12 sәuir - adamzat qolymen jasalghan órkeniyetting jana bir paraghy ashylyp, adam balasy túnghysh ret gharyshqa úshqan kýn. Gharyshqa alghashqy bolyp úshu baqyty orys gharyshkeri Yuriy Gagaringe búiyrghan edi.

Qazaqstan әlemdegi gharysh ailaghy bar әri ózi de zymyran úshyryp otyrghan elderding biri.

Qazaqtan shyqqan qos gharyshker - Toqtar Áubәkirov pen Talghat Músabaev.

1961 jyly 12 sәuirde Yu.Gagarin gharyshqa úshqan kezde qazaq aqyny Oljas Sýleymenov «Adamgha tabyn jer endi» atty poema jazghan edi. Búl shygharmany oqyrman әigili aqyn Qadyr Myrza Áliyding audarmasy arqyly jaqsy biledi. Audarma qolymyzgha týspegendikten, oqyrmannan keshirim súray otyryp, poemanyng orys tilindegi núsqasyn jariyalap otyrmyz.

Abai.kz

Zemlya, poklonisi cheloveku!

Poema

12 sәuir - adamzat qolymen jasalghan órkeniyetting jana bir paraghy ashylyp, adam balasy túnghysh ret gharyshqa úshqan kýn. Gharyshqa alghashqy bolyp úshu baqyty orys gharyshkeri Yuriy Gagaringe búiyrghan edi.

Qazaqstan әlemdegi gharysh ailaghy bar әri ózi de zymyran úshyryp otyrghan elderding biri.

Qazaqtan shyqqan qos gharyshker - Toqtar Áubәkirov pen Talghat Músabaev.

1961 jyly 12 sәuirde Yu.Gagarin gharyshqa úshqan kezde qazaq aqyny Oljas Sýleymenov «Adamgha tabyn jer endi» atty poema jazghan edi. Búl shygharmany oqyrman әigili aqyn Qadyr Myrza Áliyding audarmasy arqyly jaqsy biledi. Audarma qolymyzgha týspegendikten, oqyrmannan keshirim súray otyryp, poemanyng orys tilindegi núsqasyn jariyalap otyrmyz.

Abai.kz

Zemlya, poklonisi cheloveku!

Poema

Posvyashaetsya Yu.A. Gagarinu

...Razgaday:
Pochemu ludy tyanutsya k zvezdam!
Pochemu v nashih pesnyah
Geroy - eto sokol!
Pochemu vse prekrasnoe,
Chto on sozdal,
Chelovek, pomolchav.
Nazyvaet - Vysokiym!
Reky vspaivait polya.
Goroda nad rekoy -
V zare,
I, kak serdse, letit Zemlya,
Perevitaya jilamy rek.
Nelegko prolojiti putiy
Do vcherashnih tumannyh zvyozd.
No trudney na zemle naytiy
Puti,
Chto v serdse svoem pronyos.
Chto rekoiy proshyol po zemle.
Chto naveky svyazal goroda.
Chto luchom busheval vo mgle.
Osveshaya tvoy goda.
Nelegko,
No ty doljen naytiy
Puti,
Chto v serdse do zvyozd
Dones,
Puti zemnoy - prodoljenie putiy
Do segodnyashnih yarkih zvyozd...

