وسى مەنى سىرىڭكەنىڭ شيىمەن ۇرىپ ولتىرەتىن ادام جوق! ون ەكى قاباتتى ءۇيدىڭ توبەسىندەگى قيسايىپ قالعان انتەننامدى جوندەي قويايىن دەپ شىققان ەدىم، اياعىم تايىپ كەتتى دە، سىرعاناپ بارىپ، شاتىردىڭ جيەگىنە ءىلىنىپ قالدىم. «ولگەن جەرiم وسى شىعار؟» - دەپ ويلادىم iشiمنەن. قوي، بەكەرگە ولگەنشە، اندەتiپ ولەيiن! وسى بiرەۋلەر قۇلا بارا جاتىپ، بوسقا شىڭعىرا بەرەدi. اقىرى ولەتiن بولعان سوڭ، نەسiنە شىڭعىرادى ەكەن؟ بiر ءسات بولسا دا، جارىق دۇنيەدە ويناپ-كۇلگەنگە نە جەتسiن؟ وسىنى ويلادىم دا، ارى قاراي قۇلاپ بارا جاتىپ:

«تاسىڭنان تاسىڭا سەكiرiپ، سايراسا، بۇلبۇل مەن كەكiلiك!» - دەپ اندەتە جونەلدiم. قۇلديلاي قۇلاپ بارا جاتىپ، ون ءبىرىنشى قاباتتاعى پاتەر بالكونىنداعى كىر جاياتىن جىپتەن ۇستاي الدىم. سالبىراپ تۇرمىن. جىرتىق مايكى كيگەن ءبىر كىسى بالكونعا شىعىپ: - «سالەمەتسىز بە؟ ءسىزدى كىم جايىپ قويعان؟» - دەپ سۇرادى. قولىندا ءبىر كەسە ءشاي.

– كەشىرىڭىز، قۇلاپ بارامىن.

– جولىڭىز بولسىن. ايتپاقشى، كەشە تەلەديداردان پرەمەر-ءمينيستردىڭ ورىنباسارى، ساۋدا جانە ينتەگراتسيا ءمينيسترىنىڭ قالاي سايراعانىن كوردىڭىز بە؟

– ويباي، كورگەن جوقپىن، ءسىزدى تىڭداپ، سالبىراپ تۇرۋعا ۋاقىتىم دا جوق، قولىم تالىپ كەتتى! - دەدىم دە، ارى قاراي زۋىلداي جونەلدىم. ءبىر كەزدە، توعىزىنشى قاباتتىڭ بالكونى جاقتاۋىنا قولىم ءىلىندى. قاراسام، جاڭاعى كىسى بالكوندا ءشاي ءىشىپ تۇر.

– سەنى قۋىپ جەتەمىن دەپ، كورشىمنىڭ پاتەرىنە كىرىپ كەتتىم. ايتايىن دەگەنىم، ەلدە قازىر قانت قات بولىپ كەتتى دەپ شۋلاپ ءجۇر عوي.

– وي، كوكە، ءسىزدى تىڭداي المايمىن!

– تىڭداماسا، ءسوز جەتىم، ۇكىمەتى جارىلقاماسا، حالقى جەتىم. ا، يا، مينيستر نە دەدى دەيسىز عوي؟

– يا، يا، نە دەدى؟ ودان دا مەنى قۇتقارساڭىزشى؟

– ءوزىڭ ءسوزىمدى بولە بەردىڭ عوي؟ ءمينيسترىمىز ايتادى: «وسى جۇرتقا تاڭ قالامىن. «حالۆا، حالۆا!» - دەپ ايقايلاعاننان اۋىزدارى ءتاتتى بولىپ كەتپەيدى عوي. قانت جوق بولسا، بال قوسىپ ءشاي ىشپەيسىڭدەر مە؟ مەن شايعا تەك بال قوسىپ ىشەمىن!» - دەيدى. قۇدايىم-اۋ، جۇرتتىڭ ءبارى مينيستر ەمەس قوي، ميلليوننان اسا ايلىق الاتىن!

