يمان قالماي، يبا قالماي ادامدا،

وت بوپ تۇرعان، ءورت بوپ تۇرعان زاماندا

وۋ، راببىم! قازاعىمدى ساقتاي گور،

قول جايعىزبا قايىرسىز بەن جامانعا!

جۇرسەك-تاعى تالاي وتقا جانىپ ءبىز،

ەمەسپىز عوي ءپاتۋاسىز، پارىقسىز.

«ەلىم-اي» دەپ ەكىنشى رەت زارلاتپا،

ءالى ەسى كىرمەي جۇرگەن حالىقپىز.

ءوزىڭ وڭدا، ايتپەسە ءبىز وڭبايمىز،

جات مەيرامدى «جاڭا جىل» دەپ تويلايمىز.

ۇيقىمىزدان ويانا الماي جۇرگەسىن،

اياز-اتا اۋليە دەپ ويلايمىز.

وۋ، راببىم! كىتابىم بار، ول – قۇران،

اتا-ءداستۇر – سارقىلمايتىن مول مۇرام.

«ەل يەسى – تەك قازاق دەپ بۇل ەلدە»،

قاشان عانا كۇمبىرلەيدى دومبىرام.

26 جەلتوقسان، 2016 جىل

مىرزان كەنجەباي

Abai.kz