سابەتاي سىپاتاەۆ. كوك ءبورىم كوككە ۇلىعان
(پوەما - ينتەگرال)
مەن - قازاقپىن!..
ەركىندىك ءۇشىن جاھانعا كەلدىم،
جاراتقان يەمنىڭ شاتتىعىن ءبولدىم.
ءدۇنيا ەسىگىن اباي بوپ اشىپ،
تاعىنا قويدىم پاتشاسىن ءسوزدىڭ.
تاعدىرى بولەك ءبىر قاۋىم ەلمىن،
پەيىلىممەنەن دالاداي كەڭمىن،
اسان قايعىنىڭ ارمانىن قۋدىم.
مۇقاعاليمەن ماڭگىلىككە ەندىم.
اسپاندى بەرمەگەن جاڭبىردى كوردىم،
ماحامبەت كەشكەن تاعدىردى كەردىم.
اڭقىلداپ وسكەن از عانا جۇرتپىن،
تۋمىسى بولەك ءبىر قاۋىم ەلمىن.
تۇمار پاتشايىم ورداسىن كوردىم،
زامانالاردىڭ جالعاسىن كوردىم.
ۇلى دالانى ەنشىلەپ الىپ،
مىڭ جىلدىقتاردىڭ تاريحىنا ەندىم.
داۋىلداردان-داۋىلعا كىردىم،
بولاشاعىمنىڭ جولىندا ءجۇردىم،
ارقالانىپ جالىنداپ ءجۇردىم،
جالعىزىم - جاراتقان يەمە سەندىم!
قابانبايمىن!
بوگەنبايمىن!
رايىمبەكپىن، جاۋىمدى جەندىم!
تولەنىڭ دانالىعىمىن،
قازىبەك دارالىعىمىن،
ايتەكە تىلەگىندەمىن،
قۇرمانعازى كۇيلەرىندەمىن،
قاجىمۇكان بىلەگىندەمىن،
باۋىرجاننىڭ جۇرەگىندە ەدىم...
قاسيەت قۇرامىندامىن،
ءپانيدىڭ سىناعىندامىن،
قوبىزدىڭ بۇراۋىندامىن.
قورقىت... مۇڭ تۇنەگىندەمىن.
...دومبىرا سەرىگىم مەنىڭ،
ورەنىمىن جامبىلدىڭ.
قارا ولەڭ ءومىرىم مەنىڭ
(پوەما - ينتەگرال)
مەن - قازاقپىن!..
ەركىندىك ءۇشىن جاھانعا كەلدىم،
جاراتقان يەمنىڭ شاتتىعىن ءبولدىم.
ءدۇنيا ەسىگىن اباي بوپ اشىپ،
تاعىنا قويدىم پاتشاسىن ءسوزدىڭ.
تاعدىرى بولەك ءبىر قاۋىم ەلمىن،
پەيىلىممەنەن دالاداي كەڭمىن،
اسان قايعىنىڭ ارمانىن قۋدىم.
مۇقاعاليمەن ماڭگىلىككە ەندىم.
اسپاندى بەرمەگەن جاڭبىردى كوردىم،
ماحامبەت كەشكەن تاعدىردى كەردىم.
اڭقىلداپ وسكەن از عانا جۇرتپىن،
تۋمىسى بولەك ءبىر قاۋىم ەلمىن.
تۇمار پاتشايىم ورداسىن كوردىم،
زامانالاردىڭ جالعاسىن كوردىم.
ۇلى دالانى ەنشىلەپ الىپ،
مىڭ جىلدىقتاردىڭ تاريحىنا ەندىم.
داۋىلداردان-داۋىلعا كىردىم،
بولاشاعىمنىڭ جولىندا ءجۇردىم،
ارقالانىپ جالىنداپ ءجۇردىم،
جالعىزىم - جاراتقان يەمە سەندىم!
قابانبايمىن!
بوگەنبايمىن!
رايىمبەكپىن، جاۋىمدى جەندىم!
تولەنىڭ دانالىعىمىن،
قازىبەك دارالىعىمىن،
ايتەكە تىلەگىندەمىن،
قۇرمانعازى كۇيلەرىندەمىن،
قاجىمۇكان بىلەگىندەمىن،
باۋىرجاننىڭ جۇرەگىندە ەدىم...
