جاڭا ەلىمىزدىڭ وركەندەۋىندە مۇعالىمدەردىڭ ەڭبەگىنە ەلىمىزدە  ەرەكشە ءمان بەرىلىپ وتىرعانى ايان. "قازاقستاننىڭ بولاشاعى جاستاردىڭ قولىندا، جاستاردىڭ تاعدىرى مۇعالىم قولىندا" دەگەن ەلباسىمىز ن.ءا.نازارباەۆتىڭ ءسوزى تەكتەن-تەككە ايتىلماعان ەدى. ول مۇعالىمدەر  قاۋىمىنىڭ سىڭىرگەن ەڭبەگىنىڭ وراسان زور ەكەنىنە  بەرىلگەن تاريحي باعا، كورسەتىلگەن سەنىم. ول باعانىڭ نەگىزدىلىگىنىڭ ءبىر ۇلگىسى رەتىندەگى ارداقتى ۇستاز بولاتباەۆ لەكەر بولاتبايۇلىنىڭ اۋلەتىنىڭ بارلىق جيىنى 150 جىل بولاتىن ۇستازدىق ونەگەسىن اتاپ ايتۋ – ەل مۇراتىنىڭ الىنداعى پارىز بولماق.

         بولاتباەۆ لەكەر بولاتبايۇلى 1927 جىلى 19 مامىردا بۇرىنعى كوكشەتاۋ وبلىسى، اعىنگەن اۋىلىندا دۇنيەگە كەلگەن. 1950 جىلى اباي اتىنداعى قازاق پەداگوگيكالىق ينستيتۋتىنىڭ فيلولوگيا فاكۋلتەتىن ءبىتىرىپ شىعادى. مۇحتار اۋەزوۆ، قاجىم جۇماليەۆ، سارسەن امانجولوۆ، احمەت ىسقاقوۆ، تولەگەن تاجىباەۆ، شامعالي سارىباەۆ سياقتى عۇلامالاردان ءدارىس الادى. بۇل دانالاردىڭ دانالىعىن تانىپ قابىلداۋىندا مەكتەپتەگى عاجاپ، ۇلى ۇستازى مالىكوۆ سابىر مالىكۇلىنان العان باعا جەتپەس ءتالىمى نەگىز بولادى.

          سودان ءوزىنىڭ وقىپ، ءبىلىم العان كىشكەنەكول ورتا مەكتەبىنە ورالىپ، تابان اۋدارماي،  ءۇزىلىسسىز 38 جىل قازاق ءتىلى  مەن ادەبيەتى پاندەرىنىڭ مۇعالىمى، مەكتەپ ديرەكتورى بولىپ قىزمەت ەتەدى. 1988 جىلى بالالارى مەن نەمەرەلەرىنىڭ  قاسىنا  الماتى قالاسىنا  قونىس اۋدارادى.  مۇندا  دا 1988-2008 جىلدارى قازاق ءتىلىن مەملەكەتتىك ءتىل رەتىندە وقىتىپ، الماتى قىزمەت كورسەتۋ كوللەدجىندە جانە №14 كاسىپتىك-تەحنيكالىق ۋچيليششەدە ۇزدىكسىز پەداگوگتىك جۇمىس اتقارادى.  ءماشھۇر ۇستازدىڭ ءبىلىمىن، جاۋاپكەرشىلىگىن، پەداگوگتىك  ادال تۇلعاسىن باعالاپ، ساباق بەرۋىنە مۇمكىنشىلىك تۋعىزعان №14 كاسىپتىك-تەحنيكالىق ۋچيليششە ديرەكتورى زۋسلين لەونيد ەفيموۆيچتىڭ  مەيىرباندىلىعىنىڭ ارقاسىندا مەملەكەتتىك ءتىل - قازاق تىلىنە قۇرمەتپەن قاراۋعا جاستاردى باۋلىپ  ايانباي ات سالىسادى.

         ل.ب.بولاتباەۆ ەڭبەك قىزىل تۋ وردەنى، "1941-1945 ج.ج. ۇلى وتان سوعىسىنداعى ەرەن ەڭبەگى ءۇشىن" مەدالىمەن جانە  كوپتەگەن باسقاداي مەرەكەلىك مەملەكەتتىك مەدالدارمەن ماراپاتتالادى.

           ەلىنە اياۋلى دا ارداقتى ۇستاز 2014 جىلى قازان ايىندا دۇنيەدەن وزدى.

