جۇما, 20 قىركۇيەك 2024
ادەبيەت 1947 0 پىكىر 5 تامىز, 2024 ساعات 14:29

مومىننىڭ اقىسى...

سۋرەت: bezformata.com

تەڭىز جاعالاۋىنداعى كۋرورتتى اۋىلداردىڭ بىرىندە يسفەنديار اتتى جىگىت اعاسى ءومىر ءسۇرىپ جاتتى. دەگەنمەن «ءومىر ءسۇردى» دەگەن ءسوز ونىڭ تۇرمىس سالتىنا ءتىپتى سايكەس كەلمەيتىن. ايتەۋىر ءبىردى-بىرگە جالعاپ، ايەلى مەن ءۇش بالاسىن زورعا اسىراپ، ولمەستىڭ كۇيىن كەشىپ جاتقان... جوق، ءبىز بۇعان وتاعاسىن كىنالاۋدان تىپتەن اۋلاقپىز. وبالى نە كەرەك، ەلۋدى ەڭسەرگەن يسفەنديار ەشقاشان بىرەۋگە الاقان جايىپ كورگەن ەمەس، ەرتەلى-كەش تىربانىپ ەڭبەكتەنەتىن دە جۇرەتىن.

«جۇمىستىڭ اۋىر-جەڭىلى بولمايدى»، - دەگەندى ۇنەمى ايتۋدان جالىقپايدى. الايدا ءبىر ءتىلىم ناننىڭ وعان وڭايلىقپەن كەلگەن كۇنى بولعان ەمەس. وسى جاسىنا دەيىن نە ىستەمەدى دەڭىزشى: ۇستا دا بولدى، قۇرىلىسشى دا بولدى، قولىنان كەلمەيتىنى جوق ءوزىنىڭ. بىراق ايتەۋىر قانشا ەڭبەكتەنسە دە، تۇرمىسىنا شىر بىتپەي قويدى. كەيدە ءوزى كۇيبەڭ تىرلىكتەن شارشاپ تا كەتەدى، قانشا دەگەنمەن جاسى دا كەلدى عوي. سودان ءبىر كۇنى جازعى ماۋسىمدا ءۇيىن دەمالۋشىلارعا جالعا بەرىپ كورگىسى كەلدى. الايدا ويلاپ قاراسا، وزدەرى شيەتتەي بەس ادام قۋىقتاي ۇيگە زورعا سىيىپ ءجۇر، ول ءبىر. ەكىنشىدەن، ءۇيدىڭ ەسكىرگەنى سونشا، قاۋساپ قۇلاپ قالۋدىڭ ءسال-اق الدىندا تۇر. اسىرەسە ەدەنى اركىمنىڭ تابانى تيگەن سايىن شيق-شيق ەتىپ، زارلاپ قويا بەرەدى بايعۇس. قالا بەردى، جاۋىن جاۋسا، توبەدەن تامشى سورعالايتىنى تاعى بار. قىسقاسى، جوندەۋگە قىرۋار قاراجات قاجەت ەدى.

يسفەنديار تۋا-ءبىتتى وسى ءبىر اۋىلدىڭ ازاماتى بولاتىن. ال وندايلار بۇل اۋىلدا ساۋساقپەن سانارلىقتاي ەدى. ۇلكەن قالا سەكىلدى تىرشىلىگى قايناپ جاتاتىن بۇل اۋىلدا بۇرىن 150-200 شاقتى عانا وشاق بولسا، سوڭعى كەزدەرى مۇندا جاڭا تۇرعىندار لەك-لەگىمەن قونىس اۋدارىپ، نەبىر ءزاۋلىم سارايلار مەن بيىك-بيىك ۇيلەر كوبەيدى.