قاسيەت قۇرامىندامىن،
ءپانيدىڭ سىناعىندامىن،
قوبىزدىڭ بۇراۋىندامىن.
قورقىت... مۇڭ تۇنەگىندەمىن.
...دومبىرا سەرىگىم مەنىڭ،
ورەنىمىن جامبىلدىڭ.
قارا ولەڭ ءومىرىم مەنىڭ
قوجاسىمىن تاعدىردىڭ!
شابىتىم شارىقتاتقاندا -
شەگىنە جەتەم سامعاۋدىڭ.
ىلديىندى دا، ءورىندى دە.
تانىمايتىن تارلانمىن!
تۇمەن-تۇمەن قول باستاعان،
تاۋ تۇلعالى ساردارمىن.
نايزاسىمەن كوك تىرەگەن.
ءاپايتوستى ساربازبىن.
اتقا قارعىپ مىنگەنىمدە،
ۇردىم- پەردىم - اڭعالمىن
دۇبىرلەتكەن الامانمىن،
جاپان ءدۇزىن جالعاننىڭ!
* * *
مەن - قازاقپىن!..
تەل ءوستىم كۇن مەنەن تۇنمەن،
قاستەرلەپ سەنىمنىڭ جولىن.
نامىسىم نارقىمدى بىلگەن،
قانىمدا ساقتاۋلى تەگىم -
قاتۋلىق ساقتىعىم ەدى،
پارقىممەن تاستى جونىدىم،
«قىز جىبەك» پاك مۇنىم ەدى،
ابىلاي - پاتشا كوڭىلىم!
وجدانىم جارالعان وتتان،
قولداۋشىم ءبىر ءتاڭىرىم!
سەنىمنىڭ جۇلدىزىن جاققان،
ەركىندىك سۇلتانىمىن!
قيىرلاپ شەت جەردە ءجۇردىم.
ساعىنىش، شەرىم كوپ.
ىزعارلى وتكەلدە تۇردىم،
ارقالى شەرۋ بوپ.
اتتىڭ جالىندا ءجۇردىم،
كوشپەندى ءومىر بوپ.
ويدىڭ جونىندا ءجۇردىم،
ەڭىرەپ «ەلىم» دەپ.
باسىما كۇن تۋعاندا،
ەتىگىممەن سۋ كەشتىم.
ءۇمىتىم كىرقىلعاندا،
ارۋا0تارمەن تىلدەستىم.
قاناتىم كايىرىلعاندا:
ءان - «نازار-بازارمىن»،
تاعىمنان ايىرىلعاندا
«جەلتوقسان»... كوز الدىم...
فانيدەن وتسەم،
شەجىرە عۇمىرىمىن.
جوعالىپ كەتسەم،
اسىلدىڭ سىنىعىمىن.
دۇشپانىم ساتسا:
ادامنىڭ پەرىسىمىن.
ولىگىم جاتسا،
«ارلاننىڭ تەرىسىمىن».
ەل-جۇرتىم تونالعاندا
ارالداي سۋالدىم.
تاۋەلسىزدىگىم ورالعاندا،
بالاداي قۋاندىم.
* * *
مەن - قازاقپىن!..
تۇركى ءتىلدىمىن.
تۇعىرىم ساقتان.
كۇنبيىمدى كوكبورى باققان،
ءبىر وتاۋىمنان تاراعان ءۇيسىن،
تالاي ءبىر ەلدىڭ شاھارىن شاپقان.
قاڭلى مەن قىپشاق،
وعىز بەن الاش...
ءبارى ءبىر جەردەن
باستاۋىن تاپقان.
... كۇن بالاسىمىن!..
ءبىر جۇرتىم عۇننان.
نيەتىم نۇردان،
قۋاتىم حاقتان!
...قاي زامان مىناۋ،
بۇ كىمدەر ءوزى؟
ساقتاسىن كۇداي،
ۇرپاعىم، ساقتان.
32-ءنى ۇمىتپا، جۇرتىم،
86-دا كىمدى الدى تاقتان؟
ءىلىمىڭ - قۇران،
تۇنىعىڭ - يمان.
جاۋىم جوق دەمە،
ۇرانىڭ - «اتتان!»
تالاي دا تالاي بوزداعىم وتكەن،
اجداھاڭدى مۇدىرمەي اتقان.
قۇيىنداعان تالابىم قايدا؟!
