Oliga Vedler: Prostiyte nas
Shyndyq osylay aityluy tiyis
Kórshimiz Reseyding tәuelsiz Ukrainagha basqynshylyq sayasaty bizdi qashanda qyraghy bolyp, ózgelermen birge, múnday aranadatushylyqty aiyptaudy toqtatpaghanymyz jón. Alayda bizding baspasózde, әsirese, jergilikti jerlerdegi budjetten qarjylandarylatyn baslymdar búl taqyrypqa kelgende mýldem ýnsiz. Olar «Sen tiymesen, men tiymen» sayasatyn ústanatyn sekildi. Osy orayda Qostanayda orys tilinde shyghatyn, eshkimge alaqan jaymay-aq, aitaryna aitatyn «Nasha gazeta» atty aptalyqtan ýirenerlik jayttar jeterlik. Biylikke onsha únamasa da múnda asa ózekti taqyryptardy ainalyp ótpeydi. Ózimiz sóz etken Ukraina mәselesinde de syrt qalmady. Búghan bizding myna úsynyp otyrghan maqalamyz kuә. Mýmkin, búl elimizdegi ózge de azuyn aigha bileytin, el qazynasynan jýzdegen milliondap qarjy alatyn orys tildi basylymdargha da oy salar.
Jaybergen Bolatov,
Qostanay.
Oliga Vedler:
- Rodina. Ya chetko oshutila, chto znachit dlya menya eto slovo 24 fevralya 2022 goda, kogda nachalasi bratoubiystvennaya voyna na Ukraiyne. Ya ponyala, chto ne hochu takogo «bolishogo brata» y «russkogo mira» dlya svoey strany, y esly vdrug beda priydet v nash dom, tverdo znaiy, kuda budu bejati ot voyny. Y eto budet ne vojdelennyy kogda-to Chelyabinsk, eto budet teplyi, raznoyazykiy, lubimyy mnoy Shymkent. Eto budet glubi strany, gorod, gde proshly 6 let moey prekrasnoy y bespechnoy yunostiy.
No pered etim budu do poslednego volonteriti, kak eto delaet seychas moya milaya svaha v Harikove. Preklonyaisi pered ee mujestvom. Nevozmojno spokoyno smotreti fotografiy razrushennogo krasavsa Harikova y chitati: «Segodnya ezdily v apteku poluchati medikamenty, a cherez chas tuda priyletelo...»
Moy Kazahstan - eto seychas ostrovok spokoystviya y bezmyatejnosti. Svoi nebolishui semiu, kotoruu razmetalo po miru (syn v Rossii, byvshiy muj v Germaniiy), ya priglasila etim letom v Kazahstan, tak kak eto edinstvennoe mesto, gde vsem vozmojno vstretitisya y poluchiti svoy kusochek schastiya.
Ya blagodarna svoey strane za to, chto Deni Pobedy v etom godu proshel spokoyno y bez bryasaniya orujiyem, kak by ne vozmushalisi obiyjennye za pamyati o dedah. Dlya menya pamyati o dedah - eto nevozmojnosti povtoreniya voyny y postoyannaya zabota o veteranah. Priyatno y neojidanno bylo uviydeti 98-letnuu ukrainskui jenshinu-veterana s podkrashennymy gubami, na kabluchkah y s takimy ponyatnymy slovamy o miyre. Dumaiy, v etoy ee sohrannosty - y fizicheskoy, y intellektualinoy - proslejivaetsya zabota gosudarstva. Vedi, kak izvestno, bytie opredelyaet soznaniye. Tak, mojet, ne vse tak strashno na etoy Ukraiyne, kak nam maluut?
S chuvstvom glubokogo omerzeniya zastavila sebya dochitati na stranisah «NG» pisimo cheloveka, zamahnuvshegosya na jurnalistov «Novoy gazety». Gazety, chetyre jurnalista kotoroy byly ustraneny deystvuyshey rossiyskoy vlastiu. Znaet ly on, kak umiral Yuriy Shekochihiyn, s kotorogo posle otravleniya soshla koja? Kak ubivaly Annu Politkovskui? Tak ubivait pravdu. Vse, kto rabotaet v «Novoy gazete», - eto ludy budushego: umnye, besstrashnye, chestnye y sovestlivye.
Y gde-to jdut menya v dalekom Piytere neskoliko legendarnyh martovskih nomerov «Novoy gazety», zabotlivo kuplennye synom. Schitala y schitai, chto glavnye funksiy pressy, krome dostavky svejih novostey, - gumanitarnaya, obrazovatelinaya, pasifistskaya. Seyati razumnoe, dobroe, vechnoe nikto ne otmenyal. Nu a te, kto poddalsya koniunkture y piyshet v ugodu vlastyam, vystupaiyt protiv budushego svoih detey. Takih nikogda ne smogu ponyati.
A priymer mirolubiya y tolerantnosty pokazyvayt nam nashy vmig povzroslevshie deti. Pobyvav u Kseniy Peterburjskoy na Smolenskom kladbiyshe, moy dety vnesly v odnu molitvu moih harikovskih rodstvennikov, stradaishih ot voyny, y moih kazahstanskih rodstvennikov, podderjavshih Putina. Ya plakala, kakie je umnye nashy deti! A v myslyah prosila u nih prosheniya za to, chto my dopustily etu voynu, bessmyslennuy y besposhadnuy, y tak bezdarno razrushily ih prekrasnui, polnui nadejd y planov jizni. Prostiyte nas.
Abai.kz