مەنەن كەيبىر كىسىلەر قارعىس ايتۋدىڭ دىندەگى ۇكىمىن سۇراپ جاتىر. كەشىرىمدى بولۋ، وزىنە جامانشىلىق جاساعان، رەنجىتكەن ادامدار ءۇشىن اللادان جاقسىلىق تىلەۋ مۇسىلمان بالاسىنا جاراسادى. بۇل ەڭ اۋەلى كىسىنىڭ جۇرەگىن كەكتەن، ىزا مەن دۇشپاندىقتان ساقتايدى. سەنى رەنجىتكەن ادامعا دەگەن جۇرەگىڭدەگى دۇشپاندىقتى باسقا ەمەس، سول ادامعا ارنايى جاساعان ىزگى تىلەگىڭ عانا جۋىپ تازالايدى. كوكىرەككە كەك بايلاتپايدى. مەن مۇنى ءوز باسىم ءجيى قولدانامىن.

ەكىنشىدەن شىنايى جاناشىرلىق. ابايدىڭ “ادامدى ءسۇي، اللانىڭ حيكمەتىن سەز” دەگەن ءپالساپاسى ءبىزدى وسىعان تاربيەلەيدى. ۋاعىزدى نە ءۇشىن ايتامىز؟ ادامدار ەكى دۇنيەدە دە جامانشىلىققا ۇشىراماسا ەكەن دەگەن جاناشىرلىقپەن ايتامىز. ەندەشە قارعىس، وسى نيەتىمىزگە كەراعار ارەكەت.

بىراق ومىردە نەشە ءتۇرلى جاعداي بولادى. ءتۇرلى زۇلىمدىققا ۇشىراعان كىسىنىڭ قاتتى جانى قىسىلعاندا اۋىزىنان ەرىكتى-ەرىكسىز قارعىس ءسوز شىعۋى دا مۇمكىن. بىراق ونى بىلايعى ۋاقىتتا رەنجىسكەن ءار ادامعا قولدانۋ دۇرىس ەمەس. ارى كەتسە، اللاعا تاپسىرعان ابزال. كەيدە ارى مەن نامىسىن ساقتاپ قالۋدىڭ باسقا جولى قالماعاندا، ناقاقتان جالا جاپقان ادامعا بارىپ “سەنىڭ ايتقانىڭ راس بولسا، قۇداي مەنى توبەمنەن ۇرسىن، ال جالعان بولسا سەنى ۇرسىن” دەپ بىرگە دۇعا ەتەيىك دەپ ۇسىنىس جاساۋعا رۇقسات. مۇنى دىندە “مۇلاعانا” دەيدى. كوپ جاعدايدا وزىنە سەنىمسىز تاراپ بۇدان باس تارتىپ جاتادى. بۇل بىراق اسا ءزارۋ جاعدايدا عانا جاسالادى. قارعىس جايلى قىسقاشا مالىمەتتەن كەيىن الەۋمەتتىك جەلىدە قىزۋ تالقىلانىپ جاتقان بەكەڭنىڭ اۋديوسى جايلى قىسقاشا عانا ايتايىن.

بەكەڭنىڭ جۇيكەسى سىر بەرگەنگە ۇقسايدى. شىن جانىم اشىدى.

اللا بارشامىزدىڭ ءبىلىپ-بىلمەي ىستەگەن كۇنا، قاتەلىكتەرىمىزدى كەشىرسىن!

ۋا، اللام، بىزگە ادامداردىڭ جاقسى جاعىن كورە بىلەتىن كوز، ناشار جاعىن كەشىرە الاتىن جۇرەك، جاماندىقتى ۇمىتا الاتىن كوكىرەك، ەشقاشانداي جاعدايدا ءۇمىت پەن سەنىمىن جوعالپايتىن رۋح بەرە گور!

قايرات جولدىبايۇلىنىڭ جازباسى

Abai.kz