قۇشتارلىعىم... ورالىم ۇايدا؟!
الاتاۋىڭدى اينالىپ شىعىپ،
ۇلى دالانى بەس وراپ جاتقان.
...قاراشىعىم-اي!..
... جاناشىرىم-اي!
اۋمەسەر ءناپسىنىڭ سورىنا باتقان.
اقيىعىم بار ەدى-اۋ،
قياننان تويات الاتىن.
لاشىن قۇسىم بار ەدى،
اعىلىپ كەلىپ، قاعاتىن.
اققۋ قۇسىم بار ەدى،
ايدىنعا قاتار قوناتىن.
حاس باتىرىم بار ەدى،
قايىسقان قولدى جاراتىن.
... قولىم قورامساعىمدا جۇرەتىن...
كوزىم عالامشارىڭدا بولاتىن.
ادىرنانى اڭىراتقانىمدا،
جاۋىمدى جەبەم تاباتىن.
كۇرەڭىم كۇلدىرلەگەندە،
ساي- سالا قۇلاق سالاتىن.
التى قۇلاش نايزامدى ويناتقانىمدا،
التى شاقىرىمنان نايزاعاي جاناتىن.
قىرىقتىڭ ءبىرى قىزىرىم ەدى،
سايگۇلىگىم - كاناتىم!..
جالعىز يەمنىڭ كۇزىرىندا ەدىم.
وزەنىم جوعارى اعاتىن.
داريعا، دۇنيە-اي، ءبىر ادىمدا ەكەن،
ماڭگىلىك تۇنەك-قارا ءتۇن.
* * *
مەن - قازاقپىن!..
...قازىعۇرت دەگەن جەردەمىن.
...ءبىر بالاما شەجىرە باستاپ بەرگەنمىن:
زور بايلىعىڭ - ءدىنىڭ دەگەم.
يت - جەتى قازىنانىڭ ءبىرى دەگەم!...
بۇل كەرۋەن - مەنىڭ كەرۋەنىم!
كولىكتەن قارا نارىم بار،
جۇلدىزدان جورامالىم بار،
تاريحىم قانمەن جازىلعان،
ءتىل-كوزگە «سابالاعىم» بار.
جالپىدان جاماعاتىم،
جالعىزدان اماناتىم...
ءتورت تۇلىگىم،
...سەگىز قىرىم،
...توعىز... تورابىم.
جەتى قازىنامدا ءبىر ورالىم...
ۇلى تويىما «تايقازانىم» بار.
جارقىنىم بار كۇن بولىپ كۇلىمدەگەن،
التىنىم بار قادىرى بىلىنبەگەن.
سىرىم باتىر ماڭگىلىك تاريحقا ەندى،
ناۋىرىزباي ەرلىگىن حالىق كوردى.
مەڭمۇراتىم جۇلدىزعا باعىت بەردى،
كۇلتەگىنىم تۇنەكتى تىلىمدەگەن!!!
ءسۇيىنشىم بار قۋانىشىمدا جۇگىرەتىن،
جورگەگىم بار جۇرگەنگە ىلىنەتىن.
ءدام-تۇزىمنىڭ جۇعىمى ىقىلاسىمنان،
داۋلەتىم بار ىنتامەن بىرىگەتىن.
ەركىندىگىم ىنتىماعىممەن باعالى
ۇرپاعىما ميراسىم قالادى.
جارىم ىرىسىم جاقسى سوزىمنەن،
جارتى باقىتىم قولمەن جاسالادى،
وسكەنىم الاقانىمدا،
وركەنىم ءار وتاۋىمدا.
مەرەيىم بيىكتىگىمدە،
ءۇمىتىم بولاشاعىمدا،
«ۋادەم قۇداي اتىنان».
ءتاۋبام قاناعاتىمنان،
نەگىزىم ادام زاتىنان،
ءومىرىم ماحابباتىمنان.
قۇمارىڭدامىن وجداننىڭ.
سۋىرىلعاندا الماس قىلىشپىن،
قايشىلىققا ەنىپ سۋارىلعاندا.
وت شاشىپ قادالار قانجارمىن!
... ءپىر - بەكەت اساتاياعى.
قيىرىن تاپقان
وعىلاننىڭ!
جەتىسۋ، كوكشە، سارىارقا،
ۇلىمىن ارمان تاۋلاردىن.
