تەمىرحان مەدەتبەك اعامىز تاۋەلسىزدىكتىڭ باس كەزىندە كەلىپ قوسىلعان ءبىر بۋىن اقىندارعا «التىنكوپىرلىكتەر» دەپ ات قويىپ، ماقالا جازعان بولاتىن. سول ماقالادا ءسىز جايىندا: «ءوزىنىڭ ىشكى الەمىندە بولىپ جاتقان سان ساپىرىلىستار مەن  سان قاپىلىستاردى، بەرىش بوپ قاتقان مۇڭى مەن شەمەن بوپ جاتقان شەرىن اقتارىپ سويلەي الاتىن باتىربولات ءبارىبىر ەڭ الدىمەن ليريك. ليريك بولعاندا دا، توگىلىپ تۇرعان ليريك. ماحاببات ليريگى»، – دەگەن بولاتىن. تەمىرحان اعانىڭ وسى پىكىرىنە بۇگىندە قانشالىقتى «ادال» بولىپ ءجۇرسىز؟
– جانىما ليريكانىڭ جاقىن ەكەنى راس، بولاشاقتا ولەڭ جازارمىن-جازباسپىن – بولمىسىمدا ليريك بولىپ قالا بەرەتىن بولارمىن. ال ماحاببات ليريكاسى دەگەندە، ءار نارسەنىڭ ءوز ۋاقىتى بار. مىسالى، مەنى ءبىر كەزدە كەرەمەت تانىمال ەتكەن «مەن عاشىق قىز» دەگەن ولەڭىم تۋعاندا جيىرمادان جاڭا اسقان شاعىم ەدى، ماكسيماليست كەزىمىز عوي، ول سول جاسىمىزعا جاراسىپ تۇردى. ال قازىر، مۇقاعالي اعامىز ايتقانداي، «ەندى ماعان قىرىقتىڭ قىلىعىن بەر، اقىلىن بەر، ارىن، ايا، قۇداي» دەيتىن كەزەڭگە كەلىپپىز. دۋلات يسابەكوۆتىڭ «قارعىنىنىڭ» كەيىپكەرى جاسىننىڭ «شامپاندى سونداي جەك كورەم، كارى اقىننىڭ ماحاببات جايلى ليريكاسى سياقتى جۇرەگىڭدى قىجىلداتادى» دەگەن جولدارى مەنىڭ قاتتى ەسىمدە قالىپ قويدى. كارى بولماساق تا، ءالى كۇنگى «ماحاببات ليريگى» اتانىپ جۇرۋگە، شىنى كەرەك، ۇيالار ەدىم. تالانت پەن تالاپ بولسا، تاقىرىپ دەگەن تاپشىلىق كورەتىن نارسە دەپ مەن ويلامايمىن.

تەمىرحان مەدەتبەك اعامىز تاۋەلسىزدىكتىڭ باس كەزىندە كەلىپ قوسىلعان ءبىر بۋىن اقىندارعا «التىنكوپىرلىكتەر» دەپ ات قويىپ، ماقالا جازعان بولاتىن. سول ماقالادا ءسىز جايىندا: «ءوزىنىڭ ىشكى الەمىندە بولىپ جاتقان سان ساپىرىلىستار مەن  سان قاپىلىستاردى، بەرىش بوپ قاتقان مۇڭى مەن شەمەن بوپ جاتقان شەرىن اقتارىپ سويلەي الاتىن باتىربولات ءبارىبىر ەڭ الدىمەن ليريك. ليريك بولعاندا دا، توگىلىپ تۇرعان ليريك. ماحاببات ليريگى»، – دەگەن بولاتىن. تەمىرحان اعانىڭ وسى پىكىرىنە بۇگىندە قانشالىقتى «ادال» بولىپ ءجۇرسىز؟
– جانىما ليريكانىڭ جاقىن ەكەنى راس، بولاشاقتا ولەڭ جازارمىن-جازباسپىن – بولمىسىمدا ليريك بولىپ قالا بەرەتىن بولارمىن. ال ماحاببات ليريكاسى دەگەندە، ءار نارسەنىڭ ءوز ۋاقىتى بار. مىسالى، مەنى ءبىر كەزدە كەرەمەت تانىمال ەتكەن «مەن عاشىق قىز» دەگەن ولەڭىم تۋعاندا جيىرمادان جاڭا اسقان شاعىم ەدى، ماكسيماليست كەزىمىز عوي، ول سول جاسىمىزعا جاراسىپ تۇردى. ال قازىر، مۇقاعالي اعامىز ايتقانداي، «ەندى ماعان قىرىقتىڭ قىلىعىن بەر، اقىلىن بەر، ارىن، ايا، قۇداي» دەيتىن كەزەڭگە كەلىپپىز. دۋلات يسابەكوۆتىڭ «قارعىنىنىڭ» كەيىپكەرى جاسىننىڭ «شامپاندى سونداي جەك كورەم، كارى اقىننىڭ ماحاببات جايلى ليريكاسى سياقتى جۇرەگىڭدى قىجىلداتادى» دەگەن جولدارى مەنىڭ قاتتى ەسىمدە قالىپ قويدى. كارى بولماساق تا، ءالى كۇنگى «ماحاببات ليريگى» اتانىپ جۇرۋگە، شىنى كەرەك، ۇيالار ەدىم. تالانت پەن تالاپ بولسا، تاقىرىپ دەگەن تاپشىلىق كورەتىن نارسە دەپ مەن ويلامايمىن.