         لەكەر بولاتبايۇلى ءوز ۇرپاقتارىن پەداگوگتىك ەڭبەككە باۋلىپ، ەڭ كيەلى، ەڭ ساۋاپتى ءىس – ۇستازدىق باقىتقا جەتكىزدى.

         ۇلكەن قىزى قارلىعاش لەكەرقىزى 40 جىلعا جۋىق پەداگوگيكالىق جولدا وقىپ، ەڭبەك ەتىپ، عىلىم قۋىپ، كورنەكتى قازاق پەداگوگى، پەداگوگيكا عىلىمدارىنىڭ دوكتورى، پروفەسسور، اكادەميك دارەجەسىندە ابىلايحان اتىنداعى قازاق حالىقارالىق قاتىناستار جانە الەم تىلدەرى ۋنيۆەرسيتەتىندە ءتىل ءبىلىمى كافەدراسىن باسقارۋدا. ەكىنشى قىزى قۇرالاي لەكەرقىزى بولاتباەۆا – الماتى قالاسىنداعى ىبىراي التىنسارين اتىنداعى №159 گيمنازيادا ورىس ءتىلى مەن ادەبيەتىن كوپ جىلدان بەرى وقىتىپ جۇرگەن جاڭاشىل، ىزدەنىمپاز، شەبەر بىلىكتىلىكتى، بارىنەن دە شاكىرتتەرىنىڭ الدىنداعى جاۋاپكەرشىلىگىن جوعارى قوياتىن، رۋحاني-ادامگەرشىلىگىن تازا  ۇستايتىن، اتا-انالار قۇرمەتىنە، وقۋشىلار سۇيىسپەنشىلىگىنە، ارىپتەستەر سىيلاستىعىنا بولەنگەن ونەگەلى ۇستاز. كەنجەسى مايرا لەكەرقىزى بولاتباەۆا الماتى قالاسىنداعى №46 گيمنازيادا ديرەكتوردىڭ ورىنباسارى لاۋازىمىن اتقارادى، ءارى قازاق تىلىنەن ساباق بەرەدى. مايرا مەكتەپ مۇعالىمدەرىن قازىرگى پەداگوگيكانىڭ جاڭا جەتىستىكتەرىنە، جاڭا تالاپتارىنا، جاڭا وقۋ-تاربيە تەحنولوگيالارىنا باعدارلاۋمەن بىرگە، ولاردىڭ قولدانىلۋ تيىمدىلىگىنە قول جەتكىزۋدەگى ۇيىمداستىرۋشىلىق قابىلەتىمەن بەدەلگە يە. كەلىنى  بولاتباەۆا جانات – قاپشاعاي قالاسىنداعى گيمنازيادا ورىس ءتىلى مەن ادەبيەتى  پاندەرىن ابىرويلى وقىتىپ جۇرگەن جاس مامان. ال نەمەرەسى قابدولوۆا ءبيبىنۇر – قازاق-بريتان تەحنيكالىق ۋنيۆەرسيتەتىندە مۇناي-گاز سالاسى ستۋدەنتتەرىنە ءدارىس وقيتىن دوكتورانت.

لەكەر بولاتبايۇلىنىڭ پەداگوگ ۇرپاقتارىنىڭ ەڭ باستى تۇلعالىق قۇندىلىعى – ولار ادامگەرشىلىككە دە، جاۋاپكەرشىلىككە دە اسا ادال. ادالدىق  – لەكەرلىكتەردىڭ ءومىر سالتى، وتباسىلىق زاڭى. لەكەر بولاتبايۇلىنىڭ ۇستازدىق اۋلەتىنىڭ پەداگوگيكالىق ەڭبەك ءوتىلىنىڭ جالپى جيىنى 150 جىلداي ەكەن. قىدىر قولداعان، باق قونعان، قاسيەت دارىعان اۋلەتتىڭ ءبىر جارىم عاسىرلىق ۇستازدىق ەڭبەگىنەن  ءوسىپ-ونگەن مىڭداعان شاكىرتتەردىڭ بويىندا ومىرگە دەگەن  ىزگى نيەتتى قۇشتارلىق، وتانعا دەگەن سۇيىسپەنشىلىك، ادام بالاسىنا  قۇرمەتپەن قاراۋ، قارىم-قاتىناستىق ءتىل مادەنيەتى قالىپتاسىپ، دامىپ، قوعامعا، ەلىمىزگە ۇلكەن ۇلەس بولىپ قوسىلۋدا. بۇل يگى كاسىپ اكەدەن بالاعا، ودان نەمەرەگە وتباسىلىق ءداستۇر بولىپ جالعاسىن تابۋدا. ونىڭ  وزەكتى ارقاۋى مەن ىرگەتاسىن قالاعان، ورلەۋ جولىن ايقىنداپ كورسەتكەن – اۋلەتتىڭ باس تالىمگەرى، باس ۇستازى بولاتباەۆ لەكەر بولاتبايۇلى. ول ارقاشان دانالىقتىڭ، قامقورشىلدىقتىڭ، ادامگەرشىلىكتىڭ، ۇرپاققا دەگەن ماحابباتتىڭ، قۋاتتى رۋحاني تازالىقتىڭ ۇلگىسى بولىپ قالا بەرەدى.