I

Horosho v tyoplom nebe
apreliskoi raniu,
Horoshy oblaka.
Vid u neba horosh.
No predstavishi nechayanno
glushi mirozdaniya,
Beskonechnosti
Y skroeshi ulybkoY droji.
Govoru o sebe:
Vot letishi v samolyote.
Gul motora privychen,
Y skorosti obychna.
Vy, ya viju.
Vpolgolosa pesnu poyote,
Ne ustaly - propoyte vtorichno.
Prosto tak, ot bezdeliya,
Chtob v son ne klonilo.
Vdrug
Pilot obiyavlyaet,
Y vy vstayote.
Vy eshe po iynersiy slabo poyote.
Samolet zadiraet jeleznoe rylo
Y uhodit v viraj.
Nad ognyamy kostrov
Vy prohodiyte k luku.
Gul motorov trevojen,
Y chehol na spiyne
Polon jiydenikih strop,
V etot mig vse stanovitsya
Srazu doroje:
Y uYt myagkih kresel,
Y komnatnyy svet.
V etot mig vspominaetsya vsyo.
Chto zabyto.
Vsya nikchemnosti privychno
otschitannyh let,
Mig poroi stanovitsya
yarkim sobytiem.
Zabyvaitsya dniy,
Pozabyty goda,
Vek prohodit po redkim stupenyam volneniya,
Strah - udarom -
Y schastie - vspyshkoY -
Nikogda
Ne zabudete vy,
Nesmotrya ny na chiy poveleniya.
Vy podhodiyte k luku.
Bezdonnaya jutkaya temi.
Toliko zvyozdy kostrov
Oblichait dalyokui Zemlu,
Vas toropyat,
Vy pervyi.
«O net, razreshiyte - za tem...»
Chto j,
Togda otoydiyte,
Ya pervym bezdonnosti priyemlu!
Gul menya podhvatiyl!
Nochi menya obojgla!
Toliko tyajesti moya -
vernyy oriyentiyr.
Ya lechu.
Moim telom razrejena mgla.
Kuvyrkom priblijaetsya Miyr.
Hlopnul vzryvom vysokiy tugoy parashut.
Vzvilisi,
Zamerly tonkie stropy.
Tishina,
Ya odiyn!
Hohochu! Horosho!
Ya poiy!
Ne boiysi katastrofy!
Ya uveren teperi.
Tam, konechno,
Zemlya!
Ta, kotoraya mojet ludey izumlyati!
Ya smyagchil tyagotenie k ney parashutom,
Y eyo v temnote
Sapogamy nashupal,
Ya spustilsya na lug...
Chelovek nad Zemlyoy!
Vyshe sil znamenitogo prityajeniya.
Ponimai tebya, dorogoy,
Dorogoy!
Vek prihodit v mgnoveniya
velikih volneniy!
Pervyy vek nachinalsya togda, dorogoy.
Kogda prashur otnyal ot zemliy
svoy rukiy
Y podnyal v udivleniy nad golovoy
Svoy tyoplye-tyoplye
Tyajkiye-tyajkie rukiy.
Eto bylo pobedoy.
A ty otorval ot zemliy,
Ot rodnoy.
Ot zelyonoy
Istorii cheloveka,
Osvetil eyo plamenem
Tayny kosmicheskoy mgly.
Eto stalo nachalom
Vtorogo
Velikogo
Veka.
...Ulybnulsya.
Proshalino rukoi mahnul,
Y signalinyy ogoni
podnimait
Na starte.
Polnoy grudiu
ty vozduh apreliskiy
vdohnul.
Miyg!-
Y vozduh ostalsya
Siyneti na karte.
Na ekrane - Zemlya.
Na ekrane - Zemlya,
To ly dymom povitaya.
To ly tumanom.
Na pustom poligone
Molchaly druziya;
Kto-to tiho skazal.
Poblednev: «A ne rano!»
Da, tovariysh,
Ya znaiy,
y mne ne legko.
Za nego y za Valu,
Za vseh, kto privyazan
K etoy jizniy,
Y kto ot neyo - daleko.
Daleko-daleko.
Doljen byti.
On obyazan.
Jyostkiy voinskiy dolg -
Otkazatisya ot slyoz.
Pomnishi, tak navsegda uhodiliy
v razvedku,
Rannim utrom,
Pry svete pogashennyh zvezd.
Otvodya ot lisa
ostorojnui vetku.
Disky - polny ognya,
Y kinjal pod rukoy.
Pomnishi, my propolzaly pod svetom
rakety.
Pomnishi,
my proryvalisi
skvozi vrajiy piykety,
Ocheni rano v razvedku
My shli, dorogoy.
A za namy v okopah
molchala strana,
Zataivshisi
v predchuvstviy nastupleniya,
My polzliy
(A v rukah rukoyatky granat).
Pod koluchimy zvezdamy osepleniya
My polzliy,
kak po karte kosmicheskih trass,
Vsya strana.
Selyy miyr.
Jdut signala k atake.
On prohody
razvedaet dlya nas
V koluchem.
Tumannom
Kosmicheskom mrake.

