مۇحتار شەرىم. حيدجابى قۇرىسىن!
اشەيىندە اشىق-شاشىق جۇرەتىن، ءسال بىردەڭە ايتسام، ىرجالاقتاپ كۇلەتىن ايەلىم كۇندەردىڭ كۇنىندە تاس بۇركەنىپ الدى... باسىندا قارا ورامال، ۇزىن قارا كويلەك، اياعىندا ءماسى-كەبىس. قىسقاسى، قارامەن تۇمشالانىپ الدى. قولىندا قارا قولعاپ، كوزىندە قارا اشكى... وسىلاي كيىنىپ، ۇيگە كىرىپ كەلە جاتقاندا، تانىماي قالىپ، «قارىنداس، اتىڭىز كىم؟» – دەپپىن عوي، وزىمشە قىرىنداپ.
– قىزداردا باسىڭ قالسىن! – دەپ ۇرسىقان ايەلىمنىڭ داۋسىن ەستىپ، ەسىمنەن تانىپ قالا جازدادىم. –ويباي، ساعان نە بولدى؟ كۇن ىستىقتا پىسىناپ؟ – دەيمىن عوي. – حيدجاب... – دەدى ايەلىم. – حيدجاب ارابتاردىڭ ۇلتتىق كيىمى دەيدى. سەن قازاق ايەلىسىڭ... – دەپ كەلە جاتىر ەدىم، توبەمە كارتوشكە قۋىراتىن «سكابورەدكامەن» ءبىر ۇردى. – حيدجاپ كيگەندەر وسىلاي كۇيەۋىن ۇرىپ تۇرادى ما نە؟ بۇل دا قازاق «ءداستۇرى مە نە؟ – دەپ سۇرادىم.
سودان، ايەلىم ءبىر شەشىنسە عوي... شەشىنبەيدى عوي. سول كيىمىمەن توسەككە قۇلايدى. سول كيىمىمەن كوشەگە شىعادى. ءبىر قۇربىسىنا باردى دا، وسىلاي وزگەرىپ شىعا كەلدى. قولىنان ۇستاسام: – ويباي، ۇستاما! ۇيات بولادى – دەپ قويادى. – وۋ، سەن مەنىڭ زاڭدى ايەلىم ەمەسسىڭ بە؟
– يا. بىراق حيدجاب كيگەن سوڭ، ءار نارسەنىڭ ورنى بولادى.
مەن ايەلىمدى قۇشاقتاعىم كەلگەن. – قۇشاقتاما! ۇيات بولادى – دەدى. – وڭاشا وتىرمىز عوي. – حيدجاب كيگەن ايەلدى قۇشاقتاۋعا بولمايدى. – كىم ايتتى ساعان؟ – قۇربىم ايتتى. – قۇربىڭ قۇرىپ كەتسىنشى! سەن حيدجاب كيگەلى ءتۇرىڭدى دە ۇمىتىپ قالدىق قوي! تەلەديدار كورۋگە بولمايدى، دومبىرا تارتۋعا بولمايدى، تۋىستارعا قىدىرۋعا بولمايدى!
ايەلىم حيدجابىن تاستامادى. تويعا بارسا دا، ويعا بارسا دا، جاتسا دا، تاڭ اتسا دا... ءبىر كۇنى ۇيىقتاپ جاتقاندا، حيدجاب كيىمدەرىن قايشىمەن قيقالاپ تاستادىم. قيقالاعانى نەسى، ۇزىن كويلەگىنىڭ الدىن تىگىنەن ءتىلىپ تاستادىم. تاڭەرتەڭ تۇرا بەرگەنى سول، كويلەگى سۋسىپ ءتۇسىپ قالدى! مەنەن قاتتى ۇيالعانى سونشالىق: – قاراما! قاراما دەيمىن! ۇيات بولادى! – دەپ جىلاپ جىبەردى. شيفونەردەن بۇرىنعى كويلەگىن جىلاپ ءجۇرىپ، كيىپ الدى دا، ءشاي ءىشىپ وتىرعانىمىزدا قول شاتىر ۇستاپ وتىردى.–ساۋلەجان، جىندى ادام عانا ۇيىندە قول شاتىر ۇستاپ وتىرادى. بۇنىڭ نە؟–دەپ سۇرايمىن عوي.–حيدجاپ ورنىنا ۇستاپ وتىرمىن.... قاراما...–دەپ قويادى. مەن دە ەركەكپىن عوي، وكپەلەپ ۇيدەن شىعىپ كەتتىم. زۋىلداپ، قۇربىسىنىڭ ۇيىنە بارسام، ءبىر شولاق شالبارلى، ساقالدى ۆاحابيستتكە تۇرمىسقا شىعىپ كەتىپتى! قازىر سيريادا ءجۇر دەيدى مەە؟ ءتووۋ، حيدجابى دا، ءدىنىن ساتىپ كەتكەن قاتىنىم دا قۇرىسىنشى!
Abai.kz