وسى ارادا ويىما ءتۇسىپ وتىرعان نارسە – كەشەگى كەڭەستىك كەزەڭدەگى قوعامدا ەر مەن ايەل زاتى اراسىنداعى ماحاببات سەزىمى شامادان تىس يدەاليزاتسيالانعان سياقتى كورىنەدى ماعان. اتا ساقالى اۋزىنا جەتكەنشە اھ ۇرىپ، قىز-قىرقىن تۋرالى ۇزدىگە «جىر» جازاتىن ابەس ءۇردىس بىزگە سول كەزەڭدە سىڭگەن سالتسىماق-اۋ دەپ ويلايمىن. شۇكىر، قازىر ار-ۇيات پەن ادەپ-يبانى،  يماندىلىقتى تۋ ەتكەن ءدىني ادەبيەتكە جول اشىق. بۇل دا تاۋەلسىزدىك الىپ كەلگەن جاقسىلىق. ارينە، ءدىن تاقىرىبىنا قالام تارتىپ جۇرگەندەردىڭ ونى يگەرۋى، ورە-دەڭگەيى – بولەك اڭگىمەنىڭ ەنشىسى.
– استاناداعى ادەبي ورتا جايلى ايتىڭىزشى. ءسىز ءۇشىن الماتىدان الىستاۋ – ولەڭنەن الىستاۋعا اينالىپ كەتپەدى مە؟
– ءسوزىڭنىڭ استارىن ءتۇسىنىپ وتىرمىن. شىنىندا دا استاناعا كەلگەلى ءوندىرىپ جازدىم دەي المايمىن. بىراق بۇل باس قالاعا قونىس اۋدارۋىما بايلانىستى ەمەس. جالپى، ءوزىم بۇرىننان سيرەك جازاتىن «سورتتانمىن». ولەڭنەن الىستاۋىما الماتىدان الىستاۋىم سەبەپ بولدى دەسەم، استاناما وبال بولار. ءوزىم جۇمىسباستىلىقتان ارالاسا الماي جۇرگەنىم بولماسا، ەلوردادا جاپ-جاقسى ادەبي ورتا قالىپتاستى دەي الام. ال قالامى جۇرمەي، ولەڭ كەلمەي قوياتىن كەزدەر كەز كەلگەن اقىننىڭ باسىندا بولىپ تۇراتىن بولسا كەرەك. مەنىكى تىم ۇزاققا سوزىلىپ كەتكەنىن دە بايقايمىن. كەيىنگى جىلدارى جىلىنا ءبىر ولەڭ جازسام، قۋانام. اقىندىق مەنى تاستاپ كەتكەن شىعار دەپ تە ويلاپ قويام... «ولەڭ جازۋ قيىن دا، قىزىق تا ەمەس، جاس وتىزدان اسقان سوڭ» دەپ ەسەنعالي اعام ايتپاقشى، سونى قاتتى قايعى ەتكىم دە كەلمەيدى. كەزىندە ولەڭسىز ءومىرىمدى ەلەستەتە الماۋشى ەدىم، ءسىرا، سونداي كەزدە عانا ادام ناعىز اقىن بولاتىن بولسا كەرەك. وسى كۇنى ماعان پوەزيا ءبارىبىر جاستىققا ءتان جانر سياقتى كورىنەدى. بالكىم، ەسەيىپ، باياعى الىپ-ۇشپا سەزىمدەر بايىرقا تاۋىپ، بايسال تارتقان شىعارمىز. كەلىسەم، مەنىڭ ولەڭدەرىمنىڭ نەگىزگى ءتىنى ماحاببات ليريكاسى ەكەنىن ايتقاندار كوپ. بىراق ليريكا تەك جالعىز ماحابباتپەن شەكتەلەدى دەپ كىم