II

Ya vlublen v Krasotu.
Ya mechtal o ney sotny vekov.
Prishivalsya k krestu.
Voznosil y snosil bogov.
Ya sozdal ety rekiy
Y veter shvyrnul v morya.
Ty, Zemlya,
Poklonisi Cheloveku,
Tvoy bog - Ya.
Pervyy vek - predystoriya.
Vek osmysleniya dorog,
Vek vihrastyh tropinok.
Otchayaniya, schastiya, trevog,
Vek prekrasnyy mechey,
Do konsa ne uznavshih nojon,
Porajeniya prikazov,
Viktoriy svetlyh strok.
Meteorit granyonyi.
Pushennyy iz prashiy.
Skorosti orla brosaet
V nebo,
Slovno strelu.
Veter nad potnymy krupamiy
Krutit plashiy.
Vystrel! Y periya!
Zemlya podletaet k orlu.
Kony so skorostiu smertiy
Idut nad pobitoy Zemlyoy,
Tam, gde ugasnet skorosti,
Budet posledniy boy.
Skorosti,
Vpravlennaya v zazubrennyi
gnutyy mech.
Gasit naotmashi vsyo. Chto doljno polechi.
Vse, chto v trave goryachey,
Vyliet predsmertnyy voy.
Kony zaydutsya plachem
Y proletyat nad toboy.
Vsyo pogibaet s gromom.
Slovno razryad grozovoy.
Vsyo -
Eto ty,
praded
Shirokoplechiy moy.
Nebo vesyoloe manit
Tvoy pervobytnyy vzglyad.
Zvyozdy lohmatye zlobno
Nad golovoy goryat.
Luny glyadyat.
Kak besheno
Vertitsya shar zemnoy.
Brosi,
Ne molisi,
praded
Shirokoplechiy moy,
...Tonet
V Biskayskom zaliyve
korabli.
Shlupky razbity.
Biskayya!
Biskayya!
Mujchiny lubiliy
pivo y krabov.
V prolomy bila
Voda morskaya.
Mujchiny lubiliy
zelyonyy bereg.
Lubily shutku
Y jyon lubili-
Segodnya,
Dvenadsatogo aprelya,
Volny biskayskiye
Sudno topiliy.
V radiorubke
piyanyy radist
Piyot kapitanskiy
rezervnyy rom.
S jutkim efirom -
odin na odiyn,
Placha, stuchit y stuchit -
«Priyyom!..»
V naushnikah
drobnyy vesyolyy gam.
Kolutsya
zvonkie igly morzyankiy,
Slushayte,
Slushayte!
Slu-u-shayte!
Tam!
Tam - vo vsem miyre.
Udarily v sklyankiy!
Tam govoryat:
Chelovek nad Zemlyoy!
Vyshe siyl
znamenitogo prityajeniya.
On, navernoe, dobryi
y strashno zloy,
Esly vyigral.
Vyigral eto srajeniye!
Kriky morzyankiy
v efiyre zvenyat,
Radist
Trezvoniyt,
Stuchit polupiyanyi!
IschezaIt morshiny usheliy.
Glyadyat
V belyy sled
Shtormovye glaza okeanov.
...Chto iz proshlogo viydel ya
Krome muzeynyh palat.
Gde pod myortvymy steklamiy
Mirno pylyatsya kinjaly,
Zolotye pogony s halatamy ryadom lejat.
Sohi, chyotky yantarnye, broshkiy
y prochaya jalosti.
