حالىق اش ەمەس
«پرەزيدەنت كەلەدى!» دەگەن حابار جەتىسىمەن اۋدان اكىمى ۇشىپ-قونىپ «بيلەپ» ءجۇردى، تىنىم تاپپاي، اياعىمەن قارا جەردى يلەپ ءجۇردى. اناۋ جەرگە باردى، مىناۋ جەرگە باردى، كەمشىلىكتەرىن كورسەتىپ، قاراماعىنداعىلاردىڭ ءسولىن سىعىپ الدى، ءتىپتى كولىگىنىڭ ۇستىنە شىعىپ الدى:
– ۇيلەردى اكتەڭدەر، دارەتحانالاردى سىرلاڭدار، قىسقاسى، قاراپ تۇرماڭدار!
پرەزيدەنت كەلدى. اۋدان اكىمى سوڭىنان ەردى.
– مىناۋ نە؟ – دەپ سۇرادى پرەزيدەنت.
– كوشەدەگى كوپشلىك دارەتحاناسى.
– نەگە ەكى قاباتتى؟
– ءۇستى – جەنسكي، استى – مۋجسكي...
– اۋدان ءالى وزگەرمەپتى. ۇيلەر جۇپىنى، سۋ ماسەلەسى شەشىلمەگەن. اناۋ نە؟
– دارەتحانا...
– قابىرعالارىن قىمبات مرامورمەن جاپقاندارىڭ قالاي؟
– بيۋدجەتتەن بولىنگەن قارجىنى ءتيىمدى پايدالانايىق دەپ...
– اناۋ قاتار تۇرعاندار؟
– دارەتحانالار....
پرەزيدەنت اۋدان اكىمىنە بۇرىلىپ ەدى، ول مۇرىن استىنان مىڭگىرلەدى:
– دارەتحانالاردىڭ كوپتىگى، حالىقتىڭ توقتىعى...
باعادان، قىمباتشىلىقتان باستارى اينالعان ءنوپىر حالىق اكىمنىڭ سوزدەرىنە «ماس» ەدى، اقىلى دارەتحانالار بوس، ويتكەنى حالىق اش ەدى...
مۇحتار شەرىم
Abai.kz