         لەكەربولاتبايۇلىنىڭ جارقىن بەينەسى، مەيىرىمگە تولى الىپ جۇرەگى، جاناشىر باۋىرماشىلدىعى ونىڭ ءوزىنىڭ كۇندەلىك جازبالارىنان دا كورىنەدى. بۇعان ۇستاز كۇندەلىگىنەن الىنعان مىنا ۇزىندىلەر كۋا.

تەگىم – بولاتباەۆ.

ەسىمىم – لەكەر.

تۋعان جىلىم – 1926.

تۋعان جەرىم – كىندىك قانىم تامعان اۋىل – اعىنگەر / كوكشەتاۋ وبلىسى كاگانوۆيچ كولحوزى/.

رۋىم – اتقى قاراۋىل – باقاباس، ارعى اتامىز اتى مۇحامەدجان، باسى ۇلكەن، دەنەلى بولعاندىقتان ەل باقاباس دەپ اتاپ كەتكەن.

         جەتىمدىكپەن قالعان جەرىم – ومبى وبلىسى، شارباقكول اۋدانى سارمان اۋىلى. تۋعان توپىراقتان بۇل جەرگە اۋىپ كەلۋ تاعدىرى – كەڭەس وكىمەتىنىڭ 1928-29 جىلدارداعى حالىقتى كولحوزداستىرۋداعى سولاقاي ساياساتى، جەكە مەنشىك مالدى الۋى، سالىق تۇرلەرىن كوبەيتۋى، اشارشىلىقتىڭ باستالۋى.

«اعىنگەر» اۋىلىنىڭ ءاربىر وتباسى پانالايتىن جەر-ايماق ىزدەدى. مەنىڭ اكە-شەشەم ءبىر تۇندە ۇلكەن اپامىز بيكەننىڭ ۇزاتىلعان جەرى – سارمان اۋىلىنا تارتىپ وتىرعان / كوشەندە ءۇش-اق – اكەم، شەشەم، مەن: ماناپ اعامىز سابيلىك كەزىندە قايتىس بولعان، ال قابىلاشىم اعام پەتروپاۆل قالاسىنداعى پەدۋچيليششەدە وقىپ جۇرگەن/.

بەس جاسىندا پانالاپ بارعان اپام بيكەن /1932/, التى جاسىندا اسىل انام قانيپا، جەتى جاسىمدا سۇيەنىش-ءپىرىم اكەم بولاتباي قايتىس بولدى.

         تۇل جەتىم بولىپ، جىراقتاعى بوتەن اۋىلدا جىلاپ مەن قالدىم. باسپاكەت اۋىلىنان كوپەي اپامىز كەلىپ، ءىنىم  ورىنباساردى الىپ كەتتى. اشارشىلىققا داۋا بار ما؟ كوپەي اپامىز ورىنباساردى بەسىككە بولەپ، ءوزى ماساق تەرۋگە، كەش ورالعان، كەلسە ءسابي بەسىكتە جاتىپ كوز جۇمعان. مۇنى دا ەستىپ، جەتى جاسىمدا جۇرەگىم ەزىلىپ جۇرگەنىمدە، پەتروپاۆلدان اعام قابىلاشىم كەلىپ قالدى. بۇل 1935 جىل ەدى. اسىل اعام، جان اعام- اي!