Pod nogamy asfalit.
Kak istoptannyy vechnyy takyr,
Ot gazonov nesyot aromatom
Goryachiym, kak vydoh.
Dve monety za vhod
V pozabytyy nevedomyy miyr,
A kakimy liysheniyamiy
ludy platily za vyhod!
Bylo vsyo, kak vsegda,
Bylo krupno.
Letely goda,
V dikom grohote vremeniy
Gasly vnezapnye vskrikiy.
My speshily uytiy
Ot vekov
Navsegda, navsegda.
Dny melikaly na lisah,
Kak letnie znoynye blikiy.
Novyy stili kalendarnyi
Byl prinyat polveka tomu nazad.
Na sto let pozady shyol Vostok
Po sledam mashiyn.
My so skorostiu sveta
Zemnuu prorezaly timu
Ot telejnyh kolyos
Do metrovyh zilovskih shiyn.
Ot laptey - do skafandrov,
Ot yurt - do vysotnyh domov.
Do 500 milliardov
Ot dymnyh sosnovyh luchiyn.
Ot likbezov -
Do Leninky v try milliona tomov.
My za eto platily diviziyamy mujchiyn.
Golodaly narkomy, nochamy listaya bukvari.
Prodoljeniyem Marksa yavilasi dlya nas
arifmetika.
Ne svernuly s putiy,
U martena
vstal stalevar,
Poglyadela na nashy nevzgody
S usmeshkoy Amerika.
Toliko gody proshliy.
Bespokoynye, yarkie dniy.
Dal moguchiy stvol
Ne sojjyonnyy snegamy rostok.
Skoliko knig sohranila Zemlya!
Nenapisannyh kniyg,
Dlya tebya, moy Vostok!
Serebristyy korabli - «Vostok».
Pronesutsya goda
Nad raskrashennoy jarkoy Zemlyoy,
Za lohmatye knigy zasyadut spokoynye
ludiy,
O, poveryat oniy,
kak ya padal, vstaval s toboy.
Pervyy Vek
Toroplivyh, surovyh, otchayannyh buden.
Potomu bezdushnoe nebo manit menya.
Kajdyy mig nastupaet pora tishiyne
izmenyati,
Vsyo ostavlu -
Travu y mogilinye plity
Na ploskoy zemle.
Ah,
Kak hochetsya vzyati
v polyot
Boevogo konya!
Skorosti! Skorosti! Y skorosti!-
Vsegda sokrashaet puti.
Kto v putiy.
Kto speshiyt.
Tot uslyshit gudenie kroviy.
Chelovek na skaku
Hochet kryliyamy s siloy vzmahnuti
Y leteti, rasplastav na liyse
Sokolinye broviy;
Y smeyatisya nad bezdnoy,
Y veriti v pravdivosti svetov,
V povoroty krutye,
Y - v yarosti vesennego neba.
My sozdaly sebya
Obobsheniyem boly vekov.
My kosnyomsya gubamy poley.
Gde nikto do nas
Ne byl.
Svet zemliy.
Slovno pamyati moya.
Poletit naravne.
Toliko krupnoe zrimo
V stremiytelinom nashem polyote.
Ya po staroy privychke
kachnul by rodnoy storone
Ploskostyamiy,
No kryliev ne vidno
Na zvezdolyote...