– قۇرىپ كەتىڭىزشى، ارى! - دەپ ارى قاراي زۋىلداي جونەلدىم! قازىر جەرگە قۇلاپ، بىلش ەتە قالاتىن شىعارمىن؟ فارش بولامىن! ەشكى نە جەمەيدى، مينيسترلەر نە دەمەيدى؟ ءبىر كەزدە، سەگىزىنشى قاباتقا جەتە بەرگەنىمدە، ءبىر سۇلۋۋ كەلىنشەك جارتىلاي شەشىنگەن، اينا الدىندا تارانىپ تۇر ەكەن! انەكدوتتاعىداي، «اااا!» - دەپ ايقايلاپ كەلە جاتىپ، ونى كورگەندە: «ووو!» - دەپ تاڭ قالدىم دا، ارى قاراي زۋلادىم! و، جارىق دۇنيە! جاڭا قازاقستانىمنىڭ جاڭا جەمقورلارىن، جاڭا ارامزالارىن، جاڭا ۇرى-قارىلارىن كورە الماي، ارماندا كەتەتىن بولدىم-اۋ؟ التىنشى قاباتقا ءىلىنىپ قالدىم! كورەر جارىعىم بار ەكەن. بالكونعا قاراسام، جاڭاعى كىسى القىنىپ تۇر! قاسىندا ءبىر ايەل ونى كەرى تارتادى كەلىپ. ول ىرىق بەرمەي، ماعان جاقىندادى دا:

– قانداي ادامسىز؟ ءسال كۇتە تۇرمايسىز با؟ ساياز ويلايتىن مينيستر تۋرالى ايتىپ جاتىرمىن عوي! ىشىمە سىيماي بارا جاتقان سوڭ ايتىپ جاتسام، تومەن قاراي قۇلاپ كەتە بەرەسىز! اڭگىمە تىڭداي المايدى ەكەنسىز! - دەدى ەنتىگىپ.

– ءسىز كىمسىز؟ پاتەرىمنەن شىعىپ تۇرىڭىز! - دەيدى پاتەر يەسى ونى جۇلقىلاپ.

– وي، قازىر، كەتەم، اڭگىمەمدى اياقتاپ الايىنشى. تومەن جۇگىرەمىن دەپ شارشاپ كەتتىم تەگى. مەن ويلايمىن، ۇن جوق بولسا، قارا حالىققا ءپاتىر ءپىسىرىپ جەڭدەر دەيتىن شىعار؟ سيىردىڭ ەتى جوق بولسا، جىلقىنىڭ ەتىن ساتىپ جەڭدەر دەيدى مە ەكەن؟ ويباي، اۋىل شارۋاشىلىعى ءمينيسترى دە: «مەن قانتسىز ءشاي ىشەمىن، قانتتىڭ ءتۇسىن دە ۇمىتىپ قالدىم، قانداي بولادى ءوزى؟ قىپ-قىزىل ما، ساپ-سارى ما؟» - دەپ سوقتى عوي!

– ادام ەمەس ەكەنسىز! ودان دا، قۇتقارىڭىز! - دەدىم مەن شىداي الماي. قولىم تالىپ كەتىپ، تومەن قاراي زۋلادىم كەلىپ. ءتورتىنشى قاباتتا سالبىراپ تۇرمىن. قاراسام، ەرلى-زايىپتىلار ۇرىسىپ جاتىر ەكەن. تىڭداسام، سول باياعى «اناۋ جەتپەيدى، مىناۋ جەتپەيدى!». شەنەۋنىكتەرگە ءۇنىم جەتسە: «ءومىر اۋىر، مىرزالار!» - دەگىم كەلدى. ءبىر كەزدە، جاڭاعى كىسى كورىندى. قولىندا پيالاي.

– نەگە قاشىپ كەتە بەرەسىز؟ بال قوسىلعان ءشايىمدى توگىپ ادىم عوي! ءسىز ەستىمەدىڭىز بە؟ بۇرىنعى رەسەي پرەزيدەنتى ايۋباەۆ گرۋزيا مەن قازاقستان تۋرالى نە دەگەنىن؟ - دەپ كەلە جاتىر ەدى، ارى قاراي زۋلاي جونەلدىم. ساياساتتى تىڭداعىم كەلمەيدى! ءبىر كەزدە، بىرەۋلەر كوشىپ جاتسا كەرەك، كولىك قورابىنداعى ديۆاننىڭ ۇستىنە ىڭق ەتە قالدىم! و، جاراتقان يەم، مەن ءتىرىمىن! ءبىر قاراسام، جاڭاعى كىسى پودەزدەن شىعىپ كەلەدى ەكەن، دەرەۋ  كولىكتەن ءتۇسىپ، جەرگە تىرايىپ جاتا كەتتىم. ولگەن بولىپ. ول مەنىڭ قاسىما كەلدى دە، قۇران وقىپ، بەتىن سيپاپ كەتتى. وسىنداي دا ادام بولادى ەكەن-اۋ؟ ونى قويشى، ەندى ويلانىپ جاتىرمىن، ءمينيسترىمىز بال قوسىلعان ءشاي ءىشىپ وتىرعان شىعار؟

مۇحتار شەرىم

Abai.kz