وسى، ايتىسكەر اقىندار ءبىر-بىرىمەن ايتىسىپ ماشينە دەيسىن بە، كانۆەرت دەيسىڭ بە، ءتىپتى التىن دومبرا ۇتىپ الىپ جاتادى. ال، مەن، كۇن سايىن قاتىنىممەن ايتىسام دا جۇرەم... ۇتقان تۇگىم جوق. قاتىنىم ايتادى "اناۋ جەرىڭدى جۋان ساننان جوعارى قاراي قىسە-ە-ە-ەپ قانا، ايتىسپاي نەگە تىنىش جۇرمەيسىڭ" دەيدى.... مەنىكى ونشا قىسىلا قويمايتىن ءبىر پالەسى بار-اۋ دەيمىن... ايتىسىپ كەتەم ... قولىما دومبرا ۇستاماي-اق، ... قاي جەردە جۇرسەم دە قاتە جازۋدى كورسەم، ءبىتتى... ايتىسقىم كەلىپ كەتەدى.... كوپ جاعدايدا جەڭە الماي، كۇيىنىپ، ۇيگە كەلسەم قاتىنىم ايتىسقا شاقىرادى....... (مىناۋ سول ءبىر ايتىسىمنان ءۇزىندى).

قاتىنىممەن ايتىسىم

قاتىنىم:

ايتىسپاي تىنىش جۇرسەڭ عوي،
باستىعىڭا جاعار ەڭ!
وتىرىك كەيدە كۇلسەڭ عوي،
جايلى قىزمەت الار ەڭ!
شامالى قۋلىق بىلسەڭ عوي،
مولداۋ ايلىق تابار ەڭ!

مەن:

ۇندەمەي جۇرسەم جۇندەيدى،
اسىپ كەتسەم – كۇندەيدى.
وتىرىك كۇلگەن ادامدى،
دەيمىسىڭ، باستىق بىلمەيدى؟
كورسەتسەڭ دە ناتيجە،
كوزدەرىنە ىلمەيدى.
ارام تابىc جاساسام،
بايىڭدى ەل-جۇرت كىم دەيدى؟
ونداي تالانت مەندە جوق.
قولىمنان قۋلىق كەلمەيدى.

قاتىنىم:

جۇرتتىڭ اناۋ، قاتىنى،
ۇلدە مەنەن بۇلدەدە!
ينوماركا، التىنى
بولمايدى نەگە مەندە دە؟

مەن:

ايتىستى باستاپ كەتتىڭ ѓوي،
مۇجىمەسەڭ بولماي ما؟
جاۋاپسىز قالسام ۇندەمەي،
شىندىق ءولىپ قالماي ما؟
ءومىر دەگەن وسىنداي،
ايتىستاردان تۇرماي ما؟ – دەيمىن دا، باياعى...

(مۇحامبەديا احمەتوۆتىڭ فەيسبۋكتەگى پاراقشاسىنان)