III

Ya lublu tebya, jizni.
Za vesnu,
Y za strah,
Y za yarosti.
Ya lublu tebya, jizni,
Y za krupnoe,
Y za malosti,
Za svobodu dviyjeniy.
Za skovannosti
Y za risk.
Ya lublu tebya, jizni.
Za solyonosti kaspiyskih bryzg.
Chelovek sostoit iz belkov
Y kakoy-to dushiy,
Y belky nas podvodyat,
Y dushy poroy podvodyat,
My byvaem togda po-seriyoznomu
Horoshiy,
Kogda my ostayomsya
Na seloy planete -
Dvoe.
Ya lublu tebya, jizni.
Za sladosti y vernosti razluk,
Ya lublu tebya, jizni,
Za jenstvennosti
Valinyh ruk,
Ya lublu tebya, jizni,
Za grubui lasku rebyat.
Ya riskui toboy
Ot iymeny nashih soldat.
Vse vlublyonnye, Valya,
Izvechno na zvyozdy glyadyat,
Y my toje.
Stranno -
Vse zvyozdy kak budto letyat.
Jyony letchikov.
Valya,
Ne sprashivait -
«Kogda?»
Skoliko lyotchikov, Valya,
Pochuvstvuit v nebe
vzglyad.
I, kachnuv ploskostyamiy.
Po adresu peredadut,
Mnogo v nebe apreliskom
putey.
Lishi gagarinskiy krut.
Tak v holmistoy stepiy
Vdrug vzmyvaet granitnyy piyk,
Y oryol, ne dostignuv,
Opiyshet pochyotnyy krug.
Da.
Lubovi.
On lubiym. On uveren. Spokoen.
Za nego chiyo-to serdse
Boliyt.
Otbiraly surovo:
Lubim - dostoiyn.
Pro Valu rassprashival zampoliyt.
Materiu - stepi
my nazyvaem.
Devushkoy -
my skakuna, nazyvaem.
My -
Vse, chto dorogo, velichaem
Tvoiym
iymenem,
Jenshina.
Rodina - jenshina.
Istoriya - jenshina.
Chesti, Otvaga,
Poeziya - jenshina.
Hudojnik svobodu risuet - jenshinoy.
Trava, lujayka, pogoda - jenshina.
Nebo - napolovinu jenstvenno.
Daje mujestvennosti
Moya.
Mojet byti,
poetomu jenshiny
U mujskih izgoloviy stoyat.
Daje grusti y meteli -
Jenshina.
Slava, smerti y trevoga -
Jenshina.
Ya lublu tebya, jizni,
Bespokoynaya jizni,
Potomu, chto ty-
Vernaya jenshina.
...IschezaIt morshiny usheliy.
Glyadyat
V belyy sled golubye glaza okeanov.
Tak orly ot zemliy.
Ne proshayasi, letyat,
Ya glyaju tebe vsled
Iz stepey Kazahstana.
Sredi nevidimyh zvyozd
Ty letishi v tishiyne.
Malo kto ne zametiyl
Tvoyo otpravlenie.
Gordosti - dochkam ostaviyl,
Trevogu - jene.
Mne - poetu zemnomu -
Svoyo vdohnovenie.
Toliko mujestvo vzyal.
Toliko veru
Y dolg.
Toliko karty
Zemly y kosmicheskoy trassy.
S vysoty
shar zemnoy,
Kak klubok dorog
Zelyonyh, sinih
Y krasnyh.
Niyje, niyje hrebty
Y sosnovye kupy.
On vzletel, chtob uviydeti konsy
Dorog,
Chtob viydeti kvadraty.
Okruglosti
Y Kubu,
PlyvushuY medlenno na vostok.
Viydeti vspyshky vosstaniy,
Pyatikonechnosti
suhoy, zelyonoy,
bagrovoy sushiy,
Slushati istorii.
Nu i, konechno.
Vesty dalyokoy rodiny slushati:
«V Leopolidviyle belye kaskiy...
Padaet ranenyy v skalah Atlasa...
Na mostovuy upal Keyptaun...
Slyot pionerov u Alatau...
Negry, indeysy, araby s peniem
Staly na tropy.
Sjimaya priklady...
V Belom dome
Zabryzgany steny...
Chyornye flagy v drevney Ellade...»
Pareni,
Tebe s vysoty vidnee.
Ty proletaeshi pod yarkimy zvyozdami.
Skajy nam:
Dobiyotsya svobody Gviyneya?
Budut ly gody Vtorogo Veka
Takimy je
Groznymiy!..
Pervyy Vek!
My podvodim segodnya itog
Vsemu sdelannomu
Y viydennomu.
Na plechah muskulistyh
Podnyalsya «Vostok»,
On stoiyt.
On letit nad obydennym.
On letit nad proshedshimiy,
Tak dovelosi,
On proshyol nad ryabym okeanom
Paradom,
Vsyo uviydel -
Skazaniya otbleskov zvyozd
Y fantastiku
pyostryh benzinovyh
Radug.
Golubye ekrany
umeit hraniti
Vsyo,
chto privolokliy
S kontiynentov pritokiy-
Zolotinkiy,
Izmolotyy vekom graniyt.
Kilovatty
Eshyo ne otkrytogo toka ...
Chtoby vyschitati skorosti
Polyota mechty.
Chelovek nauchilsya schitati v billionah.
Trilliony mgnoveniy
Svistely mechiy,
Po zemle milliony proshliy
Legionov.
Sto millionov kudryavyh rabov.
Skoliko bomb! Skoliko rvov!
Y udarov pletiy!
Vyschitati,
Vyschitati skorosti mechty
Nam pomogliy
Raschyoty stoletiy.
Vot ony - Londony y Parijiy,
Vot ony - medlennye Madridy,
Vot ony - Bonny,
Bezgubye,
ryjiye.
Miyr, naotmashi razrublennyy stritamiy.
Vot ony -
Dlinnye materikiy,
Sledy djentlimenskih ostryh sapog,
Chervyak Missisipy - moshnoy rekiy,
Zapad - vnizu,
Sverhu - «Vostok».

