Мұның бәрі нені білдіреді? Біздің қазақ қандай қиын шақта да осылай жұмыла кетеді, аузынан жырып басқаға бергісі, өзгеге көмектескісі келіп тұрады және ең кереметі олардың ешқайсысы сол сауапты ісі үшін қайырым сұрамайды. Осы жылуға ақша қосып жатқандардың көбі – не баспанасы, не көлігі, тіпті қызметі де жоқ ең қарапайым жұрт. Қалай ғана мейірленбейсің!

Бұл қасиет бізге қайдан келді? Қан арқылы сіңді. Қазақта асар, жылу, байғазы, ерулік, кеусен, байлау, шүлен, сауын деееп кете беретін қайырымдылықтың сан атасы болды. Көбін қазір ұмытып барамыз. Оттегі концентраторына ақша жинау – осындағы жылу дәстүрі. Қазір дамыған елдерде "крауфандинг" деген нәрсе бар. Ол – осы жылу жинаудың заманауи түрі. Бірақ олар біреуге бір тиын беру үшін бүге-шүгесіне дейін сұрап, зерттеп барып береді. Ал біздің қазақ қалтасындағы барын шын сеніммен, шынайы көңілмен ұсынады.

Бұрынғы қазақ тоқ адамның аш адамға, сау адамның науқас адамға, бай адамның кедей адамға жылу беруі – Құдай алдындағы қарыз деп білген. Қуанатынымыз, қазір де солай. Алла бізді осы қасиетімізден айырмасын! Жылу жүректі жылытады. Жылуға ақшасын қосқан, дұғасын қосқан барша қайырымды жандарды Тәңір жарылқасын!