(ساياسي ساتيرا)

بيىكتىگىنەن باس اينالاتىن الىپ اعاشقا باسەكەگە قابىلەتتى وتىز ەلدىڭ پرەمەر مينيسترلەرى ورمەلەپ بارادى. شورتي كيىپ، شالقاسىنان تۇسكەندەرى دە، گالستۋگتەرى بۇتاققا ءىلىنىپ، سالبىراپ تۇرعاندارى دا بار. وتىز ەلدىڭ قاتارىنا ىلىگۋ ءۇشىن مەن دە ورمەلەدىم. قازاقستاننىڭ پرەمەر- ءمينيسترىمىن عوي، بۇتاقتان-بۇتاققا سەكىرىپ، وقتا تەكتە كەكىرىپ، اشەيىن ەرىگىپ بارامىن دەپ ويلاعانمىن. ءبىر بۇتاقتان ەكىنشى بۇتاققا سەكىرە بەرگەنىمدە:

– ءاي، مۇرتتى بالا، بىزگە قارىزدارىڭدى قاشان قايتاراسىڭدار؟ – دەگەن دىرىلداق داۋىستى ەتسىدىم. قاراسام، قاي ەل ەكەنىن ايتپاي-اق قويايىن، شەتەلدىك شاشى جالبىراعان، قولدارى قالتىراعان ءبىر شەنەۋنىگى ەكەن. جۇمعان اۋزىمدى اشپاستان، كەلەسى بۇتاققا قولىمدى سوزدىم، قاراسام، گونكونگتىڭ ۇكىمەت باسشىسى جاڭعاق جەگەن تيىن سياقتى سەكىرىپ بارادى! تاعى ءبىر داۋىس شىقتى:

– قارىزىمدى قايتارشى، وتىنەمىن، قازاقستان!

ۇيالىپ كەتتىم. وتىز ەلدىڭ قاتارىنا قوسىلۋ ءۇشىن تىرباڭداپ، تىراشتانىپ كەلەمىن، ىشقىرىمنان شالبارىم شەشىلە جازداپ، بىراق ءبارىبىر جۇرەك وتىم مازداپ، بيىككە ۇمتىلدىم. كوز الدىما ەكسپو-نىڭ كورمەسى ءۇشىن بەرىلگەن قاراجاتتاردى جىم-جىلاس جەپ قويعاندار ەلەستەپ، تومەن قاراي قۇلاپ كەتتىم!  ءبىتتى! «قۇدايىم-اۋ، سىرتقى قارىزىمىز  153,5 ميلليارد دوللار ەكەن عوي! ۇيات-اي!»

سودان جەرگە باسىم قادالىپ، ەكى اياعىم روگاتكى بولىپ قالا ما دەپ ەدىم، ابىرويىم بار ەكەن، تومەنگى بۇتاققا كىرپىگىممەن ءىلىنىپ قالدىم.  بىرەۋ يىعىمنان تۇرتەدى. قاراسام، قىتاي ۇكىمەتىنىڭ باسشىسى.

– جاعدايىڭىز قالاي؟

– باسىم اينالىپ...

– انەۋكۇنى ۇيىڭىزگە بارىپ قايتتىم. جوق ەكەنسىز.

– ە؟

– ەسىڭىزدەن شىعىپ كەتتى مە؟ 18 ميلليارد دوللار قارىز ەمەسسىز بە؟

– مەن بە؟ قازاقستان قارىز دەسەڭىزشى...

– ۇيالمايسىز با؟ انە بەرەمىن، مىنە بەرەمىن دەيسىز دە... شارشاپ كەتتىم تەگى...

– قازاقستانعا ايتامىن. بەرەدى، ويباي، بەرەدى، قازاقستان قاشىپ كەتپەيتىن شىعار؟

قۇدايىم-اۋ، ءبىر قىتايدىڭ وزىنە 18 ميلليارد قارىز ەكەنبىز-اۋ؟ قايتىپ وتىز ەلدىڭ قاتارىندا وتىرىپ ەت جەيمىز؟ حالىق اش دەيدى مە؟ ەلدى جەمقورلار جايلاعان دەيدى مە؟ قۇقىق قورعاۋشىلاردا ادىلەتسىزدىك دەيدى مە؟ دەموكراتيا رەانيماتسيادا دەيدى مە؟ 

سودان بار كۇشىمدى جيناپ، ءوزىمدى-ءوزىم قيناپ، جوعارى ۇمتىلدىم. تابيعاتىمدا جايباسارمىن عوي، مۇرتىمنان كۇلىپ قويىپ، كەلەسى بۇتاققا قولىمدى سوزا بەرىپ ەدىم، بىرەۋ اياعىن باسىما قويىپ جوعارى قاراي زۋىلداپ بارادى ەكەن. سيراعىنان شاپ بەرىپ ۇستاي الدىم. شۆەيتساريا پرەزيدەنتى ەكەن. «ي-ي، سانىمدى  قاسىپ جىبەرە قويشى...» دەگەنى.. «قايدا؟» دەپ سۇرادىم. «ەكىنشى ورىنعا! بىزگە جەتۋ سىزدەرگە قايدا؟» دەگەن ول بيلەي جونەلدى. سول بيلەگەن كۇيى بۇتاقتان بۇتاققا سەكىرىپ...  ال مەنىڭ قارنىم اشتى... «ا-ا-ا-ەو!» دەپ ەسىنەپ الىپ، ەندى ەت جەي بەرگەنىمدە، استىمداعى بۇتاعىم سىنىپ كەتىپ، تومەن قاراي زۋىلداي جونەلدىم! الىستان امەريكا: «اباي بولساڭشى!» دەپ ايقايلادى. ءۇشىنشى ورىندا تۇرىپ. تومەن قاراي زۋىلداپ كەلەمىن، زۋىلداپ كەلەمىن! جولاي  سينگاپۋر، شۆەتسيا، دانيا، يرلانديا، نيدەرلاندى، نورۆەگيا جانە كانادا قولىن سوزدى، قايداعى، 47-ءشى بۇتاققا قۇلاعىممەن ءىلىنىپ قالدىم. قۇلاعىم جىرتىلىپ كەتپەسە ەدى؟ ەشتەڭە ەستىمەيتىن ۇكىمەتىمنىڭ قۇلاعى ەدى... ەڭ سوڭعى بۇتاقتا وتىرعان ۆەنەسۋەلا وكىلى قۇيرىعىن شاپاتتاپ كۇلەدى دەيسىڭ! ۇيالعانىم-اي! قورىقپاڭىزدار وتىز ەلدىڭ قاتارىندا ءشاي ءىشىپ وتىرۋعا ۋادە بەرەمىن، ەگەر ءۇشىنشى مارتە تاعايىندالسام!

Abai.kz