IV

Reky vspaivait polya.
Goroda nad rekoy - v zare.
I, kak serdse, lejit Zemlya,
Perevitaya jilamy rek.
Nelegko,
No obyazan naytiy
Vse otvety na tot vopros.
Puti zemnoy -
Prodoljenie putiy
Do segodnyashnih blizkih zvyozd.
Chto za puti!
Eto dolgiy tyajyolyy puti.
Eto jizni,
Y tvoya y chujaya - nasha.
Pervyy vek -
Vremya poiskov.
Ne zabudi.
Kak poisk poroi
byvaet
Strashen.
Pepel poiskov istiny,
Stebly svetov -
Pozadiy,
Na dorogah, otkrytyh po zvyozdam.
Chelovek sozdayot y bogov
Y vragov,
A v konse chelovek
Chelovechestvo sozdal.
Chto za puti!
Eto dolgiy stremiytelinyy puti.
Eto jizni, molodaya, goryachaya -
Nasha!
Ya proshu:
Chelovechestvo, ne zabudi,
Chto ty stalo segodnya
Znachiytelino starshe.
Miyr,
Zemlya,
Shar zemnoy -
Sochetanie slov,
Sochetanie narodov.
Mechey
Y sudeb.
Skoliko tvyordyh kopyt
Nad toboy proneslo!
Vse pustyny tvoiy
Nas, bezjalostnyh, sudyat.
My - jeleznye karly, toptaly tebya.
My - batyry Chingiza, doshly do Dvurechiya,
My - velikie voiny, shly po stepyam
Y s toboy govorily na strashnom narechie.
My razrushily Riym,
My ubily Taraz,
My beschestily belyh y jyoltyh krasaviys
My smotrely na miyr
Skvozi boynisy glaz.
Nashy ruky pry vstrechah -
V udarah kasalisi.
Gunny, mongoly!
Kipchaky y persy!
Lyazg krestonossev!
Stoletnie voyny!
Padaly flagiy
drevnih kulitur.
Volny - s Vostoka,
S Zapada - volny.
Chto okeany v sravneniiy
s etim potokom!
Tankamy Zapada
Hleb na Vostoke potoptan.
Trupy ariysev
na tuchnyh vostochnyh polyah,
Bratskoy mogiloy
slujila Zemlya.
Gibly ne te.
Chto pridumaly zemlerazdely.
Ty za drugih podstavlyaeshi ogromnoe telo
Pod pulemyoty,
Ponyavshie sladosti svinsa.
Brat
Za chujoe delo otdal otsa.
Chyornyy y belyy koni -
Brosayt chyornye teni,
Kony atak y pogoni -
V odnoy yarko-beloy pene.
Severnyy polus Zemliy
Y Yujnyy -
V odnih snegah.
Kak razdeliti ogoni!
Teny raskrasiti
Kak?
Ya rojdyon v storone.
Gde jivut voedino
Vse chasty sveta,-
Esti y Zapad,
Vostok y Sever
V strane poetov.
Esti kraya, gde ne znayt
Obychnyh sibirskih morozov,
Esti kraya, gde ne znait
Araliskogo znoynogo leta.
Gde
Drugie granisy
Mejdu chastyamy sveta!
Okeany ne pokidait Zemlu,
Ony veryat. Solnse
Serdsem biyotsya v zemle.
Ono veriyt.
My samiy
sebya dlya jizny rastiym.
My vedi toje veriym,
chto:
Net Vostoka,
Y Zapada net.
Net u neba konsa.
Net Vostoka,
Y Zapada net,
Dva syna esti u otsa.
Net Vostoka,
Y Zapada net.
Esti
Voshod y zakat,
Esti bolishoe slovo -
ZEMLYa!
Bolishoe na vseh yazykah.
Net Batyev,
Napoleonov,
Esti
Siolkovskiye
Y Eynshteyny,
Net - diviziy.
Esti - milliony.
Esti - pobedy,
Y net - nicheynyh.
Potomu chto:
Gde-to smerti nazyvayt
Gordostiu,
Smerti na svobode,
Smerti za svobodu.
Gde-to jizni nazyvait
Gorestiu,
Gde-to veru
krout
pry boge.
Znachiyt, zvyozdy
eshe obrazuiytsya,
Znachiyt, iskry
eshyo vozgoraitsya.
Esly gde-to
glaza - ambrazuramiy,
Nashiy
Skorosty uskoryaytsya.
Znachiyt, pesnya
eshyo ne okonchena,
Gde-to mysly -
v razrez
s sudiboy.
Mnogo vspyshek
bylo otsrocheno.
Znachiyt,
Gde-to posledniy boy.
Znachiyt,
Gde-to iydyot boriba
S chugunnym
vekov prityajeniem.
Gde-to lyogkoe zvanie raba
Vozvrashait nazad
S porajeniem.
Jizni iydyot!
Bespokoynaya jizni!
Pod nogamy tropinky rvutsya,
Ya lublu tebya.
Gordaya jizni.
Potomu chto
Ty - revolusiya!
Ludiy!
Grajdane vsey vselennoy!
Gosty galaktiyk!
Hozyaeva Shara!
Vy ne hotiyte
propasti bessledno?
Jiviyte,
Jiviyte,
Jiviyte s jarom!
Jiviyte, ludiy!
Jiviyte, ludiy.
Vy sovershily svoy pervyy podviyg.
Preodolely zemnuy tyagosti,
Chtoby potomky eto zapomnily -
Preodoleyte zemnye tyajby!
Reki, vspaivayte polya!
Goroda,
vstavayte v zare!
Pusti, kak serdse, letit Zemlya,
Perevitaya jilamy rek!
My naydem.
My doljny naytiy
Vse otvety na tot vopros.
Puti zemnoy -
Prodoljenie putiy
Do segodnyashniyh
Vzyatyh zvyozd.

