Қазақтың сөзі бай десек, орыстілділер сенбес. Тіпті, қазіргі жастар да күмәнмен қарайды. Мыңдаған сөз архаизмге, историзмге айналып кетті. Көбісі қолданыста жоқ.

"Парасат" журналындағы "Тіл - тірек" деген айдар аясында топтап берілген ұмытыла бастаған және сирек қолданылатын сөздерді қарап отырып, "Іңкәл" деген сөзге көзім түсті. Бұл сөзді өз басым естіген емеспін. Әлі де қолданатын аумақтар бар шығар. Оның мағынасы - "етке салатын нан" дегенді білдіреді екен.

Көп жерде "қамыр" дейді, бір өңірлерде тура солай - "етке салатын нан" дейді. Қамыр жалпы атауы. Ал екіншісі шұбалаңқы. Мына "Іңкәл" қонымды екен. Неге етке салатын нанды "Іңкәл" демейміз. Көне де болса, өз сөзіміз ғой. Оның екінші тынысын ашсақ, тамаша болар еді.

Дүрәлі Дүйсенбай

Facebook-тегі парақшасынан