Бауырым, саған бәрімізге де мәлім нәрсені айтқым келіп тұр. Бізді қоршаған әлем соншалықты әдемі де мамыражай емес. Мына дүние қауіп-қатерлер мен қатыгездікке тұнып тұр. Сәл босаңсысың болды, сені шалып құлатып, қайта тұрмастай етіп таптап кете салады. Мен де, сен де, өзгелер де өмір сияқты қатты соққы жасай алмайды. Бұл жерде сенің қандай соққы жасағаның маңызды емес, маңыздысы - сенің соққыға қалай төтеп бере алғаның, алдыға қарай қалай ұмтылатының маңызды.

Қарыштап қадам жасап бара жатырсың ба, ештеңеден де қорықпай кете бер. Сонда ғана барып жеңіске жетесің. Өзіңе сенімді болсаң, бар да, өзіңе керегін ал, бірақ соққыларға төтеп беруге дайын бол. Мен ананың кесірінен, мынаның кесірінен, біреудің кесірінен арманыма қол жеткізе алмай қалдым деп жылап жүрмесең болды. Тек қорқақтар ғана осылай деп айтады. Ал сен қорқақ емессің. Қорқақ болуың мүмкін емес. Өзіңе деген сенімділікті жоғалтып алсаң ғана, тірі өлік болып қалғаның.