دوساي كەنجەتاي. قوڭسى – قۇدايدان
ەرتەدەن كەلە جاتقان «كورشى اقىسى – ءتاڭىر قاقىسى» دەگەن ءسوز بار. بۇل ءسوزدىڭ شىعۋ توركىنى ءدىني اڭىزداردا بىلاي باياندالادى. مۇحامبەت پايعامبار ميعراجدا ءبىر بەيباقتىڭ ەكىنشى ءبىر كىسىگە جابىسىپ، سوڭىنان قالماي جۇرگەنىن كورەدى. ول قايدا بارسا دا، قاسىنان ءبىر ەلى اجىراماي: «حاقىمدى بەر»، – دەپ تاقىمداپ قويماي جۇرەدى. پايعامبار جانىنا بارىپ: – ەي، بۇل ادامدا نە اقىڭ؟ نە ىستەدى ساعان؟ – دەپ سۇرايدى. – بۇل كىسىدە مەنىڭ الىنباعان اقىم بار، – دەيدى. – قانداي اقى؟ – بۇل مەنىڭ كورشىم ەدى. اللا وعان بايلىق بەردى. اۋلاسىنان ۇنەمى اۋقاتتى ادامدار ارىلمايتىن. ال مەن وتە كەدەي، پاقىر بولدىم. كۇندە ونىڭ ەسىگىنە سىعالاپ تەلمىرىپ تۇراتىنمىن. ول ماعان كوزىنىڭ قيىعىن دا سالمايتىن. بالا-شاعام اش جاتتى. ءبىر تاتىم نانعا زار بولدىم. اللا داۋلەتتى ءبىر باسىنا ءۇيىپ بەرگەندە ىشىنە كەدەي-كەپشىكتىڭ دە نەسىبەسىن بەرگەن ەدى. بۇل بايلىعىن قاجەتسىز جەرگە شاشتى. قيامەتتە ەكەۋمىز قاتار كەلىپ، اللا بەرگەن سول حاقىمدى سۇراپ ءجۇرمىن، – دەيدى. پايعامبار بۇرىنعى بايعا قاراسا، ءمۇساپىر كۇيگە تۇسكەن ەكەن. كورشىسىنە قاراۋعا بەتى شىداماي، قارايىپ كەتىپتى. پايعامباردىڭ الدىندا جەر شۇقيدى. پايعامبار: – «كورشى اقىسى – ءتاڭىر اقىسى». كورشىسىنە قارايلاسپاعان، ءحالىن سۇراماعان ادام مەنىڭ ۇمبەتىمنەن ەمەس، – دەيدى دە، جۇرە بەرەدى . راسۋلدىڭ بۇل ءسوزى ءدۇيىم ۇمبەتكە تارالىپ، كەيىنگىگە ۇلگى-ونەگە بولىپتى. «كورشىنىڭ اقىسى» دەگەن ۇعىم وسى كەزدەن باستاپ داستۇرگە ەنگەن ەكەن. ءدىني نانىم بويىنشا قۇداي تاعالا الدىنا كەلگەن مومىننان: – كورشىڭمەن تاتۋ بولدىڭ با؟ – دەپ سۇرايدى ەكەن. كورشىسىنە قيانات جاساعان ادام توزاقتىڭ وتىنا تۇسەدى، ال كورشىسىمەن تاتۋ-ءتاتتى ءومىر كەشكەندەردىڭ جانى جۇماقتا بولادى. ەل اۋزىندا جاقسى كورشى تۋرالى ماعىنالى حيكايا بار. ەرتەدە ۇلىقپان حاكىمنىڭ ءبىر شاھاردا ەكى ءۇيى بولىپتى. ءبىرى حان سارايىنداي ۇلكەن بولسا، ءبىرى قۇرقىلتايدىڭ ۇياسىنداي شاعىن، جۇپىنى ەكەن. ءبىر كۇنى ۇلىقپان ءۇيىن ساتىپ، وزگە قالاعا كوشپەك بولادى. كەڭ سارايلى ءۇيىن ارزانعا، ال لاشىعىن قىمباتقا باعالايدى. الۋشى تۇسىنبەي، ونىڭ ءمانىسىن سۇرايدى. ۇلىقپان حاكىم: – مىنا ءۇيىم لاشىق بولعانمەن، كورشىم – جاقسى ادام. ونداي كورشىنى اللا ءوزى ءناسىپ ەتپەسە، شاممەن ىزدەپ تاپپايسىڭ. سوندىقتان ءۇيدىڭ قۇنىن ەمەس، ابزال كورشىمنىڭ ءباسىن قىمباتقا باعالادىم. ەكىنشى ءۇيىم – ءسان-سالتاناتتى بوز ءۇي. بىراق، كورشىم – ناشارلاۋ كىسى. ونىمەن قوڭسى بولعان كىسىنىڭ قۋانىشى از بولادى. ول ءۇيدى ارزانعا ساتقان سەبەبىم – سول، – دەپتى. «قونىس سايلاماس بۇرىن كورشىڭدى سايلا»، ء«ۇي الما، كورشى ال» دەگەن ماتەلدەر ۇلىقپان حاكىمنەن قالعان ەكەن. كورشى جايلى قازاق اراسىندا دا «ۇلىم جاقسى بولسىن دەسەڭ، ۇلى جاقسىمەن، قىزىم جاقسى بولسىن دەسەڭ، قىزى جاقسىمەن كورشى بول» دەگەن سىندى ماقالدار بار.
(دوساي كەنجەتايدىڭ فەيسبۋكتەگى پاراقشاسىنان الىندى)