Сізге өтірік, маған шын, сіз сенбейсіз, мен сенемін, Астанада «Ө» әрпіне ені екі метр, биіктігі бес метр, елді елең еткізетін ескерткіштің ашылу салтанаты өтіп жатты. Билік есімді шенеунік шірене қалып:

- «Ө» әрпіне не себепті ескерткіш ашып отырмыз? Немене, қолымыз қышып ба­ра­ды ма, әлде ақшаны қайда жұмсарымызды білмей, алақанымыз ысып бара­ды ма? Кім айтады?-деген сауал тастады. Жиналғандар жүн түтіп тұрғандай, жым-жырт.

- Мен білемін, мен айтайыншы?-деп сұрады  2011 жылғы Қоян министр қо­лын көтеріп.

- Ауыз өзіңіздікі, айта  беріңіз,-деді Билік жөтеліп.

-«Ө» әрпіне ескерткіш орнатуымыздың себебі, қазақ әрпіне деген құрметіміз. Орыстың «мягки-и-и знагына» ескерткіш қойып отырған жоқпыз ғой...

- Мен білемін,-деді бір кезде шарша-ап отырған Шындық.

- Айтыңыз, айтыңыз да, үйіңізге қайтыңыз...

- Еліміздің билігі «Ө» әрпінен басталатын Өтірікке ескерткіш қойып отыр. Өтірік ақпарат. Өтірік өмір, халықты алдау...

- Жоқ!-деп қалды Билік,-біз халыққа өтірік айтпау үшін Өтірікке ескерткіш қойып отырмыз. Өтірікке ескерткіш қою арқылы «Өтіріктің аты-өтірік!» деген ойды меңзеп отырмыз.

-Былай тұрыңыздаршы, мен де көрейінші,- деген жер астынан дауыс шыққан­дай болды. Бұрынғы жыл- Барыстар да, 2011 жыл Қояндары да жалт қарасты. Жер бауырлап Ұлу келе жатыр еді.

Сізге өтірік, маған шын, сіз сенбейсіз, мен сенемін, Астанада «Ө» әрпіне ені екі метр, биіктігі бес метр, елді елең еткізетін ескерткіштің ашылу салтанаты өтіп жатты. Билік есімді шенеунік шірене қалып:

- «Ө» әрпіне не себепті ескерткіш ашып отырмыз? Немене, қолымыз қышып ба­ра­ды ма, әлде ақшаны қайда жұмсарымызды білмей, алақанымыз ысып бара­ды ма? Кім айтады?-деген сауал тастады. Жиналғандар жүн түтіп тұрғандай, жым-жырт.

- Мен білемін, мен айтайыншы?-деп сұрады  2011 жылғы Қоян министр қо­лын көтеріп.

- Ауыз өзіңіздікі, айта  беріңіз,-деді Билік жөтеліп.

-«Ө» әрпіне ескерткіш орнатуымыздың себебі, қазақ әрпіне деген құрметіміз. Орыстың «мягки-и-и знагына» ескерткіш қойып отырған жоқпыз ғой...

- Мен білемін,-деді бір кезде шарша-ап отырған Шындық.

- Айтыңыз, айтыңыз да, үйіңізге қайтыңыз...

- Еліміздің билігі «Ө» әрпінен басталатын Өтірікке ескерткіш қойып отыр. Өтірік ақпарат. Өтірік өмір, халықты алдау...

- Жоқ!-деп қалды Билік,-біз халыққа өтірік айтпау үшін Өтірікке ескерткіш қойып отырмыз. Өтірікке ескерткіш қою арқылы «Өтіріктің аты-өтірік!» деген ойды меңзеп отырмыз.

-Былай тұрыңыздаршы, мен де көрейінші,- деген жер астынан дауыс шыққан­дай болды. Бұрынғы жыл- Барыстар да, 2011 жыл Қояндары да жалт қарасты. Жер бауырлап Ұлу келе жатыр еді.

- Сіз кімсіз өзі?-деп қалды Қоян қыз қылымсып.

- Ұлумын.

- Куәлігіңіз бар ма?-деп сұрады полицей Қоян.

Ұлу куәлігін көрсетіп еді, онда: «2012 жыл қожайыны Ұлу мырзаға берілді» деп жазылған екен. Қоян полицей талып қалды. Қоян қыздың әкесі де қызына: «абайлап сөлемейсің бе?» деп жағына салып қалды... Биліктің де дегбірі қашып, қатты сасып, аузын ашып, «А-ассалаумағалейкум,Ұлу жылы! Хош кел­діңіз, төрлетіңіз!»-деп құрақ ұшты. Жүгіріп келіп, Ұлуды жерден көтеріп ал­ып, алақанына салып, жылы лебімен үрлеп, аялап, жағымпаздана:

- Былай тұрыңыздар, Ұлу келе жатыр! Ұлу! Мыжып кетесіздер ғой!-деді. Ұлу жерге түсіп, ескерткішке ұзақ қарады.

- Бұл немене?-деп сұрады сосын.

-Бұл ма? Бұл...-деп міңгірледі Билік,-жәй әшейін, ескерткішке ескерткіш қой...

- Менің жылымда да Билік өтірік айтатын болғаны ма?-деп Ұлу мырза күрсініп қалды.

- Саясатта да өтірік!-деп шыңғырды Шындық,-Демократияны әдейі «зейнеткерлікке» шығарғандарын жасырып отыр, жемқорлар  «жемқорлықпен күресіп», көп шенеунік қулық-сұмдықтарын асырып отыр...

- Біз сізді тәуелсіздігіміздің жиырма жылдығы мерекесі құрметіне бір камаз медаль, екі вагон ордендермен марапаттаймыз!-деп жалпақтады Билік. Қасындағы көмекшісіне ым қағып еді, Өтірік ескерткіші жанына екі камаз медальдар мен ордендер төгілді.

- Бұл не?-деп сұрады Ұлу.

- Бәрі сіздікі...

- Қазақ жастары тәуелсіздік үшін желтоқсан көтерілісін бастағанын білесіз.. 1986 жыл қазақша қай жыл?

- Ит...шошқа.. доңыз...-деп міңгірледі Билік.

- Барыс!-деп дауыстады Шындық.

- Мына ордендерді Барыстарға тарату керек еді!-деген ұлу Биліктің шекесіне сұқ саусағымен  «тоқ-тоқ» еткізді. Билік бұл әрекетке намыстанған жоқ, қайта «Мені көрдіңіздер ме?  Анау- мынау емес, Ұлу шекеме шертті» дегендей  ісіп-кеуіп тұрды. Қатты ісініп кетсе керек, тұрған жерінде «тарс!» етіп жарылып кетті.  Бұрынғы тарап кеткен қоян жүрек депутаттар қорық­қандары­нан қол шапалақтады... Жұрт:«Жасасын Ұлу жылы! Ұлу-жылында тек шындық жасасын! Ұлу Нобель сыйлығына ұсынылсын!»- деп шулап жатты. Шындық та қуана қол шапалақтап тұрған, манағы қоян полицей ақырын келіп, оның бүйіріне  екі жүзді пышақты тығып алды... Сөйтті де, түк болмағандай сәбізін «қырт-қырт» жеп тұра берді. Жұрттан бөлек шығып, Шындық кетіп бара жатты, қаны жерге тамшылап... Бұрылып қарап еді, биік тұғырда тұрған Өтіріктің ескерткіші тілін шығарып: «білі-білі-білі!»-деді мазақтап...

«Абай-ақпарат»