...«مەن تۇرعاندا، جان باۋىرىم، جەتىمدىكتى كورمەيسىڭ، ەل جاققا /قىزىلتۋعا/ كەتەيىك،» - دەپ، اعام وقۋىن جالعاستىرماي، مەن ءۇشىن وقۋىن بىتىرمەدى. پەدۋچيليششەدە وقىپ ءبىلىم العاننىڭ پايداسى ارقاسىندا قىزىلتۋعا كەلىپ، ءتورتىنشى اۋىلدىق كەڭەستە /قازىرگى تالشىق/ حاتشىلىق قىزمەت اتقاردى /1936 1939 جىلداردا/. ءباتجان دەگەن قىزعا 1938 جىلى ۇيلەندى. امال نە، 1939 جىلى اقپان ايىندا ارميا قاتارىنا الىندى.

اسىل تاتەم-اي!  ارميا قاتارىنا الىنار حابار كەلگەن سوڭ، ۇلگىلى مەن تالشىق اۋىلدارىنىڭ بارلىق وتباسىلارى كۇن وتكىزبەي قوناققا شاقىرىپ، قۇرمەتتەرىن كورسەتتى. سوندا دەسەڭشى، ءار ۇيدە: «ارتىمدا قالىپ بارا جاتقان جالعىز ءىنىم لەكەرگە كوز قىرىڭداردى سالا ءجۇرۋدى سۇرايمىن!» –دەگەنىن قالاي ۇمىتارمىن  جان باۋىرىمنىڭ ! جان اعام، اسىل تۋىسىم! سول ءىنىڭ ءۇي بولدى، ءبيبىنۇر اتتى ادال جارعا كەزدەسىپ، توعىز بالا ءسۇيدىم. جاسىم سەكسەن جەتىگە كەلدى... سەنىڭ ارۋاعىڭ قولداعان شىعار، سۇم سوعىس كىمدى جىلاتپادى. سەن سوعىستان امان كەلسەڭ، امان بولساڭ جاسىڭ 97 بولار ەدى /1916 جىلى تۋعان/.

سۇيىكتى پەرزەنتتەرىم – قارلىعاش، قۇرالاي، راۋشان، مايرا، ەرسىن – سەنى ماڭگى ۇمىتپايدى، ەسىمىڭدى ۇرپاقتارىنا ايتىپ، ابزال بەينەڭ ۇرپاقتان-ۇرپاققا جالعاسا بەرەدى، اسىل اعام قابىلاشىم! اعامنان قالعان امانگەلدى 1,5 جاستا 1941 جىلى قايتىس بولدى.

1941 جىلى ماۋسىمدا قارعىس اتقىر سوعىس باستالىپ كەتتى. ۇكىمەتتىڭ «جەكە مەنشىك سيىرلار سوقاعا جەگىلسىن، جىلقى بولسا اۋىلدان-اۋىلعا لاۋ تاسۋ كولىگى بولسىن، بارلىعى جاۋدى جەڭۋگە جۇمىلدىرىلسىن» دەگەن جارلىعى شىقتى. جەزدەم وسەربايدىڭ ءبىر بيەسى بولدى. مەنى تۇندە وياتىپ: «لەكەر، بيەنى سالت ءمىن دە، تالشىققا تارت، ونداعىلاردىڭ ءبارى قابىلاشىمدى بىلەدى، لاۋعا جەكپەيتىن بولار، ال رەتى كەلسە، 100 سومعا ساتا سال» - دەپ، مەنى تالشىققا اتتاندىرىپ جىبەردى. بۇل ەگىن ورۋ مەزگىلى، ۇمىتپاسام تامىز ايىنىڭ ورتا كەزى. تالشىق اۋىل كەڭەسى قابىلاشىمنىڭ ءىنىسى بولعاندىقتان، بيەگە تيگەن جوق. ول جانۋار سەمىرىپ وڭالدى. ساتىپ تا جىبەرىپ، 100 سومدى ەسكى قۇلاعان ءۇيدىڭ ءبىر بۇرىشىن قازىپ، تىعىپ تاستادىم. ادامعا قيانات قايدان كەلەتىنىن بىلمەيسىڭ عوي. جارقىن اۋلىنان اكەمنىڭ تۋعان ءىنىسى وسەربەي كەلىپ: «نەگە ساتتىڭ!» - دەپ، مەنى ولىمشە قىلىپ ساباپ، ءوز بيەسىن ءوزى ۇرلاپ قاشىپ كەتتى. بيەنى ساتىپ العان ادام: «مىناۋ وسەرباي جىندى گوي، اقشامدى دا بەرمەي كەتتى عوي»، - دەگەندە، مەن: «اقشاڭىز مىنە»، - دەپ، تىققان جەرىمنەن الىپ بەرگەندە، ول كىسى: ء«ما، بەس سوم، اۋدانعا جەت، ونداعى مەكتەپ پەن ينتەرناتتىڭ ديرەكتورى – تۋىسىڭ، باسقاباس جىگىتى جاقسىلىق قايروللا، وقۋ ءبولىمىنىڭ باستىعى – نەمەرە تۋىسىڭ بايانجانوۆ ازانباي،  مىنا بەت جاراڭ جازىلعانشا، ءبىزدىڭ ۇيدە بول!» دەگەن ادامنىڭ جاقسىلىعىن قالاي ۇمىتارسىڭ! ال ايدالادا ءولىمشى ەتىپ ساباپ، تۋعان اعاسىنىڭ جالعىز قالعان بالاسىنان مالدى ارتىق كورگەن تۋىس قياناتى جۇرەگىڭنەن كەتپەيدى ەكەن. قۇداي ءوزى كەشىرسىن، وسەرباي مارقۇمدى ءومىر بويى جەك كورىپ كەتتىم.