پاھ، شىركىن، كۇن سايىن تاڭەرتەڭ سول ۇيلەردەن شىعاتىن كولىكتەردى ايتساڭشى، تۋرا ءبىر قاراپايىم ادام ەمەس، پاتشالار مىنەردەي. بىراق ءبىر قىزىعى، سول قابات-قابات ساراي يەلەرىنىڭ باسقا جاقتاردا دا ءۇيى بار-اۋ، سەبەبى اۋىلعا اندا-ساندا مەرەكەلەر مەن دەمالىس كۇندەرى عانا دەمالىپ كەتۋگە باس سۇعادى. العان كەزدەرى ۇيلەر قاڭىراپ بوس تۇرادى. ال يسفەنديار بايعۇستىڭ ماڭدايىنا بىتكەنى وسى قيراپ قالۋدىڭ ءسال-اق الدىندا تۇرعان لاشىق قانا. بىراق تا سول جاپىرەيگەن لاشىق ىلعي ىعاي مەن سىعايدىڭ كوركىنە كوز تويماس سارايىمەن يىق تىرەسىپ قاتار تۇر. ارالارى ءارى كەتسە 100-150 مەتر قاشىق شىعار. بىراق وتاعاسى ەشقاشان ءوزىنىڭ بايباعلان قوڭسىسىنىڭ بىرەۋىن دە كوزبەن كورگەن ەمەس، ولاردىڭ كىم ەكەنىن ءتىپتى تانىمايدى دا. ءاي بىراق ءبىر جاقسىسى، يسفەنديار ەشقاشان ءوزىن بايلارمەن سالىستىرىپ، تاعدىرىنا نالا ايتىپ كورگەن ەمەس. تۇندە ۇيقىسى تىنىش. دەنساۋلىعى دا، شۇكىر. بادالارى دا ارسىز قىلىق كورسەتپەپتى ءازىر. كەلىنشەگى دە تۋرا ءوزى سەكىلدى مومىن جان، كۇن سايىن جاراتقاننىڭ وزىنە وسىنداي جار مەن بالا-شاعا بەرگەنىن شۇكىرشىلىك ايتاتىن. الايدا، كەيدە وتاعاسىنىڭ كوڭىلى ءتۇسىپ تە كەتەدى. وندايدا بىراق بىرەۋگە مۇڭ شاعىپ، بىرەۋدەن بىردەڭە سۇرامايدى. بار بولعانى نامازىندا تاڭىرگە «مەندە باسقالار سەكىلدى تىربىڭداپ ەكتەنىپ-اق ءجۇرمىن عوي... باسقاسىنىڭ بارىنە كوندىگۋگە بولار-اۋ; بىراق مىنا قاۋساپ تۇرعانۇيدى قايتەم؟ تەزىرەك قولعا الماسام، بىرەر جىلدا دالادا قالامىز عوي...» دەپ كۇبىرلەيدى...

جىلدار العا جىلجىعان سايىن جىگىت اعاسى بارىنە قولدى ءبىر-اق سىلتەپ، تاعدىرىنا كوندىكتى. الايدا سوڭعى كەزدەرى ول ءبىر ادەت تاپتى: ىستەيتىن ءىسى بار ما، جوق پا، تاڭەرتەڭ ەرتە تۇرىپ الادى. سويتەدى دە ۇيىنەن شىعىپ، ءبىراز جان-جاعىنا قاراپ، اۋىل اراسىن ارالاپ ءجۇرىپ قايتادى. بۇگىن دە سول ادەتپەن اۋلاعا شىقتى. ارايلاپ اتقان تاڭ شاپاعىنا قاراپ، كەۋدەسىن كەرە تازا اۋاسىن جۇتىپ تۇرعان. كەنەت... كەنەت كوزىنە اۋدەم جەردە ءبىر نارسە جىلت-جىلت ەتكەندەي كورىندى. ونىڭ جىلتىراعانى سونشا، ءتىپتى كۇن ارقان بويى كوتەرىلگەن سايىن ونىڭ شۇعىلاسىمەن شاعىلىسىپ، تۇپ-تۋرا مۇنىڭ جانارىن وت بوپ قاريتىنداي. «كەشە كەشكە عانا بۇل جەردە ەشتەڭە جوق ەدى عوي؟» دەپ ويلادى ول ەڭ ءبىرىنشى. سول سەبەپتى الدىمەن بىرەۋ-مىرەۋ شىعىپ قالا ما دەپ، ءسال توسىپ تۇردى. بىراق اينالادا وزىنەن باسقا تىرس ەتكەن تىرشىلىك بىلىنبەگەن سوڭ نە دە بولسا كورمەككە جاقىنداپ كەلدى. كەلدى دە الگى جىلتىراعان نارسەنى جەردەن ءيىلىپ كوتەرىپ الىپ، الاقانىنا سالىپ قارادى. وي توبا، «نيكولاي زامانىنىڭ وندىعى» ەكەن. التىن! يسفەنديار كەدەي دە بولسا، كورسوقىر ەمەس ەدى: كونە زامان جادىگەرلەرىنەن جاقسى حاباردار بولاتىن. سەبەبى باياعىدا، اكە-شەشەسى ءتىرى كەزدە، ءوزى ۇستالىقتى ەندى باستاپ جاتقان بوزبالا شاعىندا سول ءداۋىردىڭ التىن-كۇمىسىن كورگەنى بار-دى. ويتكەنى وزدەرى دە ول تۇستا اۋقاتتى تۇقىمنان بولاتىن. مىنا التىندى كورگەندە كوز الدىنا جارىقتىق اناسىنىڭ نەبىر كەرەمەت اشەكەيلەرى ەلەستەدى. سوندىقتان جىگىت اعاسى جوققا جاسىماي، قاشاندا «ءار نارسە ءوز ۋاقىتىندا...» دەپ سابىرعا جەڭدىرەتىن. يسفەنديار مۇنداي التىننان بۇيىم جاساپ جۇرگەن تۇستا، قازىرگى ءزاۋلىم ساراي يەلەرى ءتىپتى تۋماعان دا شىعار، ءسىرا. ەندەشە، مۇنداي بايلىق ءدال بۇل جەردە قايدان جاتىر؟!. الدە، سونشا جىل كەدەيلىككە توزگەنىنە سىيلىق رەتىندە قۇداي «سابىر ءتۇبى – سارى التىن» دەگەننىڭ تۋرا ماعىناسىندا وسىلاي «اسپاننان التىن جاۋدىرا» سالدى ما ەكەن؟ ايتەسە، مىناداي زاماندا، تاپ ءوز ءۇيىنىڭ الدىنا بۇل نارسە قايدان كەلدى؟ «ءمۇمىن بىرەۋ ادەيى تاستاپ، تاسادان مەنى مازاق قىلىپ تۇر ما؟» دەپتە ويلادى ءبىر جاعى. الايدا ونداي ەشكىمدى بايقامادى. سوندىقتان ولجانى اقىرىنداپ، قوينىنا تىقتى دا، وسى ءبىر «ولجاسى» جايلى جان بالاسىنا ءتىس جارماۋدى ءجون سانادى. نە دە بولسا، كەزىندە كورە جاتار...