ايتتى؟! دەمەك، گاپ باسقادا. الداعىنى ءومىر كورسەتەر. قۇداي قالاعان ءىستىڭ  ءبارى جاقسى، بالكىم اللا تاعالا شابىتىمدى ادەيى شەكتەپ، ۋاقىتى كەلمەي تۇرعاندا شالاعاي، كەرەكسىز دۇنيەلەر تۋدىرىپ، قالامىمنىڭ قادىرى كەتۋىنە جول بەرمەي تۇرعان شىعار، كىم بىلەدى؟! كەيدە سوعان شۇكىرشىلىك ەتەم، قۇدايدان ءۇمىتى بار قۇلمىز عوي...
– اقىن، ادەبيەت سىنشىسى ءامىرحان بالقىبەكتىڭ «قاسقىر قۇداي بولعان كەز» كىتابىندا پۋشكيننىڭ «يا پومنيۋ چۋدنوە مگنوۆەنە» دەپ باستالاتىن ولەڭىن ءسىزدىڭ اۋدارماڭىزدا ءساتتى شىققانى ايتىلىپتى. سوڭعى كەزدە كوركەم اۋدارماعا ۋاقىت تابا الىپ ءجۇرسىز بە؟
– شىنىمدى ايتسام، ول مەنىڭ العاشقى جانە بۇگىنگە دەيىنگى جالعىز اۋدارمام ازىرگە. سوندىقتان مەن اۋدارمامەن شۇعىلداندىم دەپ ايتا المايمىن. ول ستۋدەنتتىك شاقتا ءبىر قايتالاپ وقىعانىمدا پۋشكيننىڭ ايگىلى ولەڭىنىڭ عالامات اسەرىنەن ايىعا الماي جۇرگەن كەزدە جاسالىپ قالعان دۇنيە ەدى. اينالدىرعان بىرەر ساعاتتا كوكەيدە تەربەلىپ ءجۇرىپ-ءجۇرىپ، تۋا قالدى. سۋىعان سوڭ قايتا ورالىپ، ولەڭنىڭ وزىمەن سالعاستىرىپ، شۇقشيا تەكسەرىپ، قىرناپ-جوندىم. ارينە، اۋدارمانىڭ اتى اۋدارما، ءباسىبۇتىن سەنىڭ مەنشىگىڭ بولماعاسىن تىزگىندى قالاعانىڭشا بوساتىپ جىبەرە المايسىڭ. تۇپنۇسقادان الشاقتاپ كەتپەۋ ءۇشىن ءبارىبىر شەڭبەرگە سىيۋعا تۋرا كەلەدى. دەگەنمەن، كوكەيدەگى كوركەم اسەرىمدى مۇمكىندىگىنشە قازاقى ەتىپ بەرۋگە، ەركىنىرەك اۋدارۋعا تىرىستىم. تىم شىعانداپ اۋىتقىپ كەتپەۋ جاعىن دا ەسكەردىم. ناتيجەسى جامان بولماعان سياقتى. اركىمدەردەن بۇعان دەيىن دە جىلى پىكىرلەر ەستىگەم. ءامىرحان جاقسى باعا بەرگەن بولسا، شىنىندا جامان شىقپاعان بولار وندا... 
ءبىر قىزىعى، «يا پومنيۋ چۋدنوە مگنوۆەنەنىڭ» سيقىرىنا اربالعان قازاق اقىندارى از ەمەس، ونىڭ كوپشىلىگىن كەيىننەن ءبىلدىم. مەنىڭ بىلۋىمشە، بىزگە دەيىن عالي ورمانوۆ، قۋاندىق شاڭعىتباەۆ، جاراسقان ءابدىراشۇلى، بايبوتا سەرىكباەۆ، ابزال بوكەنوۆتەر اۋدارىپتى. قىسقاسى، ەڭ كەمى 7 اقىن قازاقشالاپپىز. بۇل تەك مەنىڭ بىلەتىنىم عانا.
