбір санында білім, жер, дін, ішкі және сыртқы саясат жайындағы мәселелер көтеріліп отырды.

Нәтижесінде үлкен жеңістерге қол жеткізді. Сол кезеңдегі патшалық билік пен Кеңес билігі қазақ зиялыларымен санасты.

Өткен саяси жағдайды ескерер болсақ, бізге қазіргі таңда бірігу керек. Ахаңша айтсам: қазақ күшті болуы үшін бірігуі қажет. Сонда ғана билік қазіргі белсенді азаматтармен санасады.

Берік Ағыбаевтың facebook парақшасынан

Abai.kz