ءبىر ەۆرەي «قازاقتىڭ كەيىنگى اقىلىن التىنعا ايىرباستاسا الار ەدىم» دەگەن ەكەن. جاسىراتىن نەسى بار، اۋەلى ءبۇلدىرىپ، سوڭىنان جوندەۋ سۇيەككە سىڭگەن دەرتكە اينالدى. استانا سالدىق. سۋ اعاتىن ارىقتى ۇمىتىپ، ەندى مىنە ءجۇزىپ ءجۇرمىز. جول جىرى، ايقاي-شۋمەن باستالىپ اياعى قۇمعا سىڭگەن سۋداي قۇردىمعا كەتەتىن باعدارلامالار مەن جوبالار: ايتا بەرسەك اڭگىمە كوپ. ايتىپ-جازۋدان جاعداي تۇزەلەر بولسا باياعىدا-اق ۇشپاققا جەتەر ەدىك! تىڭداپ جاتقان ءتىرى پەندە جوق، جاماناتقا قالماي-اق تىنىش جۇرەيىن دەسەڭ تاعى امال جوق...

«نۇرلى جول» تەمىر جول ۆوكزالى توڭىرەگىندەگى «استانا ءسانى» تۇرعىن ءۇي كەشەنىندە تۇرىپ جاتقانىمىزعا ەكى جىلداي بولدى. ناقتى مەكەن-جايىمىز – احمەت بايتۇرسىنۇلى كوشەسىندەگى 53-ءۇي. قالا اكىمشىلىگى جاريالاعان مالىمەتتەرگە قاراعاندا الداعى ۋاقىتتا قارقىندى داميتىن اۋدانداردىڭ ءبىرى وسى ايماق كورىنەدى. قۇبا-قۇپ. قۋانىشتىمىز. قۇدايعا شۇكىر، بوس جاتقان جەر كوپ. تولىق مۇمكىندىك بار. قارامىز كوبەيىپ، بايلانىس جاقسارىپ، ينفراقۇرىلىم دامىپ، مەكتەپتەر مەن بالاباقشالار اشىلىپ، باعدارلى كولىكتەر كوبەيىپ جاتسا نۇر ۇستىنە نۇر بولار ەدى. تەك... 

ءدال قاسىمىزدا «پرومىشلەننىي» تۇرعىن ءۇي الابى ورنالاسقان. وتكەن جىلعى قالا اكىمىمەن بولعان كەزدەسۋدە بۇل ماسەلە ايتىلۋداي-اق ايتىلدى. التاي كولگىنوۆ مىرزا قولعا الامىز دەپ ۋادە بەرگەن. بىراق... «داۋدىڭ باسى –  دايرابايدىڭ كوك سيىرى» دەگەندەي، سيليكات كىرپىش زاۋىتىنىڭ ۋلى اۋاسى ءتوزىمىمىزدى تۇگەسىپ، تىنىسىمىزدى تارىلتتى. 

راس، ءبىر كەزدە بۇل ايماق قالا سىرتى بولعان شىعار. بىراق قازىر جاعداي باسقا. اينالا تالاي تۇرعىن ءۇي سالىندى، الدا ءالى قانشاسى سالىنادى. ءبىراز ۋاقىت قويعانداي بولىپ ەدى، ۋ قۇسۋىن قايتا باستادى. اسىرەسە جەلسىز كۇندەرى تىنىس الۋ ءتىپتى مۇمكىن ەمەس.  

قالا – جاستاردىڭ قالاسى. قالا بەردى، استانا... اۋلا تولى قارا دومالاق بالا. قاراساڭ كوز سۇيسىنەدى. ءبارىمىز مۇندا سولار ءۇشىن كەلدىك. ۇرپاعىمىز دۇرىس ءبىلىم السىن، زامان كوشىنەن قالماسىن دەپ... جانە سولار ءۇشىن ءومىر ءسۇرىپ ءجۇرمىز. ال ولاردىڭ جۇتقان اۋاسى – مىناۋ!.. ەرتەڭگى كۇنى دەنساۋلىعى قانداي بولادى؟!

توقتالا كەتەر جايت، زاۋىت كوبىنە تۇندە جۇمىس ىستەي مە، كۇندىز ايتارلىقتاي ەشتەڭە بايقالمايدى. ەسەسىنە، قاراڭعىلىق تۇسە قولقا قابار ءيىس جايلايدى. ءيىس بولعاندا دا، سونداي ءبىر جاعىمسىز – ۋلى ءيىس. ايتساڭ – اۋزىڭ جازىقتى، ايتپاساڭ... 

تۇسىنەمىز، قاۋىرت تىرلىك كوپ، ماسەلە – شاش ەتەكتەن. اقىرى اقىلداسا كەلە، ۋلى اۋا جۇتىپ وتىرا بەرەمىز بە، ءتيىستى ورىندارعا تاعى ءبىر ەسكەرتەيىك. «ادام ايتسا سەن» دەگەن. جاس جىگىت. بىلىكتى باسشى، ۋادەسىندە تۇرار دەدىك!..

ايتپەسە... جارايدى، ونى كەزىندە كورەرمىز!..

ءبىر توپ تۇرعىندار اتىنان – تۇرماعانبەت كەنجەباەۆ.
اقىن، قازاقستان جازۋشىلار جانە جۋرناليستەر وداعىنىڭ مۇشەسى.

Abai.kz