– سىزدەردەن كەيىن ادەبيەتكە تاعى ءبىر بۋىن كەلىپ ۇلگەردى.  جاس اقىنداردى وقيسىز با؟ قازىرگى قازاق پوەزياسى جايلى ايتىڭىزشى...
– جاس اقىنداردى جىبەرمەي قاداعالاپ جۇرەم دەپ ايتا المايمىن، دەگەنمەن وقىپ تۇرام. شىنىمدى ايتايىن، بىردەن باۋراپ الاتىن، جۇرەك قىلىن قوزعايتىن ناعىز ولەڭدى سيرەك كەزدەستىرەم. سىرەسكەن جاساندىلىق، ارزان نارسەنى الدەقانداي ەتىپ الىپ-ۇشقان بالاڭقىلىق، ادەمى مۇڭنان گورى ەزىلىڭكى جىلاڭقىلىق باسىم جاستاردا. مەنىڭ ەشكىمدى وقىماي تۇرىپ اقىن بولعىم كەلگەن ءتورتىنشى سىنىپتاعى كۇلكىلى ارەكەتىم سياقتى كوبىنىڭ دەڭگەيى قارىن اشتىرادى. كوپشىلىگىنە ورتاقول ماقالاعا لايىق جايتتاردى ولەڭگە وزەك ەتۋ، كۇڭگىرتتىك، الدەبىر تۇسىنىكسىز ابستراكتسيا ءتان. ەندى جالپىلاما كەمشىلىكتەر قاشاندا، قاي بۋىندا دا كەزدەسەتىن بولسا كەرەك. ال بەس قارۋى بويىندا، قولتاڭباسى قالىپتاسىپ قالعان دارىندى اقىن ىنىلەر مەن قارىنداستار قاتارىندا ەرلان ءجۇنىس، قۇرالاي ومار، باۋىرجان قاراعىزۇلى، ۇلاربەك دالەيۇلى سياقتى ءبىراز جاستاردى ايتا الام. سونىمەن قاتار، راحات ءابدىراحمانوۆ، قالقامان سارين، ميراس اسان، ولجاس قاسىم، باۋىرجان الىقوجا دەگەن جىگىتتەردىڭ جاپ-جاقسى، جىلى ليريكاسى بار، تەك باردى مىسە تۇتىپ توقمەيىلسي مە، ارنارسەنىڭ باسىن ءبىر ۇستاي ما ەكەن، ىزدەنىستەرى از، ەشكىممەن شاتاستىرمايتىن وزىندىك ستيلدەرى جوققا ءتان ءبىرازىندا. وڭايعا ۇيىرسەك. ولەڭنىڭ تۇتاس يدەيا-سارىنىنا جيەندىك جاساۋ، ءبىر-ءبىرىن قايتالاۋ ۇشىراسادى. باۋىرجان بەرىكۇلى دەگەن ءتاۋىر سىنشى ءىنىمىز الماس تەمىرباي مەن اسىلزات ارىستانبەكتىڭ سونداي ءبىر-بىرىنەن ايىرعىسىز ولەڭى تۋرالى ارنايى جازدى دا. وزىنە ۇناعاندى سول قالپى اتى-ءجونى جوق مەنشىكتەپ الا سالۋ كەزدەسىپ قالاتىنى راس. مىسالى، مەنىڭ «ازداپ ابايشا» دەگەن ولەڭىمدەگى «كەۋدە تۇستاعى كەسەك ەت» دەگەن تىركەس ولجاستىڭ بىرنەشە رەت جاريالانعان ءبىر ولەڭىندە سول قالپى ءجۇر. بۇل ەندى ءسوز اراسىندا ايتىپ جاتقانىم.