         تالشىق پەن كىشكەنەكول اراسى 30 شاقىرىم. تالشىقتان كىشكەنەكولگە جاياۋ كەلە جاتقاندا، تالشىق جاقتان كولىك دىبىسى ەستىلدى. قۋلىكول ەسكى جۇرتىنان جولعا شىعىپ كەلە جاتقان كولىك يەسىنە قولىمدى كوتەردىم. قاراڭعى ءتۇن، اي قاراڭعى. تراشپانعا قوس ات جەگىلگەن كولىك يەسى توقتاي قالىپ: «تراشپاننىڭ ارتىنان وتىرا عوي، بالام،» - دەدى. بۇل – اۋداندىق سوت كۇنتاس ەكەن. اۋدانعا كەلىپ، ازناباي اعايدىڭ ۇيىنە باردىم. مەزگىل – تاڭ ءسارى. ەسىك قاعىپ ەدىم، ار جاقتان «بۇل كىم؟» دەگەن دەۋس ەستىلدى. مەن «لەكەرمىن گوي» دەپ ەدىم، ول كىسى: «و، بولاتبايدان كالعان جالعىز ەكەنسىڭ گوي، كىر!»- دەپ، بەتىمنەن الما-كەزەك ءسۇيىپ جاتىر. قىسقاشا كورگەن قورلىعىمدى، ەندى ولسەم دە جارقىنعا بارمايتىنىمدى ايتتىم. ول اجەمىز: «ازناباي، تۇر، قايروللاعا قاعاز جازىپ بەر، بولاتبايدان قالعان جالعىز بالانى ينتەرناتقا ورنالاستىرسىن!» – دەپ، ءامىر ەتتى. وسىنداي انالىق مەيىرىم كورسەتكەن كىم دەيسىز عوي. ول – تاتتىعوجين ءشامشيدىڭ اپاسى، بايانجانوۆ ازنابايدىڭ شەشەسى، وكىنەتىنىم – ەسىمىن ۇمىتىپ قالدىم. سول كۇنى ينتەرناتقا ورنالاستىم. ءسويتىپ، بۇل ۇزاق ومىرىمدە مەيىرىمىن، جاقسىلىعىن كورگەن ادامدارىم: سول كەزدەگى اۋداندىق سوت بولعان كۇنتاس /تەگىن ۇمىتتىم/, ازنابايدىڭ شەشەسى، جاقسىلىق قايروللا. سول اۋىر كەزەڭدە جاقسىلىق جاساپ، جەتىمگە مەيىرىمدەرىن توككەندەردىڭ كەيىنگى قالعان ۇرپاقتارىنىڭ مەرەيى ۇستەم بولا بەرسىن.

         جاقسىلىق قايروللا 1941 جىلدىڭ قىركۇيەك ايىندا اسكەر قاتارىنا الىنىپ، كاپيتان شەنىندە ۇرىس دالاسىندا قايتىس بولادى /1943 جىلى/.

قان مايداندا شەيىت بولعانداردىڭ ارۋاقتارى كەينگى تاۋەلسىز ەلدىڭ ۇل-قىزدارىن جەبەپ ءجۇرسىن. جاقسىنىڭ اتى ولمەيدى. ولاي بولسا – تاتتىعوجين ءشامشيدىڭ اپاسىنىڭ وسىمدەرى ماڭگى ولمەيدى.