بايقاعان دا شىعارسىزدار، يسفەنديار - وتە ۇستامدى ازامات. ونىڭ ۇستىنە مىنا ومىردە اشىلمايتىن سىر جوق. ادامداردان اللانىڭ ەرەكشەلىگى دە سول، ول بارلىعىن بىلەدى، بارلىعىن كورەدى. سوندىقتان دا جىگىت اعاسى الگى «وندىقتى» الىپ، سەنىمدى ءبىر جەرگە تىعىپ قويدى.

كەلەسى تاڭدا وسىنداي جاعداي تاعى قايتالاندى. يسفەنديار بۇل جولى مۇنىڭ جايدان-جاي ەمەس، ارتىندا ءبىر نارسە تۇرعانىن انىق سەزدى. سولايشا كۇن سايىن تۋرا سول ءبىر جەردەن تاپ سونداي «ولجاعا» كەنەلە بەردى، كەنەلە بەردى. بىراق بارىندە تەك «وندىق» اقشا عانا ەمەس، اراسىندا «25-تىك رۋبل» دە كەزدەسىپ قالىپ جاتاتىن. سولايشا ءبىراز كۇن ءوتتى. يسفەنديار قانشا تىرىسسا دا، «جارىلقاۋشى مىرزاسىنىڭ» كىم ەكەنىن بىلە الماي-اق قويدى.

«پوشتاشى»; ءوزى ىشتەي سولاي ات قويىپ الدى، ءوز ءىسىنىڭ شەبەرى ەكەن. «ۇستالىپ» قالماس ءۇشىن، كەلۋ ۋاقىتىن ۇنەمى قۇبىلتىپ وتىردى. بىردە كەشقۇرىم، بىردە ءتۇن جارىمدا نەمەسە تاڭ سارىدە. سول سەبەپتى دە يسفەنديار ونىڭ ۇستىنەن تۇسە الماي-اق قويدى ءبىر. ول ءوز قولىنداعىسىن اۋلاعا تاستاپ، جوق بوپ كەتەتىن.ءۇي ەگەسىن تاڭعالدىرعان تاعى ءبىر جايت، «جارىلقاۋشىنىڭ» سوڭىنان بىردە-ءبىر ءىز قالدىرماۋى بولدى. قاقپا جابىق، ءوزى كىسى بويلاماس بيىك...