سوسىن جۇرت كوپ ماقتاعان اقبەرەن ەلگەزەك، ازامات تاسقارا دەگەن جىگىتتەردىڭ شىنىندا دا مىقتى اقىن بولۋى مۇمكىن، بىراق ايتەۋىر «مەنىڭ اقىنىم ەمەس». ءبارى دۇرىس سياقتى، بىراق ولەڭ وقىعانداي ەمەس، ينتەللەكتۋالدىق كروسسۆورد شەشكەندەي بولام. جاساندى، جانسىز، جالىنسىز، جالىقتىرادى. ولارعا قاراعاندا، دينارا مالىكوۆا دەگەن قارىنداسىمىز اقىنىراق مەن ءۇشىن. تاقىرىبىندا شارۋام شامالى، بىراق سەزىم شىنايىلىعى مەن باتىلدىعى، بارشاعا تانىس جايتتى توسىن، ەرەكشە ايتا بىلەتىن قابىلەتى بار. قولتاڭباسى ءالى تولىق قالىپتاسپاسا دا، شىنشىلدىعى باۋرايدى. بىراق سەنتيمەنتاليزممەن عانا ونەر دەڭگەيىنە جەتكەن ولەڭ تۋدىرۋ ءاردايىم مۇمكىن بولا بەرمەيتىنىن ەسكەرسە دەيمىن. مەنىڭشە، جانى اقىن، شىنايىلىققا جاقىن قىز-جىگىتتەرگە ءبارىبىر ەرلان، اقبەرەن، ازاماتتاردىڭ كوپ وقىپ-ىزدەنەتىنى، تاباندىلىعى، بەلسەندىلىگىنەن ۇيرەنۋ كەرەك. 
– كەيىنگى بۋىنعا كوڭىلىڭىز تولىڭقىرامايدى عوي دەمەك؟!
– بارىنە ەمەس، بىراق كوبىسىنە. شىنىمدى ايتسام، ەسەنعالي، تىنىشتىقبەك، گۇلنار سياقتى ءوزىمىزدىڭ الدىمىزداعى اتى زاتىنا اينالعان مىقتى اقىنداردى قايتالاپ وقىعانداي رۋحاني ءلاززات الا المايمىن جاستاردان. مەن اسىرەسە جانىما ەرەكشە جاقىن ەسەن-اعامنىڭ ولەڭىنەن «كايف» الام. وزىممەن قاتارلاس شىققانداردىڭ ىشىنەن بۇگىندە قولتىعى سوگىلىپ، بابىندا جۇرگەن داۋرەن بەرىكقاجىۇلىنا رازى بولام جانە قىزىعام. مۇراتحان دوس شوقانۇلىنىڭ ادامي، جىپ-جىلى ليريكاسىنا ءىشىم جىليدى.
ارينە، بەيتانىس ەسىمگە جولىعىپ، جاڭا دۇنيەدەن ءلاززات العانعا نە جەتسىن، بىراق ونداي ايتارلىقتاي اسەرلى دۇنيە كوپ ۇشىراسا بەرمەيدى. سوندىقتان شيماي-شاتپاعىن ءوزىم وقىپ قالاتىن كوپ جازارماننىڭ اتى-ءجونى ەسىمدە قالمايدى. وزىپ شىقتى دەگەندەرىنىڭ دەڭگەيى ەسەنعاليدىڭ ولپى-سولپى ناشارلاۋ ەپيگونى، تىنىشتىقبەكتىڭ ءبىر ءسات تىنىس العان توبەسىنىڭ ماڭى سياقتى كورىنە بەرەدى. «ماسساعاننىڭ» بەتىندە ءبىر-ءبىرىن جاتىپ كەلىپ ماقتايتىن بەلگىلى ءبىر توپ بار. پىكىرلەرىنە قاراپ وتىرساڭ، كەيدە كۇلكىڭ كەلەدى. پوەزيانى قايدام، ايتەۋىر ورىندى-ورىنسىز قۇر كوبىك ماقتاۋدىڭ الاڭى سول ارا. ادەبي سىن ءوز ميسسياسىن ۋاقتىلى ورىنداپ جاتپاعان سوڭ بوس قۋىس جاڭاعىداي ارزان ماقتانعا تولعانى ءۇشىن جاستاردى كىنالاۋعا دا بولماس. دەگەنمەن، «بايعۇستى بارەكەلدى ولتىرەدى» دەمەكشى، جاستاردى ول وسىرەدى دەي المايمىن، سىن تۇزەلمەي ءمىن تۇزەلمەيدى