V

Horosho v siynem nebe
apreliskoiy raniu.
Horoshy oblaka,
Vid u neba - horosh,
A predstavishi na chas
Ili na dva -
Mirozdanie...
Y potyanet na shariyk.
Na klever y roji.
Govoru o sebe.
Vot lechu v zvezdolyote.
Y nagruzka - privychna.
Y po radio - vy toroplivo poyote.
Slyshitsya, chuvstvuetsya - otlichno.
Dan signal - priyzemlyatisya.
Rodnye moiy!
Vy s takoiy trevogoy
Prikaz otdayote.
Eh, da chto tam ot vas taiti,
Ot straha ly plachut poroy v zvezdolyote!..
Ya veru!
Fantastam, pochtam, uchyonym.
Ya veru!
Slezam y holodnym raschyotam.
Ya v desyati utra, po-moskovskomu,
Chyornym
uviydel nebo.
Poshly vy k chyortu.
Trevojnye mysliy!
Spokoyney.
Spokoyney.
Mne nado vernutisya.
Rychag tormojeniya.
Y dve rukoyatkiy,
Kak dve ladoniy
mujskiye,
Vpayalisi v palisy.
Sniyjeniye.
Gul menya podhvatiyl.
Razvernul,
Raskrutiyl,
Toliko tyajesti moya -
vernyi
oriyentiyr,
Myagkiy vozduh vysot
ya soboy razrediyl,
Kuvyrkom
Na pilota obrushilsya miyr.
Hlopnul vzryvom
tugoy parashut.
Vzvilisi, zamerliy
Belye stropy.
Tishina.
Ya odiyn.
Horosho! Hohochu! Ya poiy!
Ne boiysi katastrofy!
Ya uveren!
Ya prav!
Vot, smotriyte - Zemlya!
Ta - s kotoroy
vzletel!
Ta - kotoruy
shupal
Sapogamiy,
Gubamiy,
Smotriyte -
Zemlya!
Ya smyagchil tyagotenie k ney
Parashutom.
Y spustilsya na lug.
Chelovek na Zemle!
V sfere sil dorogogo navek
prityajeniya
Ya vernulsya s pobedoy
K lubimoy Zemle,
Poterpevshey schastlivoe porajenie.
Ya upal v travu...
Sbrosil shlem...
Gorikovatyy svetochnyy sok...
Pogodiy,
Ya chehol parashutnyy sorvu.
Priglyajusi
Y uznaY tebya,
svetok.
Nu-ka, day lepestkiy...
Eh, rodnaya zemlya.
My jiyvyom.
My toropimsya,
ne zamechaya,
Chto zemnye luga
Nas vyhodyat vstrechati
Stebelikamy zabytogo
Ivan-chaya.
Mojet, etot Ivan
Toje byl vdaleke,
I, vernuvshisi na bereg.
Stoyal,
kachayasi,
Y upal na travu,
A v ogromnoy ruke
Byl zajat, slovno jizni,
Stebelek Ivan-chaya.
Ty, Zemlya,
Dlya menya pripasla
Samyy svetlyi
iz dney.
Belyy jenskiy platok
Promeliknul
Mejdu tonkih beryoz:
- Kto ty, pareni!
- Sovetskiy. Zoviyte ludey.
- Oi, seychas! Ty otkuda letel-to?
- Ot samyh zvyozd!
Ty, Zemlya,
Menya jenshinoy vstretila
Molodoy,
Smugloliysey, kak Valya,
Skoree uviydetisya s ney by!
Vot
Luga, pokachavshisi.
Legly pod nogamiy
Tropoy,
Prodoljeniyem toy,
Chto eshyo ne ostyla v nebe...

VI

Mir jil predchuvstviyem.
Mir znal - eto svershitsya,
No daje samaya vernaya pobeda - vsegda
neojidanna.
Sdelana tysyacha vdohnovennyh mazkov,
Y vdrug posledniy pridaet kartina
Vysochayshuy glubinu y osmyslennosti.
Hudojnik jdal
poslednego mazka -
Raspahnuty nasteji
v efiyre
shluzy:
«Vnimaniye!
Govorit Moskva!
Rabotait vse radiostansiiy
Sovetskogo Soiyza!»
Drognul golos jeleznogo diktora:
«Novorojdennyy malichik v Afinah
V chesti Gagarina
nazvan - Yuroy,
Devochka v Tokio -
Valentinoy...»

