فريدەريح نيتسشەنىڭ وي ورامدارىنان ءۇزىندى
مەن سەنىڭ ءوزىمدى الداعانىڭ ءۇشىن ەمەس، ساعان ەندى قايتىپ سەنىم ارتا المايتىنىم ءۇشىن قىنجىلامىن.
ادام ءوزىنىڭ نە سەبەپتى ءومىر ءسۇرىپ جۇرگەنىن بىلگەن كەزدە، قانداي تاۋقىمەت بولسا دا كونەدى.
ادام ومىرىندەگى اۋىر كەزەڭ - وزگەلەردىڭ سەنى تۇسىنبەگەن ءساتى ەمەس، ءوزىڭدى ءوزىڭ تۇسىنبەگەن ءساتىڭ.
باتىراتىن تەرەڭدىگى بولماسا، كول بەتىنىڭ اسەمدىگى جوق.
ەتەكتەن، توبەدەن ەمەس، ورتان بەلىنەن قاراعاندا عانا دۇنيە سۇلۋ كورىنەدى.
ۇنەمى ءوزى جايىندا ايتاتىن ادامنىڭ ءبىر تىرناعى ىشىندە.
مەن ىزدەي-ىزدەي جالىققاندا، كالاي تابۋدى ۇيرەندىم.
مەن الەمدى جازىپ بولدىم، ەندى الەم مەنى جازسىن.
ءبىزدىڭ ءجۇرىسىمىز تىم سۋىت، ايالداپ ارتتا قالعان رۋحىمىزدى كۇتەيىك.
ءتاڭىر بار دەلىك، مەن ءوزىمنىڭ ءتاڭىر بولماعانىما قالاي توزەم، سول ءۇشىن دە ءتاڭىر جوق.
اقيقات جوق، تۇسىندىرمەسى عانا بار.
حريستيان ءدىنى دەگەندەگى ء"دىن" ءسوزى دۇرىس ەمەس، حريستياننىڭ ءبىر عانا ءمۇريتى بولعان، ونىڭ ءوزى كرەستكە شەگەلەنىپ ولگەن.
ەسبول ۇسەنۇلى
Abai.kz