تۇلاعاي تۇڭعىشىم قارلىعاشىمنىڭ، جاناشىر قىزىم قۇرالايدىڭ، ونىڭ جەنسەرىگى سەرىكتىڭ، اياۋلىم قىزىم راۋشاننىڭ، اقىلدى – پاراساتتى اق قىزىم مايرامنىڭ، ەرسىن جالعىزىمنىڭ، نەمەرەلەرىمنىڭ ومىرلەرى قۋانىشتى، باقىتتى ءوتسىن، ەڭبەگىنە تابىلعان تابىسپەن ءوتسىن. باۋىرمالدى تۋىسقاندىق قاتىناستارى ۇزىلمەي، بىرلىكتە بولسا ەكەن دەپ تىلەيمىن.

         ەي، جاراتقان، ءبىر اللا، ءوز ومىرىمە ءدان ريزامىن. ويتكەنى جەتى جاستاعى جەتىمدى سەكسەن جەتىدەن اسىردىڭ. ارتىعى قىز قالپىنا كەلگەن جاس ءسۇيدىردىڭ. توعىز بالا ءسۇيدىردىڭ. اماندىقتىڭ ۇلىسى – ۇستازدىڭ ماماندىعىن بەردىڭ، الپىس جىلداي جاستاردى وتان سۇيگىشتىككە، ەلىمىزدى سۇيۋگە تاربيەلەدىم. و، جاراتقان جالعىز اللام، وسى جەتىمدىكتە كومەكتەسكەن، ءوزىڭ جىبەرگەن قىدىر-قىزىرداي ادامداردى اتاپ ايتقىم كەلەدى. سونىڭ ءبىرى – مالىكوۆ سابىر، مەنىڭ ۇلى ۇستازىم. 1941 جىلى تامىز ايىندا كىشكەنە ءبىر ورتا مەكتەپ جانىنداعى مەكتەپ-ينتەرناتقا ورنالاستىم. سوندا وقىپ ءجۇرىپ، سەگىزىنشى سىنىپتان باستاپ، ەكى جىل مەكتەپ-ينتەرناتىندا قويما مەڭگەرۋشىسى، ونىنشى سىنىپتا مەكتەپ ەسەپشىسى بولدىم. جۇمىسقا الاردا، ماعان مالىكوۆ سابىردىڭ ايتقانى: «ساعان قازىر ساداقانىڭ كەرەگى جوق، سەن تۇبىندە وقۋعا باراسىن، ساعان اقشانى كىم بەرەدى؟ مەن جيناي بەرەمىن،» – دەدى. جالاقىنىڭ ء بىر ايلىعىنىڭ وزىنە ءبىر بولكە نان دا كەلمەيتىن. 1946 جىلى 10 جىلدىقتى بىتىردىك. وقۋعا كەتەردە سابىر اعاي ءۇش جىلعى اقشامدى ساناپ، ءوز قولىما بەردى. بىراق  ونى وقۋ ءبىتىرىپ كەلگەن سوڭ قايتاردىم. ەكى ايلىق جالاقىمدى سول كىسىگە قوسىپ بەردىم. ...

كوپەي-اپا!  ول ادامدى قالاي ۇمىتام! اكەمنىڭ بىرنەشە تۋىستارى بولدى. سونىڭ ىشىندە جالعىز اعامنان قالعان باۋىرىم دەپ، كوپەي اپا بارلىعىن اۋزىما توسۋشى ەدى. ءتورت جىل ءوزىمنىڭ ۇيىمدەي ءجۇردىم، الماتىدان قىزىلتۋعا كەلگەندە، ءوز بالاسىنداي كۇتتى. ارۋاعىنان اينالايىن!

وسى كىسىلەردىڭ بارلىعىن جىبەرىپ كومەكتەسكەن ءبىر اللا تاعالا! جاراتقان اللا، ريزامىن، ومىردە نە كورسەم دە سول جاقسىلىعىڭنىڭ ارقاسىندا! ەندىگى تىلەيتىن تىلەگىم – بالالارىم امان بولسا ەكەن. ەل تىنىش بولىپ، شوبەرەلەرىم، ۇرپاعىم بىرىنەن كەيىن ءبىرى جالعاسا بەرسە ەكەن دەپ تىلەيمىن. ءاۋمين. 

ءسابيت دۇيسەباەۆ

قازاقستان پەداگوگيكا عالىمدارى

 اكادەمياسىنىڭ مۇشەسى

Abai.kz