جاندارى جانناتتىق بولعىر اتا-اناسى كەزىندە قولدارىنان كەپ تۇرعاندا وسىنداي بيىك قورشاۋ قويىپ بەرىپ كەتىپتى...ءسىرا، بالالارىنىڭ شاماسى كەلمەي قالارىن سەزگەندەي...يسفەنديار قاتىرىنان قانشا ءتۇن اۋلاعا شىعىپ، قانداي دا ءبىر تىرس ەتكەن دىبىس شىعار ما ەكەن، بىرەۋ-مىرەۋدى كورىپ قالار ما ەكەنمىن دەپ اينالاسىن اڭدۋمەن بولدى.سول ماقساتتا تۇنگى «قاراۋىلدىعىنا» ۇيىقتاپ قالمايىن دەپ، كۇندىز كوز شىرىمىن الاتىن بولدى. ءتىپتى ءۇيىنىڭ كىرە بەرىس بۇرىشىنان «باقىلاۋ پۋنكتىن»دە جابدىقتاپ تا قويدى. ۇزاق تۇندە وسى جەردە وتىراتىن بولعان سوڭ، وزىنە بار جاعدايدى جاساعان ءتۇرى عوي. اۋلانىڭ بۇرىشىنا شىعارىپ تاستاعان ەسكى كەرەۋەت تە وسى تۇستا قاجەتىنە جاراي كەتتى. يسفەنديار سول كەرەۋەتكە جانتايىپ «تۇنگى قوناعىن» كۇتەدى.

ساعاتتار زۋلاپ وتە بەردى، يسفەندياردىڭ ءتوزىمى تاۋسىلا باستادى. قاقپادان ەشكىم قارعىپ تۇسكەن جوق، نە ونى قاعىپ تا كىرگەن جوق. سولايشا ءوزىنىڭ «تۇنگى قوناقتى» كۇتۋ تۋرالى ويىنان جالىعا باستاعان. كەنەت سونداي تۇندەردىڭ بىرىندە قۇلاعىناالىستان ءبىر دىبىس ەمىس-ەمىس ەستىلگەندەي بولدى. دىبىس قاقپانىڭ استىڭعى جاعىنان شىعىپ جاتقان ەدى. تەمىردىڭ ءدال جەرگە كومىرلەگەن جەرى تاس دۋالمەن قورشالعان بولاتىن، سونىڭ ساڭىلاۋىنان. كوز الماي سول تىرس ەتكەن جاققا قارادى دا وتىردى. ءتۇننىڭ كوزگە تۇرتسە كورگىسىز تاستاي قاراڭعىسىنان ارەڭ دەگەندە كوزى شالدى، اۋزىنا تىستەگەن ءبىر نارسەسى بار ەگەۋقۇيرىق قاقپادان وتۋگە تىرمىسىپ جاتىر ەكەن. ساڭىلاۋ وتە تار بولاتىن، سوندىقتان سىيماي جاتسا كەرەك. بۇل ونسىزدا كۇتە-كۇتە كوزى ءتورت بولعان «قوناعىن» شوشىتىپ المايىن دەپ ءۇنسىز عانا باقىلاپ تۇردى. ول ولاي تىرمىستى، بىلاي تىرمىستى ايتەۋىر ءبىر كەزدە اۋپىرىمدەپ اۋلاعا كىردى دە، جان-جاعىنا ءبىراز جالتاقتاپ تۇرىپ، كەلەسى «ولجانى» كۇندەلىكتى ورىنعا تاستاي سالا زىتىپ، جوق بوپ كەتتى.

