مۇحتار ماعاۋينگە

مۇحا، مۇحيت استىڭىز،

سەكسەنگە اياق باستىڭىز.

ءتۇپسىز تەرەڭ دۇنيەنىڭ،

تاس قاقپاسىن اشتىڭىز.

مىناۋ سۇرعىلت زاماننىڭ،

ءۇستى – بوران، استى – مۇز.

سۇرقايلاردان ءتۇڭىلىپ،

تۋعان جەردەن قاشتىڭىز.

ءوز حالقىڭنان بولىنبە،

ءوز قاعىڭنان جەرىنبە.

سەنى كۇتىپ جەتى اتاڭ،

اۋناپ جاتىر كورىندە.

كۇرسىنەدى بالبالتاس،

اتامەكەن تورىندە.

ۇمىتپايدى وزەن-سۋ،

تاۋ مەن تاسىڭ تەگىندە.

قاز-ۇيرەگىڭ ءجۇزىپ ءجۇر،

ءباز باياعى كولىڭدە.

توزعان جۇرتتىڭ جۇرناعى،

وتىر تۋعان جەرىڭدە.

وزگە تۇگەل سەنى اڭساپ،

شۇبارتاۋدا سوعىپ تۇر،

ازىناعان جەلىڭ دە.

مۇحا، قايدا باراسىڭ؟

ەل كەزىپ نە تاباسىڭ.

قوسامىن دەپ ويلاما،

قۇرلىقتاردىڭ اراسىن.

بىرىكتىرسەڭ جەتپەي مە،

بار قازاقتىڭ بالاسىن.

سەن بىلمەسەڭ كىم بىلەر،

تۋعان ەلدىڭ باعاسىن.

كوڭىلگە الىپ قايتەسىڭ،

يت پەن قۇستىڭ تالاسىن.

تىرناي بەرمە ەلىڭنىڭ،

جازىلمايتىن جاراسىن.

بيتكە وكپەلەپ سالما وتقا،

التىن توننىڭ جاعاسىن.

تاۋلار كوشىپ كەتسە دە،

تاريحتا سەن قالاسىڭ.

اعايىنعا عانا ەمەس،

التى الاشقا اعاسىڭ!

(ماعاۋيانىڭ زيراتى باسىندا تۇسكەن سۋرەت)

نەسىپبەك ايتۇلى،

مەملەكەتتىك سىيلىقتىڭ لاۋرەاتى