Pishut v redaksiy pensionery,
Pishut rabochiye, y pionery.
Y injenery.
Daje mulla,
Razocharovannyy v bojeskoy vere.
Segodnya
Kachayt rasteryannyh lyotchikov,
Segodnya -
Dvenadsatogo aprelya,
Poety,
zabyv o beryozovyh pochkah.
Lomait strochkiy.
Lomaiyt periya.
...Radio piyshet ego portret: «Shirokoplechiy...»
Shupay plechiy...
«Molod... kurnos...
Dvadsati semi let...»
Rovesniyk!..
No razve ot etogo legche!
«Uchilsya v remeslennom
na otlichno...»
Ya vedi toje byl v forme «RU»!
«Jil na Rechnoy...»
A ya na Arychnoy!
«Chesten, pravdiyv...»
A ya razve
vru!
«Lubit knigy y operettu...»
A ya y to, y nemnogo -
drugoe!
«On ne kuriyt»...
Y ya sigaretu
Toroplivo topchu nogoi.
Ya - sentralinyy zashitniyk
v futbole.
No mogu poslujiti
v napadeniiy,
Ya s ulybkoy
lubye boliy
Vynoshu
Ot lubyh padeniy.
Ya otlichnik po matematiyke,
Zayavlyaiy - siylen v astronomiiy,
V obshem,
znaiy do chyortovoy materi.
Ne otkajeshi
y v ostroumiiy.
Y v vecherney
day urokiy.
Na luboy otvechu vopros,
Y vdobavok
v plechah shirokiy.
Nevysok,
I, voobshe,- kurnos.
Slovom, ya podoshyol by
k delu,
Ya by vyderjal
sentrifugu,
Y moyo molodoe telo
Vdoli Zemliy
opisalo by
krug.
Nu, primiyte je
Zayavleniye,
Ya soglasen.
Mogu vtorym.
Esly nado -
s iymenem Lenina
Etot podviyg
My povtoriym!..
O,takiyh
Molodyh, zelyonyh.
Korenastyh,
Slegka kurnosyh
Na moey zemle -
milliony!
Kak podumaeshi -
Vyshe rostom
Staneshi.
Silinye y goryachiye.
Dorogie moy rovesnikiy.
Vy vse te je - v nore ne pryachete
Svoyo telo.
Kak burevestnikiy.
Vy smeleete
s kajdym godom.
Dorogie moy rebyata,
Neujely s takim narodom
Okean
ne osilim -
pyatyi!
Prinimaem
Tvoyo zayavleniye.
Neizvestnyi,
Odin iz mnogiyh.
Znaem,
Verim -
S iymenem Lenina
Ty proydyoshi
po luboy doroge.
Esly nado Zemle
y Rodiyne,
Esly nado
Vsemu chelovechestvu!»
Nad mogilamy - kust smorodiny,
Slovno pamyati sutulitsya
vechnaya ...
Na zavode byl miting.
Podnyalsya sedoy,
slovno sneg.
On negromko skazal:
«My gordy toboy, Yuriy Gaganov...»
On oshibsya slegka.
No ego ne popraviliy,
Net -
On byl prav,
Y nevajno
v familiy bukva kakaya.
Vajno to -
Chto vzletel on s ploshadkiy
Sovetskoy strany,
Vajno to -
Chto spokoynye ludiy
ego provojaliy,
Vajno to -
Chto my vse
pered podvigom etiym
Ravny,
Vajno to -
Chto vse strany
nam iskrenne
Ruku pojaliy.
«Kto vy?
Kto vy takiye?» -
Negromko sprosil kapitan,
On-to znal, kapitan.
Kak ludey okeany ne lubyat,
A pod namy shatalsya.
Gremel shtormovoy okean,
Y Ziganshin otvetil za vseh:
«My - sovetskie ludiy!» My iz teh.
Chto rodilisi holodnoy osenney poroy,
Nas sogrela v dalyokoy doroge
goryachaya skorosti,
My proshly ispytaniya
Y lidom,
Y mechom,
Y zoloy.
Ranishe vseh my hlebnuly sverh mery
Y radosti,
Y goresti.
Posmotriy,
Chto za sila
K bessmertiu tebya priyvela.
Chabany, stalevary -
Rabochie novoy istoriiy.
Vperedy eshyo budut dela!
Y kakie dela!
A poka
Pozdravlyay nas, Gagariyn,
S pobedoiy!
Zdorovo!
Vse svety!
Vse ulybkiy
Rastrogannoy miloy Zemliy!
Vse plakaty!
Vse flagy velikih zemnyh vosstaniy!
Molodye devchata
Tebe, dorogoy, priynesliy!
Veterany Zemliy
Pry tvoyom poyavleniiy
Vstaliy!...

Y bosoy negr na pylinoy ploshady oskorblyonnogo kontiynenta slushaet, obretav liso k nebu. On dumaet o velichiy cheloveka.
Esti ly narod, kotoryy zastavit mir skloniti golovu? No esti narod, kotoryy zastavil cheloveka podnyati liso k palyashemu y dojdlivomu apreliskomu nebu.
SLAVA TOMU NARODU!

Apreli, 1961

Abai.kz