ماسساعان، مۇنداي دا قىزىق بولادى ەكەن-اۋ؟!. تاڭ قالعاننان يسفەنديار ءتىلىن جۇتىپ قويا جازدادى ءتىپتى. وسى جاسىنا دەيىنگى ومىرىمدە كوپ نارسەنى كوردىم دەپ ويلاۋشى ەدى، نەبىر تىلسىم وقيعالار جايلى دا ەستۋشى ەدى. بىراق تاپ مۇنداي جايتتى ءوز باسىمنان كەشىرەمىن دەگەن وي ءۇش ۇيىقتاسا تۇسىنە كىرىپ كورمەپتى. انشەيىندە كۇندىز اۋلاداعى تاۋىق پەن ونىڭ بالاپاندارىنا كۇن بەرمەيتىن كەمىرگىش تىشقاننىڭ ءتۇن بالاسى ۇيقى كورمەي وسىنداي مىندەت اتقارۋىنا نە تۇرتكى بولدى ەكەن، ءا؟!. «مەن بايعۇستىڭ وعان بەرەر تۇگىم دە جوق قوي؟» دەپ، كوڭىلى قۇرعىر ودان سايىن بوسادى وتاعاسىنىڭ. قۇداي كۋا، العاش «ولجا» تابىلا باستاعالى كۇنى بۇگىنگە دەيىن يسفەنديار ونىڭ ءبىر تۇيىرىنە دە تيىسكەن جوق بولاتىن، جاراتۋ ءتىپتى ويىنا كىرگەن دە ەمەن. بار ماقساتى قالايدا بەيتانىس جارىلقاۋشىنى ۇستاپ الىپ، «اينالايىن، مۇنىڭ ءبارى نە ءۇشىن؟» دەپ سۇراعىسى كەلدى. ال، ەندى ادام ەمەس جانۋار ما، جاندىك پە، ەگەۋقۇيرىق وزىنە وسىنشا قىزمەت ەتەدى دەپ كىم ويلايدى؟ تاپ مىنا زاماندا ايدالاداعى ءسىڭىرى شىققان كەدەي بايعۇس تۇگىلى، ادامدار ءوز جاقىنىنىڭ ۇيىنە باس سۇقپايتىن بولدى عوي. ەندەشە، مىنا جايتتى قالاي تۇسىنۋگە بولادى؟!. يسفەنديار تىشقان تاسىپ اكەلگەن التىن سومداردىڭ ءوزى سەكىلدى جالاڭاياق بىرەۋدىكى ەمەس ەكەنىن كەرەمەت جاقسى بىلەدى. بايعۇس كەدەيدە مۇنداي بايلىق قايدان بولسىن. اقشا قازىر تەك جۇرتتان پارا الۋشى جەمقور مەن، الاياق شەنەۋنىكتەردە عوي. ال كۇن سايىن نانىن ادال تاۋىپ جۇرگەن جاندار... ءجا، سونىمەن بۇل نە دە بولسا الگى ءزاۋلىم ساراي يەلەرىنىڭ بىرىنىكى بولۋى كەرەك دەپ ءتۇيدى ول. سونى ەگەۋقۇيرىق يىسكەپ تاۋىپ، جالعىز مەن ەمەس، مەن سياقتى تالاي مۇقتاج جانداردىڭ اۋلاسىنا تاستاپ كەتىپ جۇرگەن بولار دەدى. نە دە بولسا، بۇل – اللانىڭ ءىسى! كىپ-كىشكەنتاي عانا جاندىكتى جاقسىلىقتىڭ جارشىسى ەتۋ تەك سونىڭ عانا قولىنان كەلەتىن قۇدىرەت.

دۇنيەسى مەن مال-مۇلكىنىڭ ەسەبى جوق ءبىر باي بالكىم بىرەر التىنىنىڭ جوعالعانىن بايقاماۋى دا مۇمكىن. ويتكەنى ونىڭ باسى كۇن سايىن «قايتسەم،تۇيەنى تۇگىمەن جۇتام؟» دەگەن ويمەن اۋرە ەمەس پە؟ الىنعان اقشانى سودان سوڭ وسىلاي التىنعا اينالدىرىپ قويادى، اقىرى مىنە قىزىعىن تىشقان كورىپ جاتىر. تىشقان كورگەندە دە وعان التىننىڭ كەرەگى دە جوق قوي، وسىلاي اللانىڭ بۇيرىعىمەن كەرەك جەرىنە، مۇقتاج جاندارعا تاراتىپ بەرۋدە.