عوي. كەيدە ءوزىمنىڭ قاتالداۋ تالابىم مەن كىناز تالعامىم ءۇشىن قىسىلاتىنىم بار. سوسىن دا پىكىر ايتا بەرمەيمىن. وزگەنى جوعارىدان سىناپ-مىنەيتىن كەرەمەت دەڭگەيگە جەتكەن كلاسسيكپىن دەگەنىم ەمەس، ادام بويىنان اسىپ سەكىرە المايدى، ءوزىمنىڭ دە جازا الماي كەتكەنىم تالعامىم تۇساعاننان شىعار دەپ ويلايمىن كەيدە. ساۋىتبەك اعامىزعا بەرگەن سۇحباتىندا اتاقتى رەسەيلىك كينورەجيسسەر سەرگەي سولوۆەۆ: «تالعامى مىقتى ادام تالانتى جەتپەگەندىكتەن جاقسى دۇنيە جاساي الماۋى مۇمكىن، بىراق ول ەشۋاقىتتا جاسىق دۇنيە جاسامايدى. جاساي قالسا دا، جۇرت نازارىنا ۇسىنبايدى، ۇسىنۋعا تالعامى جىبەرمەيدى» دەپتى. مەن سوعان قول قويام. بالكىم كەيدە جاقسى دۇنيەلەردى كورمەي قالاتىن شىعارمىن ول ءۇشىن عافۋ وتىنەم. بىراق، جالپى ادەبيەتىمىزدە الدەبىر توقىراۋ، تالعامسىزدىق بار دەۋگە بولادى...
– سوڭعى ۋاقىتتا قانداي ماسەلەگە كوپ باس اۋىرتاسىز؟
– تۇككە تۇرمايتىن تاتىمسىز، وڭەزە دۇنيەلەر مەن شىن شەدەۆرگە بەرىلۋى ءتيىس ناقتىلى باعانىڭ ابستراكتسياعا اينالىپ كەتكەنى قىنجىلتادى. سونىڭ كەسىرىنەن قازىرگى وقىرماننىڭ تالعامى مەن تانىمى ءدۇبارالانىپ، قيسىق قالىپتاسىپ جاتقانداي كورىنەدى. قازاقتىڭ ءتىلىن مەڭگەرمەي-اق قازاق جازۋشىسى اتانۋ قالىپتى جاعداي بولىپ كەتتى عوي قازىر. اتىن اتاپ، ءتۇسىن تۇستەگەنمەن پايدا جوق، وندايلار سونشالىق ولەرمەن جانە ەشكىمنىڭ سوزىنە پىسقىرايتىن دەپ جۇرگەن جوق. سىرىم بابامىزدى «كۇندە جەڭەتىن» بادىكتەر ادەبيەتكە بيلىك ايتار جاعدايعا جەتىپ قالدى. وسى تۇڭىلتەدى. 
ءوزىم جاماندى-جاقسىلى ادەبيەتشى بولعاسىن وسى سالانى عانا ايتايىن. مىسالى، قازاق ادەبيەتىندە اقىرىنا دەيىن ءوزىن «سىعىپ الىپ جۇمىس ىستەگەن»، ومىرلىك مۇراتىنا ءباسىبۇتىن ارناعان، باسقاعا سەلت ەتىپ الاڭداماعان، ساياساتتا، باسقادا تالاسىم بار-اۋ دەپ ءراسۋا بولماعان مارقۇم كەشەگى قادىر مىرزا ءالي، كوزى ءتىرى مۇحتار ماعاۋين، ءابدىجامىل نۇرپەيىسوۆ سياقتى ساناۋلى كاسىپقوي ادامداردى ايتۋعا بولادى. ال «تالانتتىلار» تىم كوپ-اق. اناۋ دا، مىناۋ دا، مەن دە، سەن دە – ءبارىمىز «تالانتتىمىز»، اينالىپ كەلگەندە – ناتيجە ماردىمسىز. تولستوي اقساقال ايتتى دەيتىن، «مەن ەتىكشى بولسام دا، جامان ەتىكشى بولماس ەدىم» دەگەندەي ايقىن ماقسات، ناقتى ناتيجەلى ءىس كەرەك-اق اركىمگە. سونىڭ ىشىندە، قىرىققا كەلسەم دە، كەيدە ءالى ءوز ورنىمدى تاپپاعانداي سەزىنەتىن ماعان دا سول جەتىسپەيدى.
– اڭگىمەڭىزگە راحمەت!