حان جايلاۋىمنىڭ تورىندە
حان تاڭىرىندەي ماڭعازبىن.
ىلىمىمە ىزدەنگەن عانا جەتەدى.
ءبىر وزسا، بارىنەن نيەتىم وزىپ كەتەدى.
«كۇس جولىنىڭ» كوشپەندىسىمىن،
اۋىلى-اتامەكەنى!..
* * *
مەن - قازاقپىن!..
ەجەلگى زامانادان،
تۇيسىكپەن حابار الام.
ءومىردىڭ پەرزەنتىمىن،
ءنار الدىم جەر - انادان.
ارعى اتام ارمان قۋىپ،
سەيحۋندى جاعالاعان.
رۋىم - ادام اتا.
تۋىلدىم حاۋا انادان.
ابىزىم قاريادان.
انىزىم ءدۇنيادان...
قازىعۇرت كەمەسىنىڭ.
مازمۇنىن جوبالاعان.
... قاراقتى بابا بولعان،
قاناتتى بابا بولعان.
تىزگىندەپ پەندەلىگىن،
تىلەگىن جاڭالاعان.
تىلسىمدار الەمىنىڭ،
قيسىنىن سالالاعان.
ۋاقىت دارياسى،
باعىتىن سارالاعان.
..كوكبورىم كوككە ۇلىعان!..
...ءبايبورىم ايان العان...
تۇستىگىم تەمىرقااىق،
ۇشقىنىم - تالاپ... ارمان.
قۇلپىتاس - تەرىستىگىم،
كيىز ءۇي - كەڭىستىگىم.
وي تولقىن، سەزىم تەڭىز،
ءسوز دەگەن قارا مارجان!
...اۋليە بابا بولعان...
...امبيە... دانا بولعان.
ءبارى دە ءبىر اتادان،
ءبارى دە بالا بولعاپ.
... دۇنيە شولاق ەكەن،
ادامدار قوناق ەكەن.
ەل كوشكەن، ءداۋىر كوشكەن،
داليىپ دالا قالعان.
... قارالى كوش كەلەدى...
بوز جورعا بوس كەلەدى.
قامكوڭىل قايران ەلىم.
باق قايدا جاڭا جانعان؟!
ساقتاي گور، جاراتقانىم،
نيەتتى قارالاردان.
پولەدەن، جالالاردان،
شىرماۋىق زوبالاڭنان.
ار، يمان، شىندىعىڭ بار،
قيىرىڭ، قۇردىمىڭ بار
كەۋدەڭدە جانىڭ باردا،
لاۋلاپ قال، «قوناق-ادام».
مايقى بي!..
ارىستان باب!..
بەۋ، ياسساۋي!..
...مىڭ جىلدى شامالاعان.
قايىپ ەرەن قىرىق شىلتەن،
... عايىبىم... پانا بولعان.
بايدىبەك، بالاساعۇن،
دۋلاتي، وتەيبويداق
عاسىرلىق اسۋلاردىڭ،
بيىگىن باعالاعان.
اق بەرەن ارىستارىم،
جاۋىنا دارا بارعان.
وتىزدا وردا بۇزعان،
قىرىقتا قامال العان.
جاقسىنىڭ اتى قالدى،
حات قالدى عۇلامادان،
مەيىرىم... ايشا... گاۋھار...
دومالاق اناما ءتان!
اينالدىم، انالاردان!
ءبىرتۋما بابالاردان!
قاق جارعان قارا قىلدى.
حاق جولىن كالاپ العان.
اعىنان اقتارىلىپ،
ويىمەن وت تامىزىپ.
ءار الۋان ولشەمدەردىڭ،
قاباتىن ارالاعان
تاۋىمنىڭ قاسيەتى،
ءسوزىمنىڭ قۇدىرەتى،
دالامنىڭ ۇلىلىعى،
ءبىر اللا تاعالادان!..
* * *
مەن - قازاقپىن!..
ءبىر كوشىم جايىقكا بارعان،
جايقالتىپ ءوڭىردىڭ گۇلىن
قونىسىم ورىنبور، ساۋران...
تۇركىستان عارىشىم، نۇرىم!
قۇنتىمنان قۇرالىپ ولەن،
بىلەگەم ازۋىمدى ايعا!..
قۇدالىق مىڭجىلدىق دەگەم،
گۇلدەنىپ تۇرعاندا سايرام.
بەس جاستا تۇلپارعا ءمىندىم،
ۋلانمىن قايتپاعان جاۋدان.
سىيلاسا بىلگەنگە قۇلمىن،
قۇسىم بار قولىما قونعان.
ءومىرىم، وتكەلىم-شىنار،
كوزىمىن كونەنىڭ - عۇننىڭ.
جازىقتى كوكبورى شىعار،
جازىعىم دالانى ءسۇيدىم!..
اڭگىمەم، ول دا ءبىر نۇردان،
ءانىم بار امىرە سالعان.
...تۇراننان تابىلعان قۇمعان
قاراكوز قۇربىمنان قالعان.
دۇنيە وتەرىن سەزگەم،
بەلگى جوق، «ءبىر عاسىر كۇنىم.
ءبىر ءوزى ءبىر ەلدى جەڭگەن،
بەيبارىس - تۇراشىلدىعىم!
جۇلدىزى جارقىراپ تۋعان،
سارا قىز ولەڭنەن - تۋعىن.
مانشۇك پەن ءاليا قىردان.
مۇحتارىم - كەمەڭگەرلىگىم،
وردام ءاز جانىبەك حاننان،
قوسقۇلاق....قوس شىنار جانعان.
سۋانىم مەككەگە بارعان
سىپاتاي جەبەمنەن - تۇعىن،
داۋىردەن داۋىرگە كەشتىم،
كوردىم سانتاراۋىن جولدىڭ.
اسەتتىڭ عۇمىرىن كەشتىم،
جىر لاعىل - مارجانىن تەردىم.
قاراساي، ءور ءومىر ەدى،
وزتۇرىك، ورەنىم ەدى...
جەكپە-جەك ونەرىم ەدى،
پاش ەتكەن ەرلىگىم ەردىڭ.
شوقان جۇلدىزىم ەدى،
جۇلدىزدى ساپارى قالدى،
ءسۇيىنباي ءبىر ءپىرىم ەدى.
...كەڭ ەتەك شاپانى باردى...
ءبىرجان ءدۇلدىلىم ەدى،
ماعجان جىر-عۇمىر ەدى.
جىگىتتىڭ جيعان مۇلكىنەن،
«اتا جۇرت-وتانى» قالدى،
باس ارىس باۋىرىم ەدى،
باۋىرمال تىلەك بولدىم.
ءۇش ارىس جارىعىم ەدى،
تۇنەكتەن تۇنەككە ەندىم.
بۇحار الىبىم ەدى،
قۇلمامبەت داۋىلىم ەدى.
ءشامشى ءان ءداۋىرىم ەدى.
وي-قىردا كۇن وتكەردىم.
* * *
مەن - قازاقپىن!..
پەيىلىم - ءورىسىم مەنىن.
تامىرىم تەرەندە
مەيىرىم جەمىسىڭدەمىن،
قۇشتارمىن ولەنگە
باتقاندا زامانا مۇڭعا،
ءور كەۋدەم اق ساۋىت.
قازىنام دالادا، قۇمدا.
ءتورىم - ءبىر پاتشالىق!
بولمىسىم جارالۋىمدا،
شاراپات جاقسىمنان
تۇراتىن دانالىعىمدا.
شىراعىم - «تاقسىر-جان»
ءومىردىڭ شىندىعىندامىن،
بىلمەككە قۇمارتام.
پارىزدىڭ قۇلدىعىندامىن،
قارىزىم - «كىل ارقان».
ءبىر جۇرتىم قاعانات ەكەن،
قالىڭ ەل قۇراعان.
كەيىنگىم نە بولار ەكەن؟!
بۇرىنعىم «جىلاعان»...
* * *
مەن - قازاقپىن!..
قۇلىنىم!
بوتام!.. قىلىعى بالداي.
بالاسى جاقسى قانداي-دى.
كۇنەكەي مەنىڭ ايداي اق ماڭداي،
قاراكوزىمنەن اۋمايدى.
دۇنيە كەزەك،
دۇنيە شولاق،
ءدۇنيا جالعان الدايدى.
ءوزىمدى-ءوزىم جاتتاي سىيلادىم،
ارمانسىز ادام بولمايدى.