يسفەنديار بولعان جايتتى باسىندا وزىنە ءسوز بەرگەندەي ەشكىمگە ايتپاۋعا بەكىندى. ءتىپتى ايەلىنە دە.ول تاعى شىداماي بىرەۋگە ءتىس جارىپ قويسا شە... باسىنا بالە تىلەپ الىپ قايتەدى، سوندىقتان ۇندەمەگەننەن ءتاۋىرى جوق....
وقيعا وسىلاي جالعاسا بەردى. ەگەۋقۇيرىقتىڭ ارقاسىندا يسفەنديار «باي ادامعا» اينالدى. بىراق اعامىز اقىلدى ادام بولاتىن، اسىپ-تاسىپ كەتكەن جوق، كەرەك دەسەڭىز ءتىپتى تابىلعان التىننىڭ بىردە-ءبىر تۇيىرىنە تيىسپەدى دە. سول باز-باعىدا نەمەن اينالىسسا، سونى جالعاستىرىپ جۇرە بەردى. وسىلاي بەس-التى اي ءوتتى. ءبىر كۇنى ەگەۋقۇيرىق وزىنەن-ءوزى كەلمەي قويدى. ارينە، اقشا دا ساپ تىيىلدى. يسفەندياردىڭ ازداپ كوڭىلى تولقىدى. جوق، اۋلاسىنا التىن كەلمەي قويعانىنا ەمەس، مۇلدەم ولاي ەمەس! ول يەسى تىشقاننىڭ ۇرلىعىنىڭ ۇستىنەن ءتۇسىپ، بايعۇستى ءولتىرىپ تاستامادى ما ەكەن دەپ قورىقتى. الايدا ونداي ويدان تەز ارىلدى، ياعني، «تىشقان ەكەش تىشقان دا وسىعان دەيىن تاسىعان داۋلەتىن جەتكىلىكتى دەپ ءبىلىپ، ەندى باسقا ءبىر مۇقتاج بىرەۋگە تاسيىن دەگەن شىعار» دەپ جۇباتتى ءوزىن. سودان ءسال تىنىشتالايىن دەدى... بىراق بۇل قۇپياسى جايلى جۇمعان اۋزىن اشقان جوق. جانە سونشا بايلىق ونى جولدان دا تايدىرا المادى. الايدا الدىڭعى كەزدەگىدەي ەمەس، ەندى بىرتىندەپ التىنداردى شەتىنەن اۋىستىرىپ، اقشاسىن ءۇي ىمەن اۋلاسىن جوندەۋگە جۇمسادى. ءوزىنىڭ قولىنان كەلمەيتىنى جوق دەپ ەدىك قوي. سوندىقتان بۇل ءىستى قانداي دا ءبىر كومەكشىسىز ءبىر ءوزى اتقاردى. بالالار دا ەسەيدى. ەكى بولمەلى قۋىقتاي ۇيگە تاعى ەكى بولمە قوستى: ءبىرى ۇلىنا، قالعان ەكەۋى ەكى قىزىنا. ولار اكەلەرىنىڭ بۇل ارەكەتىنە رازى بولدى. اركىمنىڭ باس-باسىنا ءبىر-ءبىر جەكە بولمەسى بولادى دەگەنگە باسىندا سەنە المادى. ءۇيدىڭ ىرگەتاسى مىقتى ەكەن، يسفەنديار ەش ويلانباستان ەكىنشى قابات كوتەردى. سولايشا باسپاناسى ماڭايىنداعى باي-باعلانداردىكىنەن اسىپ تۇسپەسە، ەش كەم بولعان جوق. جارتى عاسىرلىق عۇمىرىندا يسفەندياردىڭ كورمەگەن قيىندىعى قالماعان ەدى ءوزى دە. قانشا قينالسا دا، تۇرمىستىڭ اۋىرتپاشىلىعىن ءبىر ءوزى يىعىمەن كوتەردى. وزىنەن باسقا ەشكىم ونىڭ سالماعىن سەزىنبەسە ەكەن دەپ تىلەيتىن. سوندىقتان جوقشىلىق دەگەننىڭ نە ەكەنىن بىلەتىن اعامىز ءوز قولى ءوز اۋزىنا جەتكەن سوڭ جاعدايىناشار كورشى-قولاڭ، تۋعان تۋىستارعا كومەكتەسە باستادى. ەڭ سوڭىندا ءتىپتى تانىمايتىن جانداردىڭ دا مەسەلىن قايتارماۋعا كوشتى. قينالىپ جۇرگەن ادام كورسە، قولىنان كەلگەنشە قاراجات ءبولدى. كومەك سۇراي كەلگەن ەشكىمدى قۇر قول قايتارمادى.

ءۇي ءىشى ونىڭ جانۋارلارعا، اسىرەسە تىشقاندار مەن ەگەۋقۇيرىقتارعا دەگەن ەرەكشە ىقىلاسىنا ءتانتى بولدى.

ءتىپتى تاڭ قالاتىن دا. ونىڭ سىرىن سۇراعاندارعا يسفەنديار جاي عانا: «ە، بىلە بىلسەڭىزدەر، بۇل ءتىلسىز جاندىكتەر كەي ادامداردان ءجۇز ەسە قايىرلى ءارى سەنىمدى»، - دەپ جاۋاپ بەرەتىن...

فارحاد اسكەروۆ، «ششەدروست نوچنوگو گوستيا»

اۋدارعان: ءماريام ءابساتتار

Abai.kz

0 پىكىر