التىنايدى ادەتتەن تىس تەلەفون قوڭىراۋى وياتتى...

- اللو...

- اللو ماما... مام، تۋعان كۇنىڭىزبەن! مەن ءسىزدى قاتتى ساعىندىم، مەندە بارلىعى جاقسى. ماعان الاڭداپ تاۋسىلا بەرمەڭىز. تاماعىمدى ءىشىپ الدىم. قازىر قاسىمداعى جىگىتتەرگە تۋعان كۇنىڭىزگە ارناپ، ءان سالىپ بەرەمىن. بۇل جەر ءسىز ويلاعانداي ەمەس... نەگىزى...

ۇيقىسىنان دەل-سال كۇيدە ويانعان انا تۇتقانىڭ ءۇزىلىپ كەتكەن دىبىسىنان كەيىن عانا ەسىن جيىپ الدى. «ول جاققا» قايتا قوڭىراۋ سوعۋ مۇمكىن بولمايتىنىن بىلسە دە، الگى ءنومىردى قايتا-قايتا تەردى. جاۋاپسىز...

دوڭبەكشىپ ارى اۋنادى، بەرى اۋنادى. كوزى قۇرعىر ءبارىبىر ىلىنبەيدى. جۋىنىپ، تارانىپ الىپ جۇمىسىنا كەتتى. باعىتى ۆوكزال. ارلى-بەرلى جۇيتكىگەن پويىزدى ايتپاعاندا، ەرسىلى-قارسىلى قاقتىعىسا جارىسقان ادامدار. الايدا ول پويىزدىڭ بىرىنەن دە ۇلىنىڭ قاراسى بايقالمايدى،سابىلعان جۇرتتىڭ اراسىندا دا جوق ول. ايتەۋىر قۇشاقتاسىپ، قاۋىشىپ جاتىر، قيماي قوشتاسىپ تا جاتقاندار جوق ەمەس. سوڭعى رەت ۇلىن عانا ءدال وسىنداي سەزىممەن شىعارىپ سالعان. اسكەرگە. ارادا ءۇش جىل ۋاقىت ءوتتى. الايدا جالعىزى قايىرىلمادى... ىزىنەن كەلگەنى - ءبىر جاپىراق قاعاز عانا.

التىناي ەشقاشان اتار تاڭنان كۇدەر ۇزبەگەن. ۇلى بولاتقا اياعىنىڭ اۋىرلىعىن بىلگەن ساتتە اق قۋانىشىن سۇيگەنىمەن ءبولىستى. دەگەنمەن «ورگە دومالاتامىن» دەگەنى ورعا جىقتى. سەنىمى سوندا دا قۇم بولا قويعان جوق. كۇتتى، ورالمادى سەنگەنى. جۇرت كوزىنەن اۋلاققا كەتەمىن دەگەن ويمەن استانانى باعىت ەتتى. بۇل جاق العاشىندا الماتىداعى جىلى اۋىلىن الماستىرا المادى ارينە. قالامەن بىرگە «قايناپ» كەتەمىن دەپ جۇرگەندە ومىرگە ۇلى كەلدى. سونىڭ قارىنى توق بولۋى ءۇشىن بارلىعىن جاسادى. قالاعانىن تاپتى، اۋىزىنا توستى، تەك قانا اكەسىنىڭ قايدا ەكەندىگىن سۇراماسا بولدى. بولات ەسەيە كەلە شىعىننىڭ دا كولەمى ارتتى. ماقساتى قولدان كەلسە، ەكى جەردە جۇمىس ىستەپ جان باعۋ، ەرتەڭگى سۇيەنەرىن قاتاردان قالدىرماۋ. اناسىنىڭ جاعدايىنا قانىق بولات تا قولدان كەلگەنشە كوڭىلىنە قىلاۋ تۇسىرمەۋگە تىرىساتىن. تىپتەن جاسى جيىرماعا جەتكەنشە اكەسى جايىندا جاق اشىپ سۇراماپتى. قاتارىنىڭ الدى بولدى. كوللەدجى دە قولىنا قىپ قىزىل ديپلومىن ۇستاتىپ شىعارىپ سالدى. ءىزىن الا اسكەردەن دە شاقىرتۋ الدى. تىلەگەنىن قۇدايدىڭ ءوزى بەرگەن التىنايدىڭ قۋانىشىندا دا شەك جوق ەدى. ءدال وسى ۆوكزالدىڭ ءۇشىنشى جولىنا كەلىپ توقتاعان استانا-قوستاناي باعىتىمەن جۇرەتىن پويىزعا ۇلىن قيماستىقپەن شىعارىپ سالدى.

سول كۇننەن بەرى ەكى كوزى تەمىرجولدا. ءوزى وسى ۆوكزالدىڭ تازالىعىنا جاۋاپتى. ايلىعىن شايلىعىنان ارتىلتىپ، بولاتىم كەلسە توي جاسايمىن دەپ جاستىقتىڭ استىنا باسىپ ءجۇر. اسكەردەن ورالاتىن كۇن جاقىن قالعانداعى سەزىمى تىپتەن بولەك. قۇددى توعىز اي تولعاتىپ كۇتكەن سەزىمى دە بۇنداي بولماس. الايدا «ۇلىڭ اسكەردە قاتارىن جازىم ەتىپ، جەتى جىلعا سوتتالىپ كەتتى» دەگەن مىنا ءبىر جاپىراق قاعازدى العاندا جۇرەگىن ۇستاپ تالىقسىپ كەتە بەردى. ەسىن جيعاندا اۋرۋحانادا، ول جاقتان شىعامىن دەگەنشە ءبىر ايدىڭ ءجۇزى ءوتتى. كوڭىل سەنبەي ارتىنان ىزدەپ تە باردى، تاپپادى بىراق. «بۇل جاقتا ەكى جەردە جۇمىس ىستەيمىن، اۋىلدا مۇنداي مۇمكىندىك تە ايلىق تا جوق. تاپقانىمدى ۇلىما سالامىن. باستى سەبەپ ول دا ەمەس، باسقا جاققا كەتسەم، ۇلىم اياق استىنان كەلىپ قالىپ تاپپاي قالا ما دەيمىن. باستى ۋايىمىم سول. شىنىمدى ايتسام، استانا تۇگىلى ءتىپتى وسى ۆوكزالدان دا كەتكىم كەلمەيدى، جۇمىستان قالت ەتسەم پويىزدىڭ جولىنا تەلمىرىپ جۇرەمىن. استانا - مەنىڭ ءۇمىتىمنىڭ ۇزىلمەۋىنە سەبەپ. بۇل جاقتان كەتسەم، ءومىر توقتاپ قالاتىنداي» دەيدى قىرىقتىڭ قىرقاسىنان اسقان التىناي.

ەركەناز شوقان، استانا قالاسى

Abai.kz