ماحامبەت وتەمىسۇلى. حان ەمەسسىڭ، قاسقىرسىڭ، قاس الباستى باسقىرسىڭ!
ەرلەردىڭ ءىسى بىتەر مە؟
بەركىنىپ ساداق اسىنباي،
بىرتىندەپ جاۋدى قاشىرماي،
بىلتەلىگە دوپ سالماي،
قورامساققا قول سالماي،
قوزى جاۋرىن وق الماي،
اتقان وعى جوعالماي،
بالداعى التىن قۇرىش بولات،
بالداعىنان قانعا بويالماي،
قاسارىسقان جاۋىنا
قاندى كوبىك جۇتقىزباي،
حالىققا تەنتەك اتانباي،
ەرلەردىڭ ءىسى بىتەر مە؟
ماحامبەتتىڭ جاڭگىرگە ايتقانى
حان ەمەسسىڭ، قاسقىرسىڭ،
قاس الباستى باسقىرسىڭ،
دوستارىڭ كەلىپ تابالاپ،
دۇشپانىڭ سەنى باسقا ۇرسىن!
حان ەمەسسىڭ، ىلاڭسىڭ،
قارا شۇبار جىلانسىڭ.
حان ەمەسسىڭ، ايارسىڭ،
ايىر قۇيرىق شايانسىڭ!
مەن — مەن ەدىم، مەن ەدىم!
ەرلەردىڭ ءىسى بىتەر مە؟
بەركىنىپ ساداق اسىنباي،
بىرتىندەپ جاۋدى قاشىرماي،
بىلتەلىگە دوپ سالماي،
قورامساققا قول سالماي،
قوزى جاۋرىن وق الماي،
اتقان وعى جوعالماي،
بالداعى التىن قۇرىش بولات،
بالداعىنان قانعا بويالماي،
قاسارىسقان جاۋىنا
قاندى كوبىك جۇتقىزباي،
حالىققا تەنتەك اتانباي،
ەرلەردىڭ ءىسى بىتەر مە؟
ماحامبەتتىڭ جاڭگىرگە ايتقانى
حان ەمەسسىڭ، قاسقىرسىڭ،
قاس الباستى باسقىرسىڭ،
دوستارىڭ كەلىپ تابالاپ،
دۇشپانىڭ سەنى باسقا ۇرسىن!
حان ەمەسسىڭ، ىلاڭسىڭ،
قارا شۇبار جىلانسىڭ.
حان ەمەسسىڭ، ايارسىڭ،
ايىر قۇيرىق شايانسىڭ!
مەن — مەن ەدىم، مەن ەدىم!
مەن - مەن ەدىم، مەن ەدىم!
مەن نارىندا جۇرگەندە
ەڭىرەپ جۇرگەن ەر ەدىم.
يساتايدىڭ بارىندا
ەكى تارلان ءبورى ەدىم.
قاي قازاقتان كەم ەدىم؟
ءبىر قازاقپەن تەڭ ەدىم.
وزدەرىڭدەي حانداردىڭ،
قارنى جۋان بيلەردىڭ
اتانداي داۋسىن اقىرتىپ،
لاۋازىمىن كوككە شاڭىرتىپ،
سۇلتانىن سۋعا سۇلاتىپ،
حانشاسىن قاقپا الدىندا
جىلاتىپ،
ەرنىن ەتتەي تەسىسىپ،
كەڭىردەگىن كەسىسىپ،
جىراعا باسىن ءتۇسىرىپ،
جىلعادان قانىن اعىزىپ،
باسىن كەسسەم دەپ ەدىم!
ەدىلدىڭ بويى ەن توعاي -
ەل قوندىرسام دەپ ەدىم.
جاعالاي جاتقان سول ەلگە
مال تولتىرسام دەپ ەدىم.
ەڭسەسى بيىك اق وردا -
ەڭكەيمەي كىرسەم دەپ ەدىم.
كەرەگەسىن كەسكىلەپ،
وتىن ەتسەم دەپ ەدىم.
تۋىرلىعىن تەسكىلەپ،
توقىم ەتسەم دەپ ەدىم.
تاقتا وتىرعان حانداردىڭ
توردە وتىرعان حانىمىن
قاتىن ەتسەم دەپ ەدىم.
الديلەگەن بالاسىن
جەتىم ەتسەم دەپ ەدىم.
حان سۋسىنى سارى بال -
سۇراۋسىز ىشسەم دەپ ەدىم.
حاننىڭ كيگەن كىرەۋكە -
ۇستىمە كيسەم دەپ ەدىم.
قانىكەيدەي كورىكتىڭدى
قالىڭسىز قۇشسام دەپ ەدىم.
ۇل تۋسا
كۇن قاقتى ەردىڭ استىندا
كوپ جۇگىرەتىن كۇلىك بار.
كون ساداقتىڭ ىشىندە
كوبە بۇزار جەبە بار.
قارايعاننىڭ، جىگىتتەر،
ءبارىن كىسى دەمەڭىز -
كۇپە-كۇندىز تايراڭداپ،
تۇزگە شىقپاس ەرلەر بار.
تاۋدا بولار تارعىل تاس،
تارىقسا شىعار كوزدەن جاس.
وردالىعا كوز سالساڭ،
وعى قالسا جوعالماس.
توپتان وزعان تارلان بوز،
تۇراسىنان ايرىلسا،
تاستى باسىپ تۇرا الماس.
اسىلدان بولات ۇل تۋسا،
ەكى جاق بولىپ تۇرعاندا،
ەگەسكەن جەردە شارت كەتەر،
جاۋىرىنىنان ءوتىن السا دا
جاماندارعا جالىنباس!
تۋعان ۇلدان نە پايدا؟
التىن تاقتى حانداردىڭ
حاندىعىنان نە پايدا،
قارىپ پەنەن قاسىرگە
تۋرالىق ءىسى بولماسا؟
الاشتىڭ بايلىعىنان نە پايدا،
قۇلاننان باسقا ەل تاپپاي،
قونارىنا جەر تاپپاي،
ماڭقيعان سارى دالادان
ەكىندىدە قۇلاعان
تارىعىپ كەلگەن ەرلەرگە
قايىرى ونىڭ بولماسا؟
اق جۇمىرتقا، سارى ۋىز،
الپەشتەپ قولدا وسىرگەن
تۋعان ۇلدان نە پايدا،
قولىنا نايزا الماسا،
اتانىڭ جولىن قۋماسا؟!