جەر تانىپ ءجۇردىم، ەل تانىپ ءجۇردىم،
تاۋىمدا قىزىل بۇلدىرگەڭ.
قيادان تاپتىم ءتاڭىرىن گۇلدىڭ،
قادىرىن ونىڭ كىم بىلگەن.
تۇلپارىم باردا، سۇڭقارىم باردا
مىقتىمىن!
ءمارتپىن!
سەرگەكپىن!
ءبىر كۇنىم قىزىق،
ءبىر كۇنىم قىمبات.
ءبىر كۇنىم ارتىق ءبىر كۇننەن.
ومىرلىك جولىن ءبىر كەشەتۇعىن،
اققۋعا قاراپ سۇيسىنگەم.
اڭ مەنەن كۇم تىلدەسەتۇعىن،
توتتىمبەت... سۇگىر كۇيشىمنەن.
... قۇمايدان تازى اسىرىپ
قۋرايدان سىرناي جاسادىم...
بابامنىن جۇرتىن تۇيسىنگەم...
بوز جۋساننىڭ يىسىنەن!
تۇتانا تۋدىم اكە قانىمەن،
قاسيەتىم عوي ول مەنىڭ.
قىزىر بابامنىڭ وسيەت سوزىمەن،
قاۋىشىپ جاتىر جەر-كوگىم.
تۇنلىكتەن نۇرىن توكتى كۇنىم،
ءبىر اۋىز سوزگە تابىنام،
ەركىڭدىگىم مەن تەكتىگىم،
انا سۇتىمەن دارىعان.
ۇشقىرلىق الدىم ادىرنادان،
قۇلاڭعا قۇرىق سالامىن.
ءبىر كۇندىك ساپار ءومىر ماعان.
تال بەسىك - جارتى عالامىم،
اق پەنەن قارا بىرگە مە؟
ار ءۇشىن جان قيعانىم بار
قامشىنىڭ سابىنداي دۇنيەدە.
ۇستارا جۇزىندەي يمانىم بار!
مەن - قازاقپىن!..
سويلەپ كەتسەم، ءسوزىمنىڭ اتاسى بار.
ويلاپ كەتسەەى، ويىمنىڭ ساقاسى بار.
«وركەنىڭ ءوسسىن» دەيتىن اجەم.
اتامنىڭ بەرگەن باتاسى بار.
ءبولىسىپ جەگەندى جاقسى كورەم.
... ولەڭدى جاقسى كورەم،
سەنەڭگەيىن،
التىن ادامىم بار،
پەشەنە كەسەنە.
«اقتابان» زامانىم بار،
كوگەرەر كوسەگە،
بەيكۇنا عالامىم بار
اق باتام،
التىنداي سابىرىم
... بارماقتاي باعىم...
... ساداعا - جانىم!
مىڭدىعىڭنان مىندىعىڭا قادامىم بار!
جاقسىلىعىم بار وت بولىپ جاناتىن.
سايگۇلىگىم بار وق بولىپ اعاتىن.
ەشكىمنەن قالار جاعداي جوق
بۋىرقانىپ تۇرعان تالابىم بار.
...وتكەردىم باستان،
«قۇلاگەر» مۇڭىن.
ءال-ءفارابيدىڭ مۇراگەرىمىن.
ويران بولعان وتىراردىڭ
باتىرمىن، داستانمىن،
قولمەرگەن وسپانمىن.
ارماننىڭ ءبارى مەنىكى،
استىنداعى ايلى اسپانىڭ!
مەن - قازاقپىن!..
ەركىندىك ءۇشىن جاھانعا. كەلدىم.
«مۇڭلىق-زارلىقتان» سۇلۋلىق كوردىم.
قوزى مەن بايان بوپ: «ءبىر مولادا ءولدىم».
ماڭگىلىكتەمىن!
ماڭگىلىكتەنمىن!!!
نۇر بولىپ توگىلدىم،
جىر بولىپ ەگىلدىم،
تاعدىرىم،
ءدىلىم،
عۇمىر - ءىنجۋىم.
تۇتاسىپ جاتقان ءومىرمىن!
تىلەگىم تىنىشتىعىندا ەلىمنىڭ.
دۇنيەم تۇگەلدە «قوڭىرمىن».
جۇرەگىم تابيعاتپەن تامىرلاس،
يەسىمىن جەرىمنىڭ